Rozoga
Rozoga (Rożoga[2], Rosoga[potrzebny przypis]) – rzeka, prawy dopływ Narwi[3] o długości 83,1 km[4] i powierzchni dorzecza 493 km².
 Rozoga na wysokości wsi Tatary | |
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Lokalizacja | |
| Rzeka | |
| Długość | 83,1 km |
| Powierzchnia zlewni |
493 km² |
| Źródło | |
| Miejsce | Świętajno (jezioro) |
| Współrzędne | |
| Ujście | |
| Recypient | Narew |
| Miejsce |
na północny zachód od Teodorowa |
| Wysokość |
92,2 m n.p.m.[1] |
| Współrzędne | |
Położenie na mapie Polski  | |
Rzeka powstaje z połączenia dwóch strug: Jerutki wypływającej z jeziora Marksewo i Radostówki wypływającej z bagnistych łąk w pobliżu wsi Olszyny na wschód od Szczytna. Strugi te łączą się powyżej Myszyńca. Rzeka przepływa przez miejscowości: Myszyniec, Drężek, Wykrot, Wydmusy, Jazgarka, Golanka, Kadzidło, Tatary, Długi Kąt. Uchodzi do Narwi 7,5 km powyżej Ostrołęki.
W XV i XVI wieku nad środkową Rozogą (zwaną wówczas Rososzą lub Rososzną) stał dwór myśliwski książąt mazowieckich (a później królów polskich) o nazwie Rososza, jedno z trzech takich miejsc w Puszczy Zagajnicy.[potrzebny przypis]
Przypisy
edytuj- ↑ Rozoga na mapie Geoportalu Polskiej Infrastruktury Informacji Przestrzennej. Główny Geodeta Kraju. [dostęp 2017-03-24].
- ↑ J.Bliz., Rozoga (1), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Tom IX, dir.icm.edu.pl [dostęp 2024-07-25].
- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 237, ISBN 83-239-9607-5.
- ↑ Rozoga na mapie Geoportalu Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej >> Moduł: Obszary Dorzeczy (wynik wyszukiwania). Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej. [dostęp 2017-03-24].