Rebab

Rebab, rubab (arab. ‏رباب‎ „smyczkowy (instrument)”; hindi रुबाब rubab, tur. rebap; uzb. rubob)^[1] – odmiana instrumentu strunowego, która rozprzestrzeniła się wraz z kupcami muzułmańskimi od północnej Afryki po Indonezję.

Instrument trzyma się prosto, często wsparty o podłogę. Smyczek jest bardziej zakrzywiony niż smyczek do skrzypiec. Rebab jest bardzo ceniony za brzmienie, podobne do głosu ludzkiego, lecz jego zakres dźwięków jest ograniczony do mniej więcej jednej oktawy.

Rebab był instrumentem bardzo popularnym w osmańskiej Turcji, nadal jest szeroko wykorzystywany w muzyce perskiej i indonezyjskim gamelanie^[2].

Istnieje wiele odmian, indonezyjskie są bardzo duże, północno-afrykańskie odmiany o wiele skromniejsze.

We wschodniej Malezji rebab jest wykorzystywany w szamańskich seansach leczniczych, nazywanych main peteri^[3].

Przypisy edytuj

↑ MHN Instrument Encyclopedia. si.umich.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-07-15)]..
↑ Neil Sorrell. A Guide to the Gamelan. London: Faber and Faber, 1990. s. 97-98.
↑ Dance Is the Cure: The Arts as Metaphor for Healing in Kelantanese Malay Spirit Exorcisms on JSTOR.

Bibliografia edytuj

Margaret J. Kartomi: On Concepts and Classifications of Musical Instruments. Chicago Studies in Ethnomusicology, University of Chicago Press, 1990 (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj

Nay-Nava – encyklopedia instrumentów perskich. nay-nava.blogfa.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-05)].
Rebab. fiddlingaround.co.uk. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-27)].
Rebab w muzyce indyjskiej
Rababa arabska. nilecommerce.net. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-06)].

[1] MHN Instrument Encyclopedia. si.umich.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-07-15)]..

[2] Neil Sorrell. A Guide to the Gamelan. London: Faber and Faber, 1990. s. 97-98.

[3] Dance Is the Cure: The Arts as Metaphor for Healing in Kelantanese Malay Spirit Exorcisms on JSTOR.

[1]

[2]

[3]