Rudolf I Askańczyk

	Rudolf I Askańczyk
	Rudolf I Askańczyk
	książę Saksonii
Okres	od 1298; do 12 marca 1356
	Dane biograficzne
Dynastia	askańska
Data urodzenia	ok. 1284
Data śmierci	12 marca 1356
Ojciec	Albrecht II Askańczyk
Matka	Agnieszka
Żona	1. Jutta,; 2. Kunegunda Łokietkówna,; 3. Agnieszka
Dzieci	z Juttą:; Albert,; Jan,; Anna,; Rudolf II,; Elżbieta,; Agnieszka,; Otto,; Beatrycze;; z Kunegundą:; Mieszko;; z Agnieszką:; William,; Wacław,; Helena

Rudolf I (ur. ok. 1284, zm. 12 marca 1356) – od 1298 książę Saksonii, arcymarszałek i elektor Rzeszy z dynastii askańskiej.

PanowanieEdytuj

Był najstarszym synem księcia saskiego Albrechta II oraz Agnieszki, córki króla Niemiec Rudolfa I Habsburga. Po śmierci ojca w 1298 objął księstwo Saksonii-Wittenbergii, początkowo jednak wobec jego niepełnoletności rządy sprawowała matka. Osobiste rządy objął dopiero po 1302. Zapewnił sobie godność elektora Rzeszy kończąc spór z księciem Saksonii-Lauenburga Erykiem I z innej linii dynastii askańskiej (ostatecznie w 1356). Uczestnicząc w kolejnych elekcjach królewskich od początku XIV w. Rudolf stał po stronie Habsburgów, co wplątało go w długotrwały konflikt pomiędzy nimi a Ludwikiem IV Bawarskim. Od 1320 próbował objąć Marchię Brandenburską w związku z wygaśnięciem tamtejszej linii dynastii askańskiej, musiał jednak mimo początkowych sukcesów uznać wyższość Ludwika Bawarskiego w 1324. Od 1346 popierał Karola Luksemburskiego licząc ponownie na uzyskanie Brandenburgii, jednak bez powodzenia. Nie odniósł też sukcesu w próbach pozyskania palatynatu saskiego oraz księstwa Brunszwik-Lüneburg.

W okresie swego panowania przeniósł centrum władzy do Wittenbergi, gdzie zbudował zamek i umieścił wiele instytucji państwowych. Został pochowany w kościele franciszkanów w Wittenberdze (w XVI w. przeniesiono jego szczątki do kościoła zamkowego).

RodzinaEdytuj

Ok. 1298–1300 poślubił Juttę, córkę margrabiego brandenburskiego Ottona V Długiego, zmarłą w 1328. W tym samym roku ożenił się z Kunegundą, córką króla polskiego Władysława I Łokietka i wdową po księciu świdnickim Bernardzie, zmarłą w 1333. Wówczas ożenił się po raz trzeci, z Agnieszką, córką Ulryka, hrabiego Lindow-Ruppin (dwukrotnie wcześniej owdowiałą). Z wszystkimi trzema żonami miał liczne dzieci, m.in.:

Rudolf, zm. 1370, następca ojca na tronie saskim,
Otto, zm. 1350,
Wacław, zm. 1388, książę–elektor saski po śmierci brata Rudolfa.

BibliografiaEdytuj

Lorenz Friedrich Beck: Rudolf I., Kurfürst, Herzog von Sachsen(-Wittenberg). W: Neue Deutsche Biographie. T. 22. Berlin: Duncker & Humblot, 2005, s. 184–185. [dostęp 18 grudnia 2009 r.]. (niem.)
Otto von Heinemann: Rudolf I., Herzog von Sachsen-Wittenberg. W: Allgemeine Deutsche Biographie. T. 29. Leipzig: Verlag von Dunckler & Humblot, 1889, s. 554–555. [dostęp 18 grudnia 2009 r.]. (niem.)

Linki zewnętrzneEdytuj

Rudolf I.: Herzog von Sachsen-Wittenberg (1298-1356) (niem.). W: Genealogie Mittelalter: Mittelalterliche Genealogie im Deutschen Reich bis zum Ende der Staufer: Materialsammlung [on-line]. [dostęp 2016-06-24].