Słowicza podłoga
Słowicza podłoga (jap. 鴬張り Uguisu-bari[1], zw. także „śpiewającą podłogą”) – specjalna konstrukcja podłóg korytarzy w siedzibach japońskich władców, chroniąca przed próbą niepostrzeżonego i niepożądanego wtargnięcia do zamkowych komnat.
Podłogi te były projektowane tak, aby pod wpływem nacisku, specjalnie zamontowane gwoździe wydawały dźwięk przypominający ćwierkanie wierzbówki japońskiej (jap. 鴬 uguisu[2], Cettia diphone). Ze względu na podobieństwo ptaków, zarówno na angielski (ang. nightingale[3]) jak i na polski, tłumaczenie nazwy podłogi pochodzi od słowika rdzawego (Luscinia megarhynchos). Najbardziej znanym przykładem konstrukcji takich korytarzy jest zamek Nijō (Nijō-jō) w Kioto wzniesiony przez siogunów z rodu Tokugawa, jako jedna z jego siedzib. Można je także napotkać w świątyni Chion-in, usytuowanej również w dawnej stolicy Japonii.
PrzypisyEdytuj
- ↑ Recommended Spots Nijo Castle -The Uguisu-bari Corridor (Nightingale Floor)-, micro.rohm.com [dostęp 2016-03-08].
- ↑ A-Z-Animals.com, Uguisu (Cettia diphone) - Animals - A-Z Animals - Animal Facts, Information, Pictures, Videos, Resources and Links, a-z-animals.com [dostęp 2016-03-08].
- ↑ The Tsubo-en Zen garden; Nightingale floor, Uguisubari (鴬張り), www.zen-garden.org [dostęp 2016-03-08].