Rząd Mieczysława Rakowskiego
Rząd Mieczysława Rakowskiego – Rada Ministrów pod kierownictwem premiera Mieczysława Rakowskiego, powołana 14 października 1988 przez Sejm IX kadencji. Gabinet funkcjonował do 12 września 1989, przy czym od 5 sierpnia do 24 sierpnia 1989 pod kierownictwem Czesława Kiszczaka, a od 24 sierpnia pod przewodnictwem Tadeusza Mazowieckiego w związku z niepowodzeniem sformowania rządu przez Czesława Kiszczaka.
| ||
 Polska
| ||
| Premier | Mieczysław Rakowski, Czesław Kiszczak | |
| Partie | Polska Zjednoczona Partia Robotnicza, Zjednoczone Stronnictwo Ludowe, Stronnictwo Demokratyczne | |
| Kadencja | od 14 października 1988 do 12 września 1989 | |
| Poprzedni | rząd Zbigniewa Messnera | |
| Następny | rząd Tadeusza Mazowieckiego | |
Rząd Mieczysława Rakowskiego, podobnie jak poprzednie, składał się w większości z ministrów reprezentujących Polską Zjednoczoną Partię Robotniczą. W jego skład weszli także przedstawiciele jej koalicjantów – Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego i Stronnictwa Demokratycznego. Porażką zakończyły się podejmowane przez Mieczysława Rakowskiego próby wprowadzenia do rządu przedstawicieli opozycji. Rząd ten rozpoczął liberalizację polskiej, centralnie planowanej gospodarki i bardzo szybkie reformy rynkowe, kontynuowane później przez Leszka Balcerowicza. Przez część komentatorów uważane jest to za jego zasługę, zaś inni, zwłaszcza krytycy neoliberalizmu, oskarżają go o zapoczątkowanie takiego kierunku przemian społeczno-gospodarczych, który ich zdaniem doprowadził do zwiększającego się rozwarstwienia społecznego oraz do tzw. uwłaszczenia nomenklatury.
Spis treści
Rada Ministrów Mieczysława Rakowskiego (1988–1989)Edytuj
| Funkcja | Imię i nazwisko | Czas pełnienia funkcji | ||
|---|---|---|---|---|
| Od | Do | |||
| Prezes Rady Ministrów | Mieczysław Rakowski (PZPR) | 27 września 1988[1] | 2 sierpnia 1989 | |
| Wiceprezes Rady Ministrów | Kazimierz Olesiak (ZSL) | 14 października 1988[2] | 12 września 1989 | |
| Minister rolnictwa, leśnictwa i gospodarki żywnościowej | 14 października 1988[2] | 12 września 1989 | ||
| Wiceprezes Rady Ministrów | Janusz Patorski (PZPR) | 14 października 1988[2] | 12 września 1989 | |
| Wiceprezes Rady Ministrów | Ireneusz Sekuła (PZPR) | 14 października 1988[2] | 12 września 1989 | |
| Minister sprawiedliwości | Łukasz Balcer (SD) | 14 października 1988[2] | 12 września 1989 | |
| Minister gospodarki przestrzennej i budownictwa | Bogumił Ferensztajn (PZPR) | 14 października 1988[2] | 12 września 1989 | |
| Minister edukacji narodowej | Jacek Fisiak (PZPR) | 14 października 1988[2] | 12 września 1989 | |
| Minister-kierownik Urzędu Postępu Naukowo-Technicznego i Wdrożeń | Zbigniew Grabowski (PZPR) | 14 października 1988[2] | 12 września 1989 | |
| Minister-szef Urzędu Rady Ministrów | Michał Janiszewski (PZPR) | 14 października 1988[2] | 12 września 1989 | |
| Minister współpracy gospodarczej z zagranicą | Dominik Jastrzębski (PZPR) | 14 października 1988[2] | 12 września 1989 | |
| Minister transportu, żeglugi i łączności | Janusz Kamiński (PZPR) | 14 października 1988[2] | 12 września 1989 | |
| Minister spraw wewnętrznych | Czesław Kiszczak (PZPR) | 14 października 1988[2] | 12 września 1989 | |
| Prezes Rady Ministrów | 2 sierpnia 1989[3] | 24 sierpnia 1989[4] | ||
| Minister ochrony środowiska i zasobów naturalnych | Józef Kozioł (ZSL) | 14 października 1988[2] | 12 września 1989 | |
| Minister kultury i sztuki | Aleksander Krawczuk | 14 października 1988[2] | 12 września 1989 | |
| Minister-członek Rady Ministrów | Aleksander Kwaśniewski (PZPR) | 14 października 1988[2] | 12 września 1989 | |
