Rzecznik Finansowy

(Przekierowano z Rzecznik Ubezpieczonych)

Rzecznik Finansowy (do 2015 Rzecznik Ubezpieczonych) – instytucja, której zadaniem jest ochrona klientów podmiotów rynku finansowego, takich jak zakłady ubezpieczeń, banki, biura maklerskie i firmy pożyczkowe.

Rzecznik Finansowy
Państwo

 Polska

Data utworzenia

1995 (rozszerzenie zakresu działalności w 2015)

Rzecznik Finansowy

Bohdan Pretkiel

Zastępcy Rzecznika Finansowego

Ziemowit Bagłajewski

Adres
ul. Nowogrodzka 47A
00-695 Warszawa
Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Rzecznik Finansowy”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Rzecznik Finansowy”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Rzecznik Finansowy”
Ziemia52°13′39″N 21°00′29″E/52,227500 21,008056
Strona internetowa

Rzecznika Finansowego powołano ustawą z dnia 5 sierpnia 2015 o rozpatrywaniu reklamacji przez podmioty rynku finansowego i o Rzeczniku Finansowym[1]. Instytucja ta powstała w wyniku rozszerzenia zakresu działań powołanego w 1995 r. Rzecznika Ubezpieczonych. Podstawę funkcjonowania Rzecznika Ubezpieczonych regulowała ustawa z dnia 22 maja 2003 o nadzorze ubezpieczeniowym i emerytalnym oraz Rzeczniku Ubezpieczonych[2].

Biuro Rzecznika rozpatruje reklamacje, udziela porad i wsparcia osobom fizycznym, które są stroną umowy z podmiotem finansowym, zarówno na etapie postępowania interwencyjnego, jak i sądowego. Może również prowadzić postępowanie pozasądowe, którego celem jest polubowne rozwiązanie sporu między klientem a podmiotem rynku finansowego. Działalność Biura Rzecznika finansowana jest przez podmioty rynku finansowego[3].

Obecnym Rzecznikiem Finansowym jest Bohdan Pretkiel, który pełni tę funkcję od grudnia 2021[4].

Rzecznicy edytuj

Z tym tematem związane są kategorie: Rzecznicy Ubezpieczonych, Rzecznicy Finansowi.

Kierownictwo[5] edytuj

Zadania edytuj

Do zadań Rzecznika Finansowego należy ochrona klientów instytucji finansowych, takich jak banki i zakłady ubezpieczeń[1]:

  • rozpatrywanie wniosków w indywidualnych sprawach, wniesionych na skutek nieuwzględnienia roszczeń klienta przez podmiot rynku finansowego w trybie rozpatrywania reklamacji;
  • rozpatrywanie wniosków dotyczących niewykonania czynności wynikających z reklamacji rozpatrzonej zgodnie z wolą klienta w terminie;
  • opiniowanie projektów aktów prawnych dotyczących organizacji i funkcjonowania podmiotów rynku finansowego;
  • występowanie do właściwych organów z wnioskami o podjęcie inicjatywy ustawodawczej albo wydanie lub zmianę innych aktów prawnych w sprawach dotyczących organizacji i funkcjonowania rynku finansowego;
  • informowanie właściwych organów nadzoru i kontroli o dostrzeżonych nieprawidłowościach w funkcjonowaniu podmiotów rynku finansowego;
  • inicjowanie i organizowanie działalności edukacyjnej i informacyjnej w dziedzinie ochrony interesów klientów podmiotów rynku finansowego;
  • przekazywanie do Komisji Nadzoru Finansowego informacji o liczbie i charakterze skarg wskazujących na naruszenia ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych, według stanu na koniec każdego półrocza, w terminie 2 miesięcy po upływie danego półrocza;
  • prowadzenie pozasądowych postępowań w sprawie rozwiązywania sporów między klientami podmiotów rynku finansowego a tymi podmiotami.

Efekty działalności edytuj

Rzecznik Finansowy pomaga klientom instytucji finansowych, którzy zostali obsłużeni niewłaściwie lub nieetycznie z powodu zasad działania tych instytucji nastawionych na osiąganie jak najwyższych zysków bez ochrony interesu klientów[6]. Rozszerzenie działalności Rzecznika zwiększyło liczbę instytucji, na które klienci mogą składać skargi z 60 do 2.700[7]. Według informacji z raportów Rzecznika[8], od 2015 do 2020 roku pracownicy biura Rzecznika udzielili 125 tysięcy porad, przyjęli 100 tysięcy reklamacji i 3.600 wniosków o istotny pogląd[9]. Ograniczeniem dla skuteczności działań Rzecznika jest niechęć instytucji finansowych do polubownego rozstrzygania reklamacji, wynikająca ze świadomości prawników instytucji, że niezadowoleni klienci rzadko decydują się na dochodzenie roszczeń przed sądami. Szczególnie w sprawach dotyczących małych kwot koszty i długi czas trwania postępowań przed sądami skutecznie zniechęcają klientów do dochodzenia swoich praw[10].

Przypisy edytuj

  1. a b Dz.U. z 2023 r. poz. 1809
  2. Dz.U. z 2024 r. poz. 583
  3. https://rf.gov.pl/o-nas/dla-podmiotow-rynku-finansowego/rozliczenia-finansowe-z-podmiotami-rynku-finansowego/
  4. Sonia Sobczyk-Grygiel: Bohdan Zbigniew Pretkiel nowym Rzecznikiem Finansowym. gazetaprawna.pl, 8 grudnia 2021. [dostęp 2021-12-08].
  5. Rzecznik Finansowy i zastępca. [w:] Rzecznik Finansowy [on-line]. rf.gov.pl. [dostęp 2023-10-30].
  6. Manipulacje i oszustwa na rynku finansowym. Perspektywa konsumenta. PWN, 2020, s. 177. ISBN 978-83-01-21391-6.
  7. Manipulacje i oszustwa na rynku finansowym. Perspektywa konsumenta. PWN, 2020, s. 176. ISBN 978-83-01-21391-6.
  8. Sprawozdania-Rzecznik finansowy. [dostęp 2020-12-04].
  9. Rzecznik finansowy. [dostęp 2020-12-04].
  10. Manipulacje i oszustwa na rynku finansowym. Perspektywa konsumenta. PWN, 2020, s. 184-186. ISBN 978-83-01-21391-6.

Linki zewnętrzne edytuj