Ruch Wolność i Pokój

Ruch Wolność i Pokój (WiP) – niezależne ugrupowanie społeczno-polityczne należące do nurtu „solidarnościowego”, działające w opozycji wobec władz komunistycznych, w latach 1985–1992 w Polsce. Większość uczestników Ruchu WiP stanowili studenci i przedstawiciele środowisk młodzieżowych (od anarchistów po aktywistów kościelnych). Ruch przeprowadził liczne akcje propagandowe i protestacyjne. Liczył w szczytowym okresie rozwoju kilkuset członków.

Tablica upamiętniająca Ruch Wolność i Pokój we Wrocławiu

Powstanie ruchuEdytuj

Impulsem do powstania ruchu była obrona szczecińskiego działacza Niezależnego Zrzeszenia Studentów (NZS) Marka Adamkiewicza, który za odmowę złożenia przysięgi wojskowej został w grudniu 1984 r. skazany i uwięziony w Zakładzie Karnym w Stargardzie. W dniach 17–23 marca 1985 r. w ramach protestu przeprowadzono w kościele św. Krzysztofa w Podkowie Leśnej głodówkę, w której uczestniczyło około dwudziestu osób, przeważnie związanych z NZS. O ideach ruchu pokojowego z protestującymi rozmawiał Jacek Kuroń. Akcja zakończyła się konferencją, na której zapowiedziano powołanie ruchu pokojowego, co formalnie stało się 14 kwietnia w Krakowie[1][2][3].

ProgramEdytuj

„A cappella” – magazyn ruchuEdytuj

W latach 1986–1989 w Gdańsku wydawano poza cenzurą Nieregularnik Ruchu Wolność i Pokój „A cappella”[4], w którym postulowano idee wolności w świecie bez granic. Wartości ruchu miały być osiągane tylko metodami non violence (bez przemocy i negatywnych emocji wobec przeciwników)[5].

Ośrodki Ruchu Wolność i PokójEdytuj

Główni działaczeEdytuj

 
Deklaracja założycielska WiP[7]
 
Biuletyn WiP z 1987

Fundacja Wolność i PokójEdytuj

W lutym 2011 r. powstała Fundacja Wolność i Pokój, KRS 0000377302[8].

PrzypisyEdytuj

  1. ↑ Artur Kubaj, Sierpień 1988 roku w Szczecinie, [w:] Biuletynie IPN nr. 4 (87) z kwietnia 2008 r., s. 52, przypis nr. 8.
  2. ↑ Praca Magisterska Anny Smółki opublikowana w serwisie WiP[martwy link]
  3. ↑ E. Olszewski, M. Wolski, Organizacje ekstremistyczne i radykalne w Polsce. Wybór, [w:] Doktryny i ruchy współczesnego ekstremizmu politycznego, red. E. Olszewski, Wydawnictwo UMCS, Lublin 2004, s. 418. ​ISBN 83-227-2278-8​.
  4. ↑ Czasopisma – 13 grudnia 1981-1989 r., Oprac.: Krzysztof Bronowski.
  5. ↑ Marek Jędrzejewski, Młodzież a subkultury: problematyka edukacyjna, Wydawnictwo Akademickie „Żak”. Warszawa 1999 (​ISBN 83-86770-91-0​), s. 216.
  6. ↑ Ruch Wolność i Pokój w Rzeszowie – Encyklopedia Solidarności, www.encysol.pl [dostęp 2020-01-08] [zarchiwizowane z adresu 2020-09-22].
  7. ↑ Monika Litwińska, WiP kontra PRL, Kraków 2015, ​ISBN 978-83-941434-4-2​, s. 77, błędnie podaje wśród sygnatariuszy również Konstantego Miodowicza.
  8. ↑ Fundacja Wolność i Pokój.

Linki zewnętrzneEdytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ruch_Wolność_i_Pokój&oldid=61662447”