STS-85
STS-85 (ang. Space Transportation System) – dwunastodniowa misja amerykańskiego wahadłowca Discovery. Był to dwudziesty trzeci lot promu kosmicznego Discovery i osiemdziesiąty szósty programu lotów wahadłowców[3].
| ||
![]() | ||
Dane misji | ||
Indeks COSPAR | 1997-039A | |
Zaangażowani | ![]() | |
Oznaczenie kodowe | STS-85 | |
Pojazd | ||
Wahadłowiec | Discovery | |
Załoga | ||
![]() Siedzą od lewej: Kent Rominger, Curtis Brown. Stoją od lewej: Robert Curbeam, Stephen Robinson, Nancy Jan Davis, Bjarni Tryggvason. | ||
Dowódca | Curtis Brown | |
Start | ||
Miejsce startu | ![]() | |
Początek misji | 7 sierpnia 1997 14:41:00 UTC[1] | |
Orbita okołoziemska | ||
Apogeum | 261 km | |
Perygeum | 249 km | |
Okres orbitalny | 89,6 min | |
Inklinacja orbity | 57,0° | |
Lądowanie | ||
Miejsce lądowania | KSC, Pas startowy 33 | |
Lądowanie | 19 sierpnia 1997 11:07:59 UTC[1] | |
Czas trwania misji | 11 dni, 20 godz., 26 min, 59 s[1] | |
Przebyta odległość | 7,6 mln km[2] | |
Liczba okrążeń Ziemi | 189[2][a] | |
Program lotów wahadłowców |
ZałogaEdytuj
- źródło[3]
- Curtis Brown (4)*, dowódca
- Kent Rominger (3), pilot
- Nancy Jan Davis (3), specjalista misji 1
- Stephen Robinson (1), specjalista misji 3
- Robert Curbeam (1), specjalista misji 2
- Bjarni Tryggvason (1), specjalista ładunku (Kanada)
- *(liczba w nawiasie oznacza liczbę lotów odbytych przez każdego z astronautów)
Uwagi: początkowo w misji miał wziąć udział Jeffrey Ashby (byłby to jego pierwszy lot), ale zrezygnował z powodów osobistych.
Parametry misjiEdytuj
- Masa:
- startowa orbitera: - kg
- lądującego orbitera: 98 847 kg[1]
- ładunku: 9191 kg
- Perygeum: 249 km[1]
- Apogeum: 261 km[1]
- Inklinacja: 57,0°[1]
- Okres orbitalny: 89,6 min[1]
Cel misjiEdytuj
Umieszczenie na orbicie, a następnie przechwycenie satelity CRISTA-SPAS-02 (Cryogenic Infrared Spectrometres and Telescopes for the Atmosphere – Shuttle Pallet Satellite-2)[3]. Platforma SPAS to najczęściej kilkudniowy satelita wykorzystywany do badań naukowych. Do jego wypuszczenia i ponownego umieszczenia w luku promu wykorzystywano manipulator wahadłowca bez konieczności spaceru kosmicznego[4].
Zobacz teżEdytuj
UwagiEdytuj
- ↑ Niektóre źródła podają 185.
PrzypisyEdytuj
- ↑ a b c d e f g h Mark Wade: STS-85 (ang.). W: Encyclopedia Astronautica [on-line]. [dostęp 2017-07-25].
- ↑ a b podsumowanie misji STS-85 na stronie KSC (ang.)
- ↑ a b c Tomaš Přibyl: Dzień, w którym nie wróciła Columbia. Bielsko-Biała: DEBIT, 2003, s. 172. ISBN 83-7167-224-1.
- ↑ Misje free-flyer. Poznań: Amermedia Sp. z o.o., 2014, s. 21, seria: Kosmos. Tajemnice Wszechświata. Encyklopedia Astronomii i Astronautyki. ISBN 978-83-252-2324-3.
Linki zewnętrzneEdytuj
- podsumowanie misji STS-85 na stronie KSC (ang.)
- Mark Wade: STS-85 (ang.). W: Encyclopedia Astronautica [on-line]. [dostęp 2017-07-25].
- Spaceflight mission report: STS-85 (ang.). Spacefacts. [dostęp 2017-07-25].