Wikipedia

Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia w Lubiszewie Tczewskim

Sanktuarium Maryjne w Lubiszewie Tczewskim – sanktuarium maryjne z figurą Madonny z Dzieciątkiem w kościele Świętej Trójcy na terenie parafii Świętej Trójcy w Lubiszewie Tczewskim.

Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia w Lubiszewie Tczewskim
A-601 z 30.05.1972
Sanktuarium
Ilustracja
Kościół św. Trójcy, siedziba sanktuarium
Państwo

 Polska

Miejscowość

Lubiszewo Tczewskie

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Parafia Świętej Trójcy w Lubiszewie Tczewskim

Położenie na mapie gminy wiejskiej Tczew
Mapa konturowa gminy wiejskiej Tczew, w centrum znajduje się punkt z opisem „Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia w Lubiszewie Tczewskim”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia w Lubiszewie Tczewskim”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia w Lubiszewie Tczewskim”
Położenie na mapie powiatu tczewskiego
Mapa konturowa powiatu tczewskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia w Lubiszewie Tczewskim”
Ziemia54°05′22,16″N 18°42′29,23″E/54,089489 18,708119

Historia kościoła edytuj

Pierwszy kościół w Lubiszewie wzniesiony został w 1185 r. z inicjatywy księcia Grzymisława.[1] Wybudowany był. Kościół poświęcił w 1198 r. biskup kujawski Stefan. Od 1198 do ok. 1370 kościół był w ręku joannitów. Później kościół przekazano krzyżakom. Przed 1348 rokiem rycerz Henning z Wartenbergu wybudował na cmentarzu kaplicę rycerską dla joannitów, aby mogli oni swobodnie uczestniczyć we Mszy. W 1348 roku na miejscu dawnego drewnianego kościoła zbudowano nowy, wykonany z cegły. W 1596 r. kościół stał się filią parafii w Tczewie. W 1823 roku przedłużono zachodnią część nawy i dobudowano wieżę. W 1914 powstały 16-głosowe organy.[2] W 1928 r. w Lubiszewie utworzono samodzielną parafię.[1][3] W latach 1951 i 1958 odlano do kościoła trzy dzwony.[4]

Historia sanktuarium edytuj

W kościele parafialnym Świętej Trójcy od 1728 roku w bocznym ołtarzu znajduje się figura Matki Bożej Pocieszenia.

Starania o utworzenie w Lubieszewie sanktuarium maryjnego rozpoczął jeszcze 1953 roku ówczesny proboszcz ks. Paweł Lubieński. Po jego śmierci prace kontynuował kolejny proboszcz ks. Roman Misiak. 9 czerwca 1993 roku biskup ordynariusz Jan Bernard Szlaga nakazał przygotować się do koronacji figury Matki Bożej. Korony dla Jezusa i Maryi poświęcił Jan Paweł II w Gnieźnie 3 czerwca 1997 roku, a 31 sierpnia 1997 roku nuncjusz apostolski w Polsce abp Józef Kowalczyk dokonał koronacji cudownej figury. Towarzyszyli mu biskupi: Jan Bernard Szlaga, Tadeusz Gocłowski, Marian Przykucki, Andrzej Śliwiński i Jan Chrapek. Dekretem biskupa pelplińskiego ustanowiono w Lubiszewie Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia, a każdorazowy proboszcz parafii otrzymała tytuł Kustoszem Sanktuarium. 7 września 1997 roku bp Jan Bernard Szlaga poświęcił tablicę upamiętniającą fakt ustanowienia w Lubieszewie sanktuarium[5].

W 2007 roku, w 10 rocznicę koronacji został na placu koronacyjnym konsekrowany ołtarz polowy, oraz Droga Krzyżowa, które powstały jako wotum wdzięczności[6]. Uroczystości odpustowe odbywają się w pierwszą niedzielę września pod przewodnictwem biskupa diecezjalnego[7].

Figura Matki Bożej edytuj

Głównym przedmiotem kultu jest pochodząca z II połowy XIV w. figura (ok. 80 cm) Madonny z Dzieciątkiem[5]. Powstała ona około 1380 roku w Pomorskim Warsztacie Madonn[7]. Pierwotnie była przechowana w prywatnej kaplicy Czarlińskich w pobliskim Stanisławiu. Pierwszą wzmiankę o istnieniu rzeźby zanotowano w 1728 roku, gdy figurę przeniesiono do lubiszewskiego kościoła[8]. Uroczystości trwały aż tydzień i zgromadziły 10 tysięcy wiernych, co jak na ówczesne czasy było czymś niezwykłym. Madonnę umieszczono w bocznym ołtarzu świątyni i tam pozostała do dziś. Twarze Matki Boskiej i Dzieciątka są uśmiechnięte, co jest raczej rzadko spotykane na figurach polskich Madonn. U stóp figury umieszczono dwie klęczące postacie - św. Monikę i jej syna św. Augustyna[7]. Podczas przygotowań do koronacji w 1993 roku przeprowadzono konserwację i pozłocenie figury. Konserwacji poddano również ołtarz i zabezpieczono figurę przed kradzieżą[9].

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b Parafia pw. Świętej Trójcy w Lubiszewie [online], Portal internetowy Diecezji Pelplińskiej, 10 marca 2021 [dostęp 2022-05-25] (pol.).
  2. ↑ Sanktuarium w Lubiszewie | Organy [online] [dostęp 2022-05-25] (pol.).
  3. ↑ Sanktuarium w Lubiszewie | Historia parafii [online] [dostęp 2022-05-25] (pol.).
  4. ↑ Lubiszewo - Kościół św. Trójcy - 17:25. [dostęp 2022-05-25].
  5. ↑ a b Sanktuarium w Lubiszewie [online] [dostęp 2021-06-21] (pol.).
  6. ↑ Plac Koronacyjny [online] [dostęp 2021-06-21] (pol.).
  7. ↑ a b c Matka Boża Pocieszenia [online] [dostęp 2021-06-21] (pol.).
  8. ↑ Krystyna Paszkowska, Lubiszewo. W kościele pw. Świętej Trójcy roboty renowacyjne idą pełną parą - potrzebne są pieniądze na kontynuację zadania [ZDJĘCIA] [online], Tczew Nasze Miasto, 21 listopada 2019 [dostęp 2021-06-21] (pol.).
  9. ↑ Papieska koronacja [online] [dostęp 2021-06-21] (pol.).

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Sanktuarium_Matki_Bożej_Pocieszenia_w_Lubiszewie_Tczewskim&oldid=72708528”