Sancho VI Mądry
Sancho VI Mądry (hiszp. el Sabio, ur. ok. 1133, zm. 27 czerwca 1194) – król Nawarry w latach 1150-1194.
| ||||
![]() | ||||
![]() | ||||
Król Nawarry | ||||
Okres | ||||
---|---|---|---|---|
Poprzednik | ||||
Następca | ||||
Dane biograficzne | ||||
Dynastia |
Jimenez | |||
Data urodzenia |
ok. 1133 | |||
Data śmierci | ||||
Ojciec | ||||
Matka |
Małgorzata de l'Aigle | |||
Żona |
Sancha Kastylijska | |||
Dzieci |
Sancho VII Mocny |
Był synem Garcii Ramireza i jego pierwszej żony – Małgorzaty de l'Aigle oraz pierwszym władcą tytułującym się królem Nawarry. Okres jego rządów charakteryzują ciągłe wojny z Katalończykami i Aragonią. W czasie swego panowania nadał[1] przywilej fuero wielu miastom, m.in. Vitorii i San Sebastian. Zmarł w Pampelunie.
W 1157 poślubił Sanchę Kastylijską, córkę Alfonsa VII Imperatora. Z tego związku urodziło się 4 dzieci:
- Sancho VII Mocny, król Nawarry,
- Ramiro, biskup Pampeluny,
- Berengaria, żona króla Anglii – Ryszarda Lwie Serce,
- Blanka, żona hrabiego Szampanii – Tybalda III, późniejsza regentka Szampanii, a potem także Nawarry.
PrzypisyEdytuj
- ↑ Manuel Tunón de Lara, Julio Valdeón Baruque, Antonio Domínguez Ortiz: Historia Hiszpanii. Szymon Jędrusiak (tłum.). Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych, 1997, s. 133. ISBN 83-7052-226-2.