Samogłoska otwarta przednia zaokrąglona
Samogłoska otwarta przednia zaokrąglona – typ samogłoski spotykany w językach naturalnych. Symbol, który przedstawia ten dźwięk w Międzynarodowym Alfabecie Fonetycznym, to ɶ (ligatura kapitalików oe).
| ɶ | |
| Jednostka znakowa |
ɶ |
|---|---|
| Unikod |
U+0276 |
| UTF-8 (hex) |
c9 b6 |
| Inne systemy | |
| X-SAMPA | & |
| Kirshenbaum | a. |
| IPA Braille↗ | ⠔⠪ |
| Przykład | |
| informacje • pomoc | |
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |
Według Tomasa Riada, w sztokholmskim dialekcie języka szwedzkiego czasem ciężko jest rozróżnić [ɶː] i [ɒː]. Według niego jest to znak, że dźwięki te są, fonetycznie rzecz biorąc, bardzo do siebie podobne[1].
Samogłoska ta nie występuje w żadnym języku jako fonem. Fonem transkrybowany /ɶ/ w bawarskim dialekcie miasta Amstetten jest fonetycznie półotwarty [œ][2].
Języki, w których występuje ten dźwięk
edytujSamogłoska otwarta przednia zaokrąglona występuje w językach:
| Język | Słowo | MAF | Tłumaczenie | Uwagi | |
|---|---|---|---|---|---|
| limburski | dialekt Weert[3] | bùj | [bɶj] | „prysznic” | alofon /œ/ przed /j/[3]. |
| szwedzki | dialekt sztokholmski[1] | öra | [ˈɶ̂ːˈrâ̠] | „ucho” | alofon /øː/ (czasem także /œ/) używany przed /r/ przez młodszych użytkowników[1]. |
W niektórych językach występuje samogłoska prawie otwarta przednia zaokrąglona, nieposiadająca odrębnego symbolu IPA, zapisywana [ɶ̝], [œ̞] lub [æ̹], kiedy niezbędne jest rozróżnienie:
| Język | Słowo | MAF | Tłumaczenie | Uwagi |
|---|---|---|---|---|
| duński[4][5] | grøn | [ˈɡ̊ʁ̞ɶ̝nˀ] | „zielony” | Alofon /ø, œ/ po /r/. Niektórzy użytkownicy wymawiają ją tak samo jak [œ][5]. |
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Riad 2014 ↓, s. 38.
- ↑ Ladefoged i Maddieson 1996 ↓, s. 290.
- ↑ a b Heijmans i Gussenhoven 1998 ↓, s. 110.
- ↑ Grønnum 1998 ↓, s. 100.
- ↑ a b Basbøll 2005 ↓, s. 46.
Bibliografia
edytuj- Hans Basbøll: The Phonology of Danish. Nowy Jork: Oxford University Press, 2005. ISBN 0-203-97876-5. (ang.).
- Nina Grønnum. Danish. „Journal of the International Phonetic Association”. 28 (1&2), s. 99–105, 1998. DOI: 10.1017/s0025100300006290. (ang.).
- Linda Heijmans, Carlos Gussenhoven. The Dutch dialect of Weert. „Journal of the International Phonetic Association”. 28, s. 107–112, 1998. DOI: 10.1017/S0025100300006307. (ang.).
- Peter Ladefoged, Ian Maddieson: The Sounds of the World's Languages. Oxford: Blackwell, 1996. ISBN 0-631-19814-8. (ang.).
- Tomas Riad: The Phonology of Swedish. Nowy Jork: Oxford University Press, 2014. ISBN 978-0-19-954357-1. (ang.).