Sędzice (województwo łódzkie)
Sędzice – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie sieradzkim, w gminie Wróblew, 12 km od Sieradza w kierunku północno-zachodnim.
| wieś | |
 Ruina dworu w Sędzicach | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2011) |
189[2] |
| Strefa numeracyjna |
43 |
| Kod pocztowy |
98-285[3] |
| Tablice rejestracyjne |
ESI |
| SIMC |
0719889 |
Położenie na mapie gminy Wróblew  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa łódzkiego  | |
Położenie na mapie powiatu sieradzkiego  | |
 51°38′34″N 18°35′48″E/51,642778 18,596667[1]
| |
Pierwsza wzmianka z 1397 r. W XVI wieku w „Sandzicach” był folwark. Było tu wtedy 18 domów i 169 mieszkańców. W 1827 r. w Sędzicach stało 20 domów i 120 mieszkańców. Miejscowy folwark w 1885 r. posiadał 679 mórg ziemi. W 1912 r. folwark ten posiadał już tylko 216 mórg 1129 prętów.
W 1736 Sędzice, wcześniej własność rodziny Pstrokońskich, nabył Andrzej Nieniewski[4].
Urodził się tutaj Apoloniusz Nieniewski (1856–1922) (prawnuk ww. Andrzeja), znany architekt warszawski, który projektował m.in. pałac w pobliskich Biskupicach i kościół w Dalikowie
Po II wojnie światowej wróciła tu Maria Nieniewska, w której posiadaniu dwór był do 1968/69. Dwór odziedziczył bratanek jej męża Jan Nieniewski i sprzedał chłopom resztę ziemi, a dwór Stanisławowi Zdunkowi, który ignorując nakazy wojewódzkiego konserwatora zabytków doprowadził dwór do ostatecznej ruiny.
W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie sieradzkim.
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 121524
- ↑ Wieś Sędzice w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2019-11-13] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1152 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Seweryn Uruski: Rodzina. Herbarz szlachty polskiej. T. 12. Warszawa: Księgarnia Gebethnera i Wolffa, 1915, s. 115.
Bibliografia edytuj
- Kacprzak L.: Dwór w Sędzicach – od czasów świetności do zmierzchu [w:] „Na sieradzkich szlakach” nr 4/80/2005/XX, s. 16–18