| Minister-kierownik Urzędu do Spraw Wyznań | Władysław Loranc (PZPR) | 14 października 1988[2] | 12 września 1989 | |
| Minister rynku wewnętrznego | Marcin Nurowski (SD) | 14 października 1988[2] | 12 września 1989 | |
| Minister spraw zagranicznych | Tadeusz Olechowski (PZPR) | 14 października 1988[2] | 12 września 1989 | |
| Minister zdrowia i opieki społecznej | Izabela Płaneta-Małecka | 14 października 1988[2] | 12 września 1989 | |
| Minister obrony narodowej | Florian Siwicki (PZPR) | 14 października 1988[2] | 12 września 1989 | |
| Minister przemysłu | Mieczysław Wilczek (PZPR) | 14 października 1988[2] | 12 września 1989 | |
| Minister finansów | Andrzej Wróblewski (PZPR) | 14 października 1988[2] | 12 września 1989 | |
| Minister-kierownik Centralnego Urzędu Planowania | Franciszek Gaik (PZPR) | 31 stycznia 1989[5] | 12 września 1989 | |
| Minister pracy i polityki socjalnej | Michał Czarski (PZPR) | 23 marca 1989[6] | 12 września 1989 | |
| Minister-członek Rady Ministrów | Józef Oleksy (PZPR) | 23 marca 1989[7] | 12 września 1989 | |
| Minister-członek Rady Ministrów | Jerzy Urban | 27 kwietnia 1989[8] | 12 września 1989 | |
W dniu zaprzysiężenia 14 października 1988Edytuj
- Mieczysław Rakowski (PZPR) – prezes Rady Ministrów
- Kazimierz Olesiak (ZSL) – wiceprezes Rady Ministrów, minister rolnictwa, leśnictwa i gospodarki żywnościowej
- Janusz Patorski (PZPR) – wiceprezes Rady Ministrów
- Ireneusz Sekuła (PZPR) – wiceprezes Rady Ministrów
- Łukasz Balcer (SD) – minister sprawiedliwości
- Bogumił Ferensztajn (PZPR) – minister gospodarki przestrzennej i budownictwa
- Jacek Fisiak (PZPR) – minister edukacji narodowej
- Michał Janiszewski (PZPR) – minister-szef Urzędu Rady Ministrów
- Dominik Jastrzębski (PZPR) – minister współpracy gospodarczej z zagranicą
- Janusz Kamiński (PZPR) – minister transportu, żeglugi i łączności
- Czesław Kiszczak (PZPR) – minister spraw wewnętrznych
- Józef Kozioł (ZSL) – minister ochrony środowiska i zasobów naturalnych
- Aleksander Krawczuk (bezpartyjny) – minister kultury i sztuki
- Aleksander Kwaśniewski (PZPR) – minister-członek Rady Ministrów
- Władysław Loranc (PZPR) – minister-kierownik Urzędu do Spraw Wyznań
- Marcin Nurowski (SD) – minister rynku wewnętrznego
- Tadeusz Olechowski (PZPR) – minister spraw zagranicznych
- Izabela Płaneta-Małecka (bezpartyjna) – minister zdrowia i opieki społecznej
- Florian Siwicki (PZPR) – minister obrony narodowej
- Mieczysław Wilczek (PZPR) – minister przemysłu
- Andrzej Wróblewski (PZPR) – minister finansów
- wakat – minister pracy i polityki socjalnej
- wakat – minister-kierownik Urzędu Postępu Naukowo-Technicznego i Wdrożeń
- wakat – przewodniczący Komisji Planowania przy Radzie Ministrów
Zmiany w składzie Rady MinistrówEdytuj
- 31 stycznia 1989
- Powołanie:
- Franciszka Gaika na urząd ministra-kierownika Centralnego Urzędu Planowania.
- Powołanie:
- 23 marca 1989
- Powołanie:
- Michała Czarskiego na urząd ministra pracy i polityki socjalnej.
- Józefa Oleksego na urząd ministra-członka Rady Ministrów.
- Powołanie:
- 27 kwietnia 1989
- Powołanie:
- Jerzego Urbana na urząd ministra-członka Rady Ministrów.
- Powołanie:
- 2 sierpnia 1989
- Odwołanie:
- Mieczysława Rakowskiego z urzędu prezesa Rady Ministrów (powołany na ten urząd 27 września 1989).
- Odwołanie:
PrzypisyEdytuj
- ↑ M.P. z 1988 r. nr 28, poz. 242
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v M.P. z 1988 r. nr 30, poz. 262
- ↑ M.P. z 1989 r. nr 26, poz. 204
- ↑ M.P. z 1989 r. nr 30, poz. 223
- ↑ M.P. z 1989 r. nr 3, poz. 19
- ↑ M.P. z 1989 r. nr 8, poz. 69
- ↑ M.P. z 1989 r. nr 8, poz. 70
- ↑ M.P. z 1989 r. nr 13, poz. 102