Rudolf Szura
Rudolf Szura (ur. 2 listopada 1908 w Dębicy, zm. 6 października 1986) – polski sędzia i adwokat, poseł na Sejm PRL IV (1965–1969), V (1969–1972) i VI kadencji (1972–1976).
| Data i miejsce urodzenia |
2 listopada 1908 |
|---|---|
| Data śmierci |
6 października 1986 |
| Zawód, zajęcie |
sędzia, adwokat, polityk |
| Alma Mater | |
| Stanowisko |
poseł na Sejm PRL IV, V i VI kadencji (1965–1976) |
| Partia |
Stronnictwo Demokratyczne (1946–1986) |
| Odznaczenia | |
      
| |
Życiorys edytuj
Syn Szymona i Franciszki. Po ukończeniu szkoły średniej w Dębicy objął funkcję podprokuratora Sądu Okręgowego w Jaśle oraz kształcił się na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. Po ukończeniu aplikacji adwokackiej i sądowej zatrudniony w charakterze asesora sądowego w Tyczynie, później w Sanoku.
W 1945 podjął pracę w Ministerstwie Sprawiedliwości organizował prokuraturę okręgową na Podkarpaciu (w Krośnie), był również zastępcą prokuratora Sądu Okręgowego we Wrocławiu. Pracował w Głównej Komisji Badania Zbrodni Niemieckich w Polsce, wykładał w Szkole Prawniczej Ministerstwa Sprawiedliwości we Wrocławiu. Po przeniesieniu na Kielecczyznę organizował prokuraturę Sądu Apelacyjnego w Kielcach, pełnił obowiązki wiceprokuratora wojewódzkiego i naczelnika wydziału sądowego. Od 1955 prowadził własną praktykę adwokacką. Był wiceprezesem Naczelnego Trybunału Administracyjnego[1].
W 1946 wstąpił do Stronnictwa Demokratycznego. W 1949 został najpierw sekretarzem, a następnie wiceprzewodniczącym Wojewódzkiego Komitetu tej partii w Kielcach (był nim do 1951), zaś w latach 1951–1973 był przewodniczącym WK. Od 1949 do 1965 zasiadał w Wojewódzkiej Radzie Narodowej w Kielcach. W 1965 został wybrany na posła w okręgu Busko-Zdrój, pracował w Komisji Wymiaru Sprawiedliwości jako jej wiceprzewodniczący. W V kadencji Sejmu (1969–1972) był reprezentantem okręgu Końskie (zasiadał w tej samej Komisji), w VI – okręgu Ostrowiec Świętokrzyski (pracował w Komisjach Handlu Zagranicznego i Prac Ustawodawczych). Pełnił funkcje w aparacie centralnym SD, był członkiem Centralnego Komitetu (1961–1973).
Odznaczony m.in. Orderem Sztandaru Pracy II klasy, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi (1951)[2], Medalem 10-lecia Polski Ludowej (1955)[3], Brązowym Medalem Za zasługi dla obronności kraju, Odznaką „Zasłużonemu Działaczowi Stronnictwa Demokratycznego”[4] oraz Odznaką 1000-lecia Państwa Polskiego[5].
Zmarł jesienią 1986, został pochowany na cmentarzu Starym w Kielcach[6].
Przypisy edytuj
- ↑ 12. Upolitycznienie i prace społeczne, ora.kielce.pl [dostęp: 6 grudnia 2016]
- ↑ M.P. z 1951 r. nr 33, poz. 405
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 35, poz. 334
- ↑ „Kurier Polski”, nr 196 z 9 października 1986, s. 2 (nekrolog)
- ↑ Nadzwyczajna sesja Sejmu [w:] „Trybuna Robotnicza”, nr 172, 22 lipca 1966, s. 1
- ↑ Pożegnanie Rudolfa Szury, „Kurier Polski”, nr 200 z 15 października 1986, s. 2
Bibliografia edytuj
- Rudolf Szura, w: Henryk Wosiński, Stronnictwo Demokratyczne w Polsce Ludowej. Cz. 3: Udział Stronnictwa w pracach parlamentu PRL w latach 1944-1968 (red. Wiktoria Beczek), Warszawa 1969, s. 128
- Informacje w BIP IPN
- Strona sejmowa posła VI kadencji