SZD-27 Kormoran

polski szybowiec szkolno-treningowy

SZD-27 Kormoran – polski, dwumiejscowy, szybowiec szkolno-treningowy, konstrukcji całkowicie metalowej. Zaprojektowany w Szybowcowym Zakładzie Doświadczalnym w Bielsku-Białej. Pozostający w fazie prototypu.

SZD-27 Kormoran
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 Polska

Producent

Szybowcowy Zakład Doświadczalny

Konstruktor

Józef Niespał

Typ

szybowiec

Konstrukcja

całkowicie metalowa Grzbietopłat

Załoga

2

Historia
Data oblotu

2 stycznia 1965

Liczba egz.

2 prototypy

Dane techniczne
Wymiary
Rozpiętość

17,0 m

Wydłużenie

15 m

Długość

8,0 m

Wysokość

1,10 m

Powierzchnia nośna

19,3 m²

Masa
Własna

289 kg

Startowa

552 kg

Osiągi
Prędkość minimalna

64 km/h

Prędkość dopuszczalna

235 km/h

Prędkość min. opadania

0,8 m/s przy 80 km/h

Doskonałość maks.

28,1 przy 93 km/h

Współczynnik obciążenia konstrukcji

+8 / -4 g

Dane operacyjne

Historia

edytuj
 
Szybowiec SZD-27 Kormoran przechowywany w zbiorach Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie

Szybowiec powstał w wyniku zlecenia przez Aeroklub PRL w 1960 r. biurom konstrukcyjnym stworzenia dwumiejscowego metalowego szybowca, który nadawałby się do szkolenia, treningu i podstawowej akrobacji. Przyjęto założenie, że ma to być szybowiec o konstrukcji metalowej[1]. Złożone zostały dwa projekty wstępne. Jeden to mielecki PZL M-8 Pelikan, drugi to SZD-27 „Kormoran”, który wygrał, a prototyp został skierowany do realizacji. W 1964 r. w Zakładzie Wytrzymałości (TK) Instytutu Lotnictwa zostały przeprowadzone pod kierownictwem mgr inż. Tadeusza Chylińskiego[2] badania wytrzymałościowe i sztywnościowe skrzydła szybowca według własnego opracowanego Zakładzie TK programu badań. Zleceniodawcą był SZD w Bielsku-Białej.

Szybowiec zaprojektowany pod kierownictwem inż. Józefa Niespała[2]. Prace konstrukcyjne trwały od 1961 do 1962 r. Prototyp, o znakach rejestracyjnych SP-2463, został oblatany 2 stycznia 1965 r. przez Adama Zientka[3] w Bielsku. Szybowiec nie doczekał się nigdy produkcji seryjnej pozostając jedynie prototypem. Zbudowano dwa egzemplarze, jeden znajduje się w Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie[4], a drugi znajduje się w rękach prywatnych.

Konstrukcja

edytuj

Dwumiejscowy grzbietopłat o konstrukcji całkowicie metalowej[2].

Skrzydło dwudzielne o obrysie prostokątno-trapezowym i skosie do przodu. Konstrukcja skrzydła półskorupowa z blachy usztywnionej podłużnicami, tworząca dwuobwodowy keson. Hamulce aerodynamiczne płytowe wysuwane, konstrukcji metalowej. Lotka dwudzielna, kryta blachą. Na końcu skrzydeł kroplowe zakończenia spełniające rolę podpórek.

Kadłub konstrukcji skorupowej z duralu, usztywnionej rzadko rozstawionymi podłużnicami. Przekrój kadłuba jajowy. Kabina zakryta.

Usterzenie poziome trapezowe, niedzielone. Statecznik poziomy prostokątny konstrukcji półskorupowej. Usterzenie pionowe, skośne. Statecznik pionowy skośny, dwudźwigarowy.

Podwozie stałe, jednotorowe. Składające się z metalowej płozy przedniej, koła zamocowanego do nośnej wręgi kadłuba oraz płozy ogonowej.

Przypisy

edytuj
  1. Andrzej Glass, Tomasz Murawski (praca zbiorowa), Polskie szybowce 1945-2011. Problemy rozwoju, Wydawnictwo SCG, Bielsko-Biała 2012, ISBN 978-83-932826-0-9, s. 65-67
  2. a b c SZD-27 „Kormoran”, 1965. [dostęp 2019-01-05].
  3. SZD-27 Kormoran. [dostęp 2019-01-05].
  4. MLP: SZD-27 Kormoran. [dostęp 2019-01-05].

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj