Rybitwa wielkodzioba

Rybitwa wielkodzioba[6] (Hydroprogne caspia) – gatunek dużego ptaka wodnego z rodziny mewowatych (Laridae). Występuje w Ameryce Północnej, Eurazji, Afryce i Australazji. Nie jest zagrożony wyginięciem.

Rybitwa wielkodzioba
Hydroprogne caspia[1]
(Pallas, 1770)
Ilustracja
Szata godowa
Ilustracja
Szata spoczynkowa
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

siewkowe

Podrząd

mewowce

Parvordo

Larida

Nadrodzina

Laroidea

Rodzina

mewowate

Podrodzina

rybitwy

Rodzaj

Hydroprogne[2]
Kaup, 1829

Gatunek

rybitwa wielkodzioba

Synonimy
  • Sterna caspia Pallas, 1770[3][4]
  • Hydroprogne tschegrava Bergman, 1953
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[5]

Zasięg występowania
Mapa występowania

     lęgowiska

     zimowiska

     przeloty

     występuje przez cały rok

Systematyka

edytuj

Jest to jedyny przedstawiciel rodzaju Hydroprogne[6][3]. Nie wyróżnia się podgatunków[4][3].

Zasięg występowania

edytuj

Rybitwa wielkodzioba zamieszkuje miejscowo Amerykę Północną (Stany Zjednoczone i Kanada), Afrykę, północną (głównie wybrzeża Bałtyku) i południowo-wschodnią Europę oraz zachodnią, środkową, południową i wschodnią Azję, Australię i Nową Zelandię. Północne populacje wędrowne. Zimuje w basenie Morza Śródziemnego, Afryce, w południowej części Ameryki Północnej i na Antylach, w zachodniej i południowej Azji oraz we wschodnich Chinach. Południowe populacje (głównie z Australazji i Afryki) są osiadłe lub przemieszczają się na niewielkie odległości[5].

W Polsce przelotem w kwietniu–maju i sierpniu–wrześniu. Koczuje na wybrzeżu i w dolinach Sanu i Wisły, gdzie jest dość częsta. Na pozostałym obszarze kraju pojawia się sporadycznie.

Morfologia

edytuj
Wygląd
Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego. W upierzeniu godowym wierzch głowy czarny, pióra z tyłu głowy tworzą niewielki czub, grzbiet i skrzydła popielate, końce skrzydeł ciemniejsze, reszta ciała biała. Bardzo masywny, duży dziób jest czerwony, nogi czarne. W upierzeniu spoczynkowym głowa staje się jaśniejsza, z białymi cętkami. Osobniki młodociane podobne do dorosłych w szacie spoczynkowej.
Wymiary średnie[4]
długość ciała 48–56 cm
rozpiętość skrzydeł 127–140 cm
masa ciała 574–782 g

Ekologia i zachowanie

edytuj
 
Jajo z kolekcji muzealnej
 
Osobnik dorosły (z lewej) i młodociany (Ystad, 2011)
Biotop
Brzegi mórz, dużych jezior i rzek.
Gniazdo
Dołek w piaszczystym podłożu. Niekiedy tworzy małe kolonie, choć w Europie z reguły pojedyncze pary gniazdują w kolonii innych ptaków.
Jaja
W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając w kwietniu–czerwcu (półkula północna) lub wrześniu–grudniu (półkula południowa) 2–3 cieliste, cętkowane jaja.
Wysiadywanie
Jaja wysiadywane są przez okres 20–27 dni przez obydwoje rodziców. Pisklęta pierzą się po 30–40 dniach.
Pożywienie
Ryby uzupełnione lądowymi i wodnymi bezkręgowcami. Sporadycznie jaja innych ptaków.

Status i ochrona

edytuj

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje rybitwę wielkodziobą za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Liczebność światowej populacji, według szacunków organizacji Wetlands International z 2015 roku, mieści się w przedziale 250–470 tysięcy osobników. Ogólny trend liczebności populacji uznawany jest za wzrostowy. Główne zagrożenie dla gatunku stanowi niepokojenie przez ludzi, skutkujące obniżeniem sukcesu lęgowego[5].

W Polsce rybitwa wielkodzioba jest objęta ścisłą ochroną gatunkową[7].

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Hydroprogne caspia, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Hydroprogne, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2014-03-02] (ang.).
  3. a b c F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v13.1). [dostęp 2023-03-02]. (ang.).
  4. a b c Gochfeld, M., Burger, J. & Garcia, E.F.J.: Caspian Tern (Hydroprogne caspia). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (eds.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. 2020. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-11)].
  5. a b c Hydroprogne caspia, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  6. a b Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Sterninae Vigors, 1825 - rybitwy (wersja: 2020-07-29). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-05-02].
  7. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz.U. z 2016 r. poz. 2183).

Linki zewnętrzne

edytuj