Orla (herb szlachecki)
Orla albo Saszor (Mściug, Opala, Opola, Saszor lub Szaszor, Zapale) – polski herb szlachecki[1][2][3].
 Herb Orla | |
| Typ herbu | |
|---|---|
| Alternatywne nazwy |
Saszor |
| Pierwsza wzmianka |
1340 (pieczęć) |
Opis herbu edytuj
W srebrnym polu orla czerwony (bez głowy), o złotym uzbrojeniu, nad którym złota gwiazda (istnieją inne odmiany). W klejnocie pięć piór strusich. Labry zdobiące herb czerwone, podbite srebrem[1][2][3].
Najwcześniejsze wzmianki edytuj
Udokumentowany jest na terenie Polski (w Wielkopolsce) w 1340 i 1343 r.[4] Pieczęć Andrzeja Koszanowa – kasztelana poznańskiego, z 1340 i 1343 roku, jest wspominana u Piekosińskiego[potrzebny przypis]
Herbowni edytuj
Bardzki, Bergman[5], Bukowski, Chobieniecki, Chynka, Giełbowski, Gierałtowski (Geraltowski lub Geroltowsky) potomkowie z Domu Saszowski[ch] h. Saszor, Gierejewski[6], Gorajski, Grabowski, Jorogniewski, Kembłowski h. Opala, Kielbowski, Lgocki (Ligocki), Olszewski, Orłowski, Ośnicki, Pacewicz, Palczewski (Palczowski) potomkowie z Domu Saszowski[ch] h. Saszor, Mazowsze, Przetocki, Ptaczyński, Puciłowscy[7], Rogowski, Salmonowicz, Saszowski (Szaszowski, Szaszewski, Szassowski, Ssassowski, Sasowski lub Schaschowsky) h. Saszor, Wielamowski, Wilamowski, Wojenko, Załoga, Zapałowski, Ziemborowski[1][2][3].
Znani herbowni edytuj
- Jan Palczowski – ziemianin
- Jakub Saszowski z Gierałtowic – Burgrabia krakowski[8]
- Zygmunt Saszowski – Burgrabia krakowski[9]
- Krzysztof Palczowski – pisarz ziemski
- Paweł Palczowski – dworzanin króla Zygmunta III Wazy
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Zbigniew Leszczyc; z przedm. Wacława Gąsiorowskiego: Herby szlachty polskiej T.2. T. II. Poznań: nakł. Antoniego Fiedlera, 1869–1939 (przedruk 1995), s. 248–249.
- ↑ a b c Bartosz Paprocki: Herby rycerstwa polskiego przez Bartosza Paprockiego zebrane i wydane r. p. 1584; wydanie Kazimierza Józefa Turowskiego. Kraków: nakł. Biblioteka Polska (przedruk 1858), 1584, s. 710–711.
- ↑ a b c Szymon Okolski: Orbis Polonus T.3. T. III. Kraków: In Officina Typographica Francisci Cæsarii, 1641–43, s. 94–98. (łac.).
- ↑ O herbie Szaszor | Dwa rody Salmonowicz i Jaxa-Bąkowski [online] [dostęp 2024-01-15] (pol.).
- ↑ Siarhiej Rybčonak: Herboŭnik biełaruskaj šlachty. T. 2. Miensk: НАРБ, 2007, s. 271-272. ISBN 978-985-6372-52-3. (biał.).
- ↑ Dźmitry Matviejčyk: Herboŭnik biełaruskaj šlachty. T. 4. Miensk: Беларусь, 2016, s. 348-349. ISBN 978-985-01-1175-3. (biał.).
- ↑ P - Herby szlacheckie