Słowacyzm[1], slowakizm[2], słowakizm[3]element językowy zapożyczony z języka słowackiego i funkcjonujący stale w obrębie innego języka. Może to być również element języka słowackiego wprowadzony do tekstu w sposób doraźny, np. w celach artystycznych lub stylizacyjnych.

Mianem słowacyzmów określa się przede wszystkim elementy językowe używane w tekstach pisanych słowacyzowaną czeszczyzną[4]. Słowacyzmy obecne są także w języku polskim, wiele z nich zadomowiło się w gwarach góralskich[5]. Język słowacki mógł również pełnić rolę pośrednika przy zapożyczaniu części hungaryzmów[6].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Michał Németh, Emocjonalne określenia osób w polskiej gwarze orawskiej VII świetle leksyki węgierskiej - pochodzenie a pośrednictwo, „Polonica”, XXIV-XXV, s. 340, ISSN 0137-9712.
  2. Rafał Marek, Rosyjskie zapożyczenia w języku niemieckim, „Acta Universitatis Lodziensis. Folia Linguistica Rossica” (9), Uniwersytet Łódzki, 2013, s. 36.
  3. Janusz Barański, „Arka” Józefa Iwańczaka – o pewnym spiskim muzeum rodzinnym, „Zbiór Wiadomości do Antropologii Muzealnej” (5), 2018, s. 68, DOI10.12775/18891, ISSN 2391-6869.
  4. Jozef Mistrík, Encyklopédia jazykovedy, wyd. 1, Bratislava: Obzor, 1993, s. 390, ISBN 80-215-0250-9, OCLC 29200758 (słow.).
  5. Júlia Dudášová-Kriššáková, Miejsce gwar góralskich w zróżnicowaniu polskiego i słowackiego języka narodowego, „Rozprawy Komisji Językowej”, LVIII, Łódź: Łódzkie Wydawnictwo Naukowe, 2012.
  6. Michał Németh, Emocjonalne określenia osób w polskiej gwarze orawskiej VII świetle leksyki węgierskiej - pochodzenie a pośrednictwo, „Polonica”, XXIV-XXV, ISSN 0137-9712.