Rozmowy kontrolowane
Rozmowy kontrolowane – polski film komediowy z 1991 w reżyserii Sylwestra Chęcińskiego, druga część trylogii filmowej po Misiu (1980) i przed Rysiem (2007). Akcja filmu toczy się w PRL.
| ||
| Gatunek | komedia | |
| Rok produkcji | 1991 | |
| Data premiery | 13 grudnia 1991 | |
| Kraj produkcji |  Polska
| |
| Język | polski | |
| Czas trwania | 93 min | |
| Reżyseria | Sylwester Chęciński | |
| Scenariusz | Stanisław Tym | |
| Główne role | Stanisław Tym Krzysztof Kowalewski Marian Opania Jerzy Turek Irena Kwiatkowska Alina Janowska Jerzy Bończak Bożena Dykiel | |
| Muzyka | Jerzy Matuszkiewicz | |
| Zdjęcia | Jerzy Stawicki | |
| Scenografia | Andrzej Kowalczyk | |
| Kostiumy | Małgorzata Obłoza | |
| Montaż | Krzysztof Osiecki | |
| Produkcja | Studio Filmowe Zodiak | |
| Poprzednik | Miś (1980) | |
| Kontynuacja | Ryś (2007) | |
FabułaEdytuj
Akcja filmu toczy się w czasie stanu wojennego, co jest okazją do zaprezentowania rozmaitych postaw społecznych obywateli PRL oraz absurdów systemu. Ryszard Ochódzki, prezes klubu sportowego "Tęcza" i przyjaciel komunistycznych aparatczyków, musi się ukrywać i zrządzeniem losu zostaje bohaterem zdelegalizowanej „Solidarności”.
W grudniu 1981 Ryszard Ochódzki (Stanisław Tym), zwany Misiem otrzymuje od znajomego pułkownika SB Zygmunta Molibdena (Krzysztof Kowalewski) zadanie przeniknięcia do struktur „Solidarności” w Suwałkach. Nie może odmówić z dwóch powodów: po pierwsze, łączą go z Molibdenem różne pokątne interesy (nielegalny handel, przemyt), po drugie, pułkownik nakrył go in flagranti ze swoją żoną (Małgorzata Ostrowska-Królikowska).
Wyposażony w legitymację „Solidarności” i wspólne zdjęcie z Lechem Wałęsą Ochódzki udaje się w Suwalskie. Tam zastaje go stan wojenny. Po spowodowaniu wypadku samochodowego Ochódzki porzuca swojego Mercedesa i pożyczoną Syreną wraca do stolicy. Zatrzymuje go patrol ludowego wojska. W bagażniku samochodu znajduje solidarnościowe materiały. Bojąc się aresztowania, Ochódzki rzuca się do ucieczki. Przez przypadek unieszkodliwia ścigający go czołg i staje się bohaterem walczącego podziemia. SB ściga go teraz po całej Polsce listem gończym, zwłaszcza że pułkownik Molibden chce odzyskać torebkę swojej żony, która zostawiła ją u Ochódzkiego (w torebce znajduje się przepis na potrawę wigilijną).
Tymczasem generał Zambik (Marian Opania) – przełożony pułkownika Molibdena – w dwuznaczny sposób oznajmia mu, że wie o jego wcześniejszych kontaktach z Ochódzkim. W trosce o własną karierę i bezpieczeństwo Molibden postanawia zabić prezesa klubu sportowego „Tęcza”. Porucznik SB Jan Nogałka (Tadeusz Szymków) próbuje udusić Ochódzkiego w lesie, ale wpada we wnyki kłusownicze i zawisa w powietrzu. R.Ochódzki ucieka do ciotki Lusi (Irena Kwiatkowska) w Rembertowie, gdzie odnajduje go Molibden i proponuje pomoc w ucieczce w kobiecym przebraniu do Szwecji, którą wcześniej zorganizował dla R.Ochódzkiego trener Wacław Jarząbek (Jerzy Turek). Niestety Molibden nie dotrzymuje słowa, ucieczka nie udaje się; poza tym o szczegółach ucieczki wie już też towarzysz Zambik. W Sylwestra R.Ochódzki w sportowym dresie, uciekając przed żołnierzami, ukrywa się w toalecie Pałacu Kultury i Nauki, w którym nadejście Nowego Roku świętują wszyscy wysoko postawieni dygnitarze, w tym Zambik i Molibden. Gdy Ryszard Ochódzki pociąga za spłuczkę, Pałac KiN wali się. Jako jedyny wydostaje się spod gruzów i mówi: Jeszcze nie zginąłem? To się odbuduje.
PleneryEdytuj
Zdjęcia do filmu kręcono, między innymi, w Pałacu Kultury i Nauki, na placu Trzech Krzyży i ulicy Rakowieckiej w Warszawie oraz w hotelu „Kasprowy” w Zakopanem.
ObsadaEdytuj
- Stanisław Tym – Ryszard Ochódzki
- Krzysztof Kowalewski – Zygmunt Molibden, pułkownik SB
- Marian Opania – Zenon Zambik, generał SB
- Jerzy Turek – Jarząbek vel Jerzy Lebioda
- Irena Kwiatkowska – ciotka Lusia
- Alina Janowska – Halina Należyty, koleżanka ciotki Lusi
- Jerzy Bończak – Morwa
- Bożena Dykiel – Kokoszka
- Małgorzata Ostrowska – Beata, żona Molibdena
- Barbara Zielińska – Alicja, żona Zambika
- Ryszard Kotys – zomowiec zabierający Jarząbkowi słuchawkę, by mówić „rozmowa kontrolowana; rozmowa kontrolowana”
- Grażyna Wolszczak – Grażyna Chochoł, dziennikarka
- Sylwia Wysocka – Lucynka
- Magdalena Wójcik – Agnieszka, dziewczyna na wsi
- Barbara Rachwalska – ciotka Jarząbka
- Maciej Damięcki – działacz „Solidarności” ukrywający Ochódzkiego
- Joanna Żółkowska – Jola, działaczka „Solidarności” ukrywająca Ochódzkiego
- Adam Siemion – Maciek, syn działaczy „Solidarności” ukrywających Ochódzkiego
- Zofia Merle – Maria Wafel
- Artur Barciś – milicjant z Suwałk, który próbował aresztować Ochódzkiego
- Mariusz Saniternik – robotnik biesiadujący w baraku
- Ryszard Jabłoński – robotnik biesiadujący w baraku
- Sylwester Maciejewski – robotnik biesiadujący w baraku
- Jerzy Januszewicz – strażnik Wacek
- Paweł Nowisz – członek patrolu ORMO
- Ryszard Pracz – członek patrolu ORMO
- Cezary Pazura – milicjant kontrolujący autobus ze sportowcami
- Tadeusz Szymków – porucznik SB Nogałka
- Leon Niemczyk – towarzysz sekretarz na balu sylwestrowym
- Jan Pęczek – organizator balu sylwestrowego
- Zdzisław Szymborski – uczestnik narady u Zambika
- Barbara Babilińska – Szwedka
- Sławomir Holland – milicjant patrolujący ulice
Linki zewnętrzneEdytuj
- Rozmowy kontrolowane w bazie filmpolski.pl
- Rozmowy kontrolowane w bazie Filmweb
- Rozmowy kontrolowane w bazie IMDb (ang.)
- Zdjęcia z filmu Rozmowy kontrolowane w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”