SKID – rodzina symetrycznych protokołów identyfikacji opracowana na potrzeby projektu RIPE[1]. Do zapewnienia bezpieczeństwa wykorzystuje kluczowane jednokierunkowe funkcje skrótu MAC[2].

SKID2 edytuj

W protokole tym Bob może udowodnić swoją tożsamość Alicji poprzez zastosowanie poniższego protokołu[2]:

  • Alicja generuje liczbę pseudolosową Ra a następnie przesyła ją Bobowi
  • Bob generuje liczbę pseudolosową Rb i wysyła ją Alicji wraz z kodem uwierzytelniania wiadomości stworzonym na podstawie Ra, Rb oraz swojej nazwy użytkownika
  • Alicja generuje kod MAC na podstawie Ra, Rb i nazwy użytkownika Boba a następnie porównuje go z kodem MAC otrzymanym od Boba. Jeżeli są identyczne, to wie, że faktycznie połączyła się z Bobem

SKID3 edytuj

Protokół ten umożliwia obustronne sprawdzenie tożsamości i wygląda następująco[2]:

  • Alicja generuje liczbę pseudolosową Ra a następnie przesyła ją Bobowi
  • Bob generuje liczbę pseudolosową Rb i wysyła ją Alicja wraz z kodem uwierzytelniania wiadomości stworzonym na podstawie Ra, Rb oraz swojej nazwy użytkownika
  • Alicja generuje kod MAC na podstawie Ra, Rb i nazwy użytkownika Boba a następnie porównuje go z kodem MAC otrzymanym od Boba. Jeżeli są identyczne, to wie, że faktycznie połączyła się z Bobem
  • Alicja generuje kod MAC na podstawie Rb oraz swojej nazwy użytkownika i wysyła go Bobowi
  • Bob oblicza kod MAC na podstawie Rb i nazwy Alice a następnie porównuje go z otrzymanym, jeżeli są identyczne, to ma pewność, że połączył się z Alicją.

Przypisy edytuj

  1. Antoon Bosselaers: Research and Development in Advanced Communication Technologies in Europe, RIPE Integrity Primitives: Final Report of RACE Integrity Primitives Evaluation (R1040). Bart Preneel. Springer, 1992. ISBN 978-3-540-60640-6.
  2. a b c Elementy budowy protokołów. W: Bruce Schneier: Kryptografia dla praktyków. Protokoły, algorytmy i programy źródłowe w języku C. Wyd. 2. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo Techniczne, 2002, s. 90. ISBN 83-204-2678-2. (pol.).