Salto (film 1965)
Salto – polski film psychologiczny z 1965 roku w reżyserii i według scenariusza Tadeusza Konwickiego.
Gatunek | |
---|---|
Rok produkcji |
1965 |
Data premiery |
11 czerwca 1965 |
Kraj produkcji | |
Język | |
Czas trwania |
104 min |
Reżyseria | |
Scenariusz |
Tadeusz Konwicki |
Główne role |
Zbigniew Cybulski |
Muzyka | |
Zdjęcia | |
Scenografia | |
Kostiumy | |
Montaż | |
Produkcja |
Fabuła
edytujDo sennego miasteczka na Ziemiach Odzyskanych przybywa tajemniczy gość, który uprzednio wyskoczył z pędzącego pociągu[1]. Przekraczając rzekę, przedstawia się mieszkańcom raz jako Kowalski, raz jako Malinowski, tworząc różne wersje swojego życiorysu, niekiedy ze sobą sprzeczne. Twierdzi, że ucieka, bo wydano na niego niesprawiedliwy wyrok i jest ścigany. Jawi się na przemian jako prorok oraz oszust; uzdrawia synów jednego z mieszkańców, uwodzi córkę innego, wróżce przepowiada przyszłość[2] . Bohater ma sny, w których ma być wykonana na nim egzekucja przez wojska hitlerowskie, a w innych przez wojska komunistyczne. Wiele scen rozgrywa się w sadzie. Miasteczko znajduje się w pobliżu kopalni uranu i niedługo ma zniknąć. W miasteczku ma odbyć się uroczystość rocznicowa, którą mieszkańcy organizują w magazynie, dawnej synagodze. Niebawem Kowalski-Malinowski sprawuje „rząd dusz” nad mieszkańcami. W synagodze mieszkańcy i bohater o świcie tańczą synchronicznie tajemniczy chocholi taniec. Na drugi dzień bohater zostaje zdemaskowany przez kobietę z dwójką dzieci podającą się za jego żonę, która nazywa go „dziwkarzem i łazęgą”[3]. Rozczarowani podobieństwem przybysza do nich samych mieszkańcy zwracają się przeciw niemu określając "fałszywym prorokiem", on zaś ucieka z miasteczka i wskakując w biegu do przejeżdżającego pociągu[4][5].
Obsada
edytuj- Zbigniew Cybulski jako Kowalski – Malinowski
- Gustaw Holoubek jako gospodarz
- Wojciech Siemion jako artysta, poeta
- Iga Cembrzyńska jako żona Kowalskiego
- Zdzisław Maklakiewicz jako rotmistrz
- Jerzy Block jako stary
- Marta Lipińska jako Helena
- Irena Laskowska jako wróżka Cecylia
- Andrzej Łapicki jako pijak Pietuch
- Włodzimierz Boruński jako Blumenfeld
Produkcja
edytujTadeusz Konwicki przystąpił do prac nad Saltem po ukończeniu powieści Sennik współczesny[6]. Deklarował przy tym, że Salto było dlań przede wszystkim filmem literackim:
Po prostu są filmy muzyczne, są takie, w których przewagę ma obraz, są i filmy, w których przewagę ma literatura, i nic w tym właściwie nie ma dziwnego. Np. w moim filmie Ostatni dzień lata przewagę miał obraz, w Zaduszkach elementy natury filmowej i literackiej były mniej więcej na równych prawach, natomiast w Salcie literatura faktycznie ma przewagę[7].
Na realizację scenariusza Salta Konwicki musiał czekać do jesieni 1964 roku ze względów politycznych – nie zamierzał bowiem podpisać kontrlistu do tzw. Listu 34 – a pozwolenie na rozpoczęcie jego produkcji otrzymał dopiero w październiku 1964 roku; wtedy też rozpoczęły się zdjęcia[8]. Ekipa zdjęciowa miała z tym spore kłopoty, ponieważ akcja filmu miała się toczyć latem. Po prasie krążyły anegdoty o tym, że na drzewkach zawieszano wiele kilogramów jabłek, aby krajobraz był zgodny z czasem akcji filmu[8]. Część zdjęć trzeba było zrealizować w atelier[8]. Premiera Salta odbyła się 11 czerwca 1965 roku[2] .
Odbiór
edytujJak podsumowywał dyskusję na temat Salta Witold Mrozek:
Film Konwickiego czytany był zarówno poprzez Gombrowicza, jak i przez polski romantyzm i Wyspiańskiego – i to nie tylko ze względu na wieńczący go chocholi taniec. Widziano w nim rozliczenie ze Szkołą Polską i summę ról kultowego aktora Zbigniewa Cybulskiego. Traktat o społecznej roli artysty i opowieść o przepracowywaniu pamięci II wojny światowej[2] .
Tadeusz Sobolewski dla pisma „Dwutygodnik” pisał, iż: „Nie mamy dziś kina, które dawałoby równie przenikliwą diagnozę charakteru narodowego”[9] . Robert Birkholc z magazynu Culture.pl ocenił Salto jako „jeden z najbardziej interesujących eksperymentów polskiego kina lat sześćdziesiątych oraz najwybitniejsze dokonanie filmowe Konwickiego”[10] . Jonathan Rosenbaum z „Chicago Readera” cenił rolę Kowalskiego-Malinowskiego najbardziej ze wszystkich kreacji Cybulskiego, twierdząc, iż jego żywiołowość „sprawia, że ten seksowny film staje się spektakularnym wydarzeniem kinowym, które przemawia do publiczności – nawet wtedy, gdy nie jesteśmy do końca pewni, co się dzieje”[11] . Mniej przychylną recenzję Saltu wystawił „The New York Times”, uznając przesłanie filmu za „niemal niezrozumiałe z powodu niejasnej symboliki”[12] .
W 2024 roku Salto otrzymało trzecie miejsce w plebiscycie portalu Pełna Sala na najlepszy polski film w historii[13].
Nagrody i festiwale
edytujMartin Scorsese uznał Salto za jedno z arcydzieł polskiej kinematografii i w 2014 roku wytypował je do prezentacji w Stanach Zjednoczonych oraz Kanadzie w ramach festiwalu polskich filmów Martin Scorsese Presents: Masterpieces of Polish Cinema[14][15].
Przypisy
edytuj- ↑ Kluszczyński 1981 ↓, s. 205.
- ↑ a b c Mrożek 2010 ↓.
- ↑ Lubelski 2015 ↓, s. 287.
- ↑ Lubelski 2015 ↓, s. 288.
- ↑ Kluszczyński 1981 ↓, s. 206.
- ↑ Kaniecki 2007 ↓, s. 115.
- ↑ Kaniecki 2007 ↓, s. 114.
- ↑ a b c Kaniecki 2007 ↓, s. 119.
- ↑ Sobolewski 2010 ↓.
- ↑ Birkholc 2014 ↓.
- ↑ Rosenbaum 2001 ↓.
- ↑ The New York Times 1966 ↓.
- ↑ Pełna Sala - Top 100 Najlepszych polskich filmów w historii [online], Pełna Sala, 3 maja 2024 [dostęp 2024-08-25] (pol.).
- ↑ Martin Scorsese Presents: Masterpieces of Polish Cinema – oficjalna strona projektu w języku angielskim. mspresents.com. [dostęp 2014-02-26]. [zarchiwizowane z [brak tego adresu] (2014-02-26)].
- ↑ Paweł Mączewski: Polskie filmy Martina Scorsese. vice.com, 2014-02-05. [dostęp 2014-03-24].
Bibliografia
edytuj- Robert Birkholc , Somersault – Tadeusz Konwicki, „Culture.pl”, kwiecień 2014 [dostęp 2019-04-25] .
- Przemysław Kaniecki , „Salto” Tadeusza Konwickiego jako filmowa adaptacja własnej metody pisarskiej, „Kwartalnik Filmowy”, 59, 2007, s. 114–146 .
- Ryszard Kluszczyński , Problem czasoprzestrzeni w twórczości Tadeusza Konwickiego, „Acta Universitatis Lodziensis”, 2, 1981, s. 201–210 .
- Tadeusz Lubelski , Historia kina polskiego 1895-2014, Kraków: Universitas, 2015 .
- Witold Mrożek , Salto, „Kino”, 4, 2010, s. 58–59 [dostęp 2019-04-25] .
- Jonathan Rosenbaum , Salto, „Chicago Reader”, 1 marca 2001 [dostęp 2019-04-25] .
- 'Salto,' an Allegory From Poland, Opens, „The New York Times”, 4 października 1966 [dostęp 2019-04-25] .
- Tadeusz Sobolewski , Polski taniec salto, „Dwutygodnik”, kwiecień 2010 [dostęp 2019-04-25] .
Linki zewnętrzne
edytuj- Salto w serwisie YouTube (kanał Studia Filmowego Kadr)
- Salto w bazie IMDb (ang.)
- Salto w bazie Filmweb
- Salto w bazie filmpolski.pl
- Zdjęcia z filmu Salto w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”
- Salto w bazie Repozytorium Cyfrowego Filmoteki Narodowej