SAR-1500
Kutry typu SAR-1500 – seria polskich szybkich łodzi hybrydowych budowanych od 1997 roku przez stocznię Damen Shipyards Gdynia, używanych jako ratownicze przez Morską Służbę Poszukiwania i Ratownictwa, a także jako patrolowce przez Straż Graniczną.
.jpg) „Tajfun” | |
| Bandera | |
|---|---|
| Operator | |
| Dane podstawowe | |
| Typ |
kuter ratowniczy |
| Materiał |
stop aluminium |
| Historia | |
| Stocznia | |
| Data budowy |
1997–2002 |
| Dane techniczne | |
| Długość całkowita (L) |
15,20 m |
| Długość linii wodnej |
11,80 m |
| Długość kadłuba |
14,60 m |
| Szerokość (B) |
5,39 m |
| Zanurzenie (D) |
0,90 m |
| Napęd mechaniczny | |
| Silnik |
2 wysokoprężne MAN D2848 LE-401 |
| Moc silnika |
2 × 500 kW |
| Liczba śrub napędowych | |
| Prędkość maks. |
30 w. |
Dla ratownictwa morskiego edytuj
Kutry typu SAR-1500 zostały zamówione przez Polskie Ratownictwo Okrętowe dla zastąpienia starych i powolnych kutrów ratowniczych typu R-17. Dokumentacja techniczna została przekazana nieodpłatnie przez Królewski Holenderski Instytut Łodzi Ratunkowych[1]. Budowane były przez stocznię Damen Shipyards Gdynia. Kadłub wykonano ze stopu aluminium wraz z integralną pokładówką[1]. Podzielony jest na komory: skrajnik dziobowy, przedział mechanizmów pomocniczych, siłownia, przedział pędników strugowodnych[2]. Pneumatyczna komora wypornościowa z tworzywa sztucznego okalająca kadłub podzielona jest na 10 segmentów[2]. Charakteryzują się bardzo wysoką dzielnością morską, są zdolne do żeglugi po całym Morzu Bałtyckim łącznie z akwenami pokrytymi cienkim pokruszonym lodem[2].
Dla PRO zbudowano jednostki (data wejścia do służby, miejsce stacjonowania):
- Cyklon – 3 października 1997, Łeba[1]
- Huragan – 21 grudnia 1998, Górki Zachodnie[1]
- Szkwał – 1999
- Monsun – 2000
- Tajfun – 2000
- Wiatr – 2001
- Bryza – 2002
Od 2002 roku zadania PRO w zakresie ratowania życia na morzu zostały przejęte przez Morską Służbę Poszukiwania i Ratownictwa.
Dla Straży Granicznej edytuj
5 października 1999 roku Morski Oddział Straży Granicznej zamówił w stoczni Damen Shipyards dwie jednostki na bazie projektu SAR-1500 do zadań kontrolnych i interwencyjnych na Bałtyku. Są one nieco lżejsze i mogą rozwijać większą prędkość 35 węzłów[3]. Zostały także wkomponowane w ogólny system poszukiwawczo-ratowniczy[3]. Uzbrojenie stanowi demontowany karabin maszynowy PK/PKM kalibru 7,62 mm na podstawie słupkowej[2]. Załoga liczy cztery osoby[2]. Budowę kadłubów stocznia podzleciła spółkom Alu International i Stoczni Wisła[2].
Pierwsza weszła do służby 29 kwietnia 2000 roku pod nazwą „Strażnik 1” (SG-211) w skład Pomorskiego Dywizjonu Straży Granicznej w Kołobrzegu, a druga 9 lipca 2000 roku pod nazwą „Strażnik 2” (SG-212) w skład Kaszubskiego Dywizjonu Straży Granicznej w Gdańsku[2]. Były one pierwszymi większymi nowo zbudowanymi jednostkami otrzymanymi przez Morski Oddział Straży Granicznej od czasu jego utworzenia[2].
| Nazwa | Nr burtowy | Położenie stępki | Zakończenie budowy | Podniesienie bandery |
|---|---|---|---|---|
| Strażnik 1 | SG-211 | 07. 10. 1999 | 18. 04. 2000 | 29. 04. 2000 |
| Strażnik 2 | SG-212 | 05. 11. 1999 | 19. 06. 2000 | 09. 07. 2000 |
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d Marek Twardowski. Nowy statek ratowniczy dla PRO. „Morza, Statki i Okręty”. Nr 6′99. IV (19), s. 57, listopad-grudzień 1999. Warszawa. ISSN 1426-529X.
- ↑ a b c d e f g h i Krzysztof Kubiak. Nowe jednostki Straży Granicznej. „Raport – Wojsko Technika Obronność”. Nr 10/2000, s. 38. Agencja Lotnicza Altair. ISSN 1429-270x.
- ↑ a b Grzegorz Goryński. Jednostki pływające Morskiego Oddziału Straży Granicznej 1991-2001 i ich przeznaczenie do służby w obronie graniczy Rzeczypospolitej Polskiej. „Morza, Statki i Okręty”. Nr 6/2002. VII (37), s. 23-24, listopad-grudzień 2002. Warszawa. ISSN 1426-529X.