Wikipedia

Sam Waterston

Samuel Atkinson „Sam” Waterston[1][2] (ur. 15 listopada 1940 w Cambridge) - amerykański aktor, reżyser, producent filmowy i telewizyjny. Laureat Złotego Globu dla najlepszego aktora w serialu dramatycznym[3].

Sam Waterston
Ilustracja
Waterston w styczniu 2010.
Imię i nazwisko

Samuel Atkinson Waterston

Data i miejsce urodzenia

15 listopada 1940
Cambridge (Massachusetts)

Zawód

aktor, reżyser, producent filmowy

Współmałżonek

Barbara Rutledge
(1964-1969; rozwód)
Lynn Louisa Woodruff
(od 1976)

Lata aktywności

od 1962

Multimedia w Wikimedia Commons

ŻyciorysEdytuj

Wczesne lataEdytuj

Urodził się w Cambridge[4], w stanie Massachusetts jako syn Alice Tucker (z domu Atkinson), pejzażystki, i George’a Chychele’a Waterstona, nauczyciela semantyki[5]. Jego ojciec był imigrantem z Leith w Szkocji i był pochodzenia szkocko-angielskiego[6]. Jego matka była pochodzenia angielskiego i była potomkiem pasażerów Mayflower[6]. Wychowywał się z dwiema siostrami – Robertą i Ellen oraz bratem George’em[4]. W 1947 w wieku 6 lat wziął udział w szkolnym przedstawieniu Jeana Anouilha Antygona[4]. Uczęszczał do prywatnej chrześcijańskiej szkoły z internatem Groton School[7] w Groton. Spędził swój pierwszy rok studiów na Sorbonie[7] w Paryżu, gdzie pracował z American Actors Workshop i studiował pod kierunkiem reżysera Johna Berry’ego[4], który był na czarnej liście Hollywood po nakręceniu filmu dokumentalnego The Hollywood Ten (1950). W 1962 ukończył studia na Uniwersytecie Yale[7].

KarieraEdytuj

Przygodę z aktorstwem na nowojorskiej scenie rozpoczął grając w sztuce Arthura Kopita Och, tato, biedny tata, Mamma powiesiła cię w szafie i czuję się taki smutny; w 1962 w produkcji off-Broadwayowskiej jako goniec hotelowy z Jo Van Fleet i Barbarą Harris, a w 1963 na Broadwayu[8] w roli Jonathana, niezręcznego syna Madame Rosepettle (Hermione Gingold). Następnie zadebiutował na ekranie w roli Andy’ego, członka zespołu Bobo w dramacie Plastikowa kopuła Normy Jean (The Plastic Dome of Norma Jean, 1965)[9] u boku Marca St. Johna. Po gościnnym udziale w serialu medycznym NBC Doktor Kildare (1965) i serialu policyjnym ABC Nowojorscy gliniarze (N.Y.P.D., 1967), zagrał Toma Wingfielda, syna Amandy (Katharine Hepburn), który pracuje w magazynie, ale aspiruje do bycia pisarzem w telewizyjnej adaptacji sztuki Tennessee Williamsa Szklana menażeria (The Glass Menagerie, 1973) w reż. Anthony’ego Harveya, zdobywając nominację do nagrody Primetime Emmy dla najlepszego aktora drugoplanowego w serialu dramatycznym. W 1973 za rolę Benedicka w komedii Williama Shakespeare’a Wiele hałasu o nic otrzymał teatralną nagrodę Obie[10]. Od 29 października do 10 grudnia 1980 występował jako Robert Oppenheimer w miniserialu BBC Oppenheimer.

Nagrody i nominacjeEdytuj

Nagroda Akademii FilmowejEdytuj

Brytyjska Akademia Sztuk Filmowych i TelewizyjnychEdytuj

  • 1985 - nominacja w kategorii najlepszy aktor dla Pola śmierci
  • 1981 - nominacja w kategorii najlepszy aktor dla Oppenheimer

Nagroda EmmyEdytuj

  • 2000 - nominacja w kategorii najlepszy aktor pierwszoplanowy w serialu TV dla Prawo i porządek
  • 1999 - nominacja w kategorii najlepszy aktor pierwszoplanowy w serialu TV dla Prawo i porządek
  • 1997 - nominacja w kategorii najlepszy aktor pierwszoplanowy w serialu TV dla Prawo i porządek
  • 1996 - nagroda w kategorii najlepszy serial dokumentalny dla Zagubione cywilizacje (Lost Civilizations, 1995)
  • 1994 - nominacja w kategorii najlepszy aktor pierwszoplanowy w miniserialu dla I można odlecieć: Wtedy i teraz (I'll Fly Away: Then and Now, 1993)
  • 1993 - nominacja w kategorii najlepszy aktor pierwszoplanowy w serialu dla I można odlecieć (I'll Fly Away)
  • 1992 - nominacja w kategorii najlepszy aktor pierwszoplanowy w serialu dla I można odlecieć (I'll Fly Away)
  • 1974 - nominacja w kategorii najlepszy aktor drugoplanowy w filmie dramatycznym dla Szklana menażeria

Złoty GlobEdytuj

  • 1995 - nominacja w kategorii najlepszy aktor pierwszoplanowy w serialu TV dla Prawo i porządek
  • 1993 - nagroda w kategorii najlepszy aktor pierwszoplanowy w serialu dla I można odlecieć (I'll Fly Away)
  • 1992 - nominacja w kategorii najlepszy aktor pierwszoplanowy w serialu dla I można odlecieć (I'll Fly Away)
  • 1985 - nominacja w kategorii najlepszy aktor w filmie dramatycznym dla Pola śmierci
  • 1981 - nominacja w kategorii najlepszy aktor w miniserialu dla Oppenheimer
  • 1975 - nominacja w kategorii najlepszy aktor drugoplanowy w filmie dramatycznym Wielki Gatsby
  • 1975 - nominacja w kategorii obiecująca nowa twarz w filmie dramatycznym Wielki Gatsby

Nagroda SatelitaEdytuj

Screen Actors GuildEdytuj

Wybrana filmografiaEdytuj

PrzypisyEdytuj

  1. ↑ Personalidade: Sam Waterston (EUA) (port.). InterFilmes.com. [dostęp 2021-08-10].
  2. ↑ Sam Waterston (ang.). Listal. [dostęp 2021-08-10].
  3. ↑ Sam Waterston Awards (ang.). AllMovie. [dostęp 2021-08-10].
  4. ↑ a b c d Sam Waterston Actor (ang.). „TV Guide”. [dostęp 2021-08-10].
  5. ↑ Sam Waterston Biography (1940-) (ang.). Film Reference. [dostęp 2021-08-10].
  6. ↑ a b Sam Waterston - What Nationality Ancestry Race (ang.). Ethnicity of Celebs, 2 maja 2014. [dostęp 2021-08-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-08-10)].
  7. ↑ a b c Sam Waterston Pictures (ang.). FanPix.Net. [dostęp 2021-08-10].
  8. ↑ Sam Waterston (ang.). Internet Broadway Database. [dostęp 2021-08-10].
  9. ↑ Hal Erickson: Sam Waterston Biography (ang.). AllMovie. [dostęp 2021-08-10].
  10. ↑ Sam Waterston (ang.). Internet Off-Broadway Database. [dostęp 2021-08-10].

Linki zewnętrzneEdytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Sam_Waterston&oldid=65829329”