Ruiny zboru kalwińskiego w Piaskach

Zbór kalwiński w Piaskach – dawny zbór kalwiński mieszczący się w mieście Piaski. Od końca XIX wieku w stanie ruiny.

Zbór kalwiński w Piaskach
A/559 z dnia 31.12.1971[1]
kościół parafialny
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Miejscowość

Piaski

Wyznanie

kalwinizm

Kościół
im. Gerego

od

Położenie na mapie Piask
Mapa konturowa Piask, blisko górnej krawiędzi nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Zbór kalwiński w Piaskach”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Zbór kalwiński w Piaskach”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Zbór kalwiński w Piaskach”
Położenie na mapie powiatu świdnickiego
Mapa konturowa powiatu świdnickiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Zbór kalwiński w Piaskach”
Położenie na mapie gminy Piaski
Mapa konturowa gminy Piaski, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Zbór kalwiński w Piaskach”
Ziemia51°08′40″N 22°50′55″E/51,144444 22,848611
Ruiny zboru wkomponowane w park

Historia edytuj

Zbór kalwiński w Piaskach powstał już w 1563 roku. W latach 1644–1649 wybudowano drewniany kościół, który popadł w ruinę, ponieważ aż do przywrócenia praw dysydentom w 1768, katolickie władze kościelne zabraniały go remontować[2]. W miejscu dawnego drewnianego kościoła w latach 1783–1785 został wybudowany nowy w stylu barokowo-klasycystycznym z fundacji Teodora Suchodolskiego (1719–1796) wg. projektu Fryderyka Zilcherta. Położenie kamienia węgielnego nastąpiło 27 października 1783 roku. Powierzchnia nowego budynku wynosiła 207 metrów kwadratowych.

Po 1819 nabożeństwa odbywały się już tylko sporadycznie, a w 1849 formalnie rozwiązano parafię kalwińską w mieście. Dawny budynek był już użytkowana bardzo rzadko[2]. Już w 1899 świątynia nie posiadała stropu.

Zachowały się fundamenty, mury zewnętrzne i wewnętrzne. Nie zachowały się stropy, konstrukcja dachowa, nakrycia dachu, wyposażenie oraz instalacje. W 2019 lokalne władze dokonały zabezpieczenia ruin, uprzątnięcia okolicy. Ruiny zboru zostały wkomponowane w park[3].


Przypisy edytuj