San Francisco Oracle
San Francisco Oracle (lub Oracle) – niezależne, kontrkulturowe czasopismo, związane ze środowiskiem hippisowskim zamieszkującym dzielnicę Haight-Ashbury, wydawane nieregularnie w latach 1966–1968[1]. Redaktorami czasopisma byli Allen Cohen i Michael Bowen[2][1]. Oracle było częścią utworzonej przez amerykańskie niezależne czasopisma organizacji Underground Press Sindicate[3].
| |
| Częstotliwość |
nieregularnie |
|---|---|
| Państwo | |
| Wydawca |
Underground Press Sindicate |
| Tematyka |
kultura |
| Pierwszy numer |
1966 |
| Ostatni numer |
1968 |
| Średni nakład |
100 000 egz. |
Według Cohena pomysł na utworzenie czasopisma hippisowskiego był zainspirowany jego snem, w którym unosił się nad głowami ludzi, czytających tęczową gazetę. Jego pomysł wsparli bracia Ron Thelin i Jay Thelin, właściciele sklepu Psychedelic Shop[4]. Początkowo czasopismo miało nazywać się "Psychedelic Oracle Frisco"; jednak pierwszy numer opublikowany pod tym tytułem nie był wysokiej jakości – zawierał m.in. przedruk artykułu publikowanego już wielokrotnie wcześniej oraz tekst pochwalający masturbację[2]. To niepowodzenie zniechęciło większość redakcji, jednak od trzeciego numeru redaktorem został Cohen, a 9 września 1966 roku pismo ukazało się pod nowym tytułem "San Francisco Oracle", pod którym miało odnieść znaczny sukces[2].
"Oracle" finansowane było m.in. przez braci Thelin, członków grup muzycznych Grateful Dead i Monkeys oraz miejscowych dilerów[5]. Często z powodu problemów finansowych dany numer był drukowany partiami – najpierw publikowano i sprzedawano część nakładu, a następnie wykorzystywano uzyskane w ten sposób zyski do dodrukowania pozostałej części[5].
Szata graficzna pisma została opracowana m.in. przez Gabe Katza i Steve'a Levina. Katz opracował sposób na uzyskanie wyśnionego przez Cohena efektu "tęczowej gazety" – sposób ten opierał się na mieszaniu różnokolorowych farb drukarskich, które w procesie druku rozmywały się i pozwalały na uzyskanie efektu tęczy[5]. "Oracle" zrezygnowało też z tradycyjnych kolumn, zastępując je płynnymi blokami tekstu[5] lub aranżując je na kształt mandali, piramid itp.[6] Każdy numer był wielokolorowy i bogato ilustrowany[7]; niektóre z numerów były ponadto zapachowe – po wydrukowaniu spryskiwano je aromatycznymi olejkami (np. paczuli lub jaśminowym)[5][4]. Czasopismo było zaprojektowane tak, aby jego czytanie przypominało doświadczanie odurzenia narkotykowego[8].
Teksty w periodyku dotyczyły m.in. buddyzmu, jogi, LSD, duchowości i ideałów hippisowskich. Publikowano tam także poezję. Do "Oracle" pisywali m.in. Allen Ginsberg, Timothy Leary, Michael McClure, William S. Burroughs, Gary Snyder, Dick Alpert, Philip Lamantia, Jerry Rubin i in.[4][1] W 1967 roku na łamach czasopisma ukazał się wywiad z Learym, Ginsbergiem, Snyderem i Alanem Wattsem, w którym sformułowali oni ideały młodego pokolenia[1]. Czasopismo to było też medium promującym hippisowski happening Human Be-In, który odbył się w styczniu 1967 roku[7].
Mimo że czasopismo miało znaczny nakład (pod koniec istnienia pisma to ok. 100 000 egzemplarzy[7]), jednak nie przynosiło dochodów[5].
"San Francisco Oracle" wywarło znaczny wpływ na inne niezależne czasopisma w Stanach Zjednoczonych[7]. Niektóre z graficznych rozwiązań wymyślonych w tym czasopiśmie, były także stosowane później w popularnych pismach i agencjach reklamowych[8].
W 1991 roku, w 25. rocznicę stworzenia pisma, Alen Cohen opublikował faksymile "San Francisco Oracle"[4]. Sprzedały się one w cenie kilkuset dolarów za sztukę i stały się przedmiotem kolekcjonerskim[1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e Bill Morgan: The beat generation in San Francisco: a literary tour. San Francisco, CA: City Lights Books, 2003, s. 165. ISBN 978-0-87286-417-7.
- ↑ a b c Gene Anthony: Summer of Love: Haight-Ashbury at its Highest. Last Gasp Eco-Funnies, s. 58. ISBN 978-0-86719-421-0.
- ↑ David Armstrong: A trumpet to arms: alternative media in America. Boston, Mass.: South End Press, 1981, s. 59. ISBN 978-0-89608-193-2.
- ↑ a b c d Gene Anthony: Magic of the Sixties. Gibbs Smith, s. 105. ISBN 978-1-58685-378-5.
- ↑ a b c d e f Gene Anthony: Summer of Love: Haight-Ashbury at its Highest. Last Gasp Eco-Funnies, s. 59. ISBN 978-0-86719-421-0.
- ↑ David Armstrong: A trumpet to arms: alternative media in America. Boston, Mass.: South End Press, 1981, s. 82. ISBN 978-0-89608-193-2.
- ↑ a b c d David Armstrong: A trumpet to arms: alternative media in America. Boston, Mass.: South End Press, 1981, s. 57. ISBN 978-0-89608-193-2.
- ↑ a b David Armstrong: A trumpet to arms: alternative media in America. Boston, Mass.: South End Press, 1981, s. 83. ISBN 978-0-89608-193-2.