STS-41 (ang. Space Transportation System) – jedenasta misja wahadłowca kosmicznego Discovery. Głównym celem wyprawy było dostarczenie na orbitę bezzałogowej sondy kosmicznej Ulysses, przeznaczonej do badania rejonów biegunowych Słońca. Był to trzydziesty szósty lot programu lotów wahadłowców[1].

STS-41
Emblemat STS-41
Dane misji
Indeks COSPAR

1990-090A

Zaangażowani

Stany Zjednoczone NASA

Oznaczenie kodowe

STS-41

Pojazd
Wahadłowiec

Discovery

Załoga
Zdjęcie STS-41
Od lewej: Melnick, Cabana, Akers, Richards, Shepherd
Start
Miejsce startu

Stany Zjednoczone, KSC, LC39-B

Początek misji

6 października 1990, 11:47:15 UTC

Orbita okołoziemska
Apogeum

307 km

Perygeum

300 km

Okres orbitalny

90,6 min

Inklinacja orbity

28,45°

Lądowanie
Miejsce lądowania

Edwards AFB, Pas startowy 22

Lądowanie

10 października 1990, 13:57:18 UTC

Czas trwania misji

4 dni, 2 godz, 10 min, 3 sek

Przebyta odległość

2 747 866 km

Liczba okrążeń Ziemi

66

Program lotów wahadłowców

Załoga[1] edytuj

*(liczba w nawiasie oznacza liczbę lotów odbytych przez każdego z astronautów)

Cel misji edytuj

Wyniesienie sondy kosmicznej Ulysses, która dokładnie zbadała naszą macierzystą gwiazdę – Słońce. Między innymi po raz pierwszy uzyskano informacje o jej biegunach[1].

Parametry misji edytuj

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b c Tomáš Přibyl: Dzień, w którym nie wróciła COLUMBIA. Bielsko-Biała: Wydawnictwo >DEBIT<, 2003, s. 165. ISBN 83-7167-224-1.

Linki zewnętrzne edytuj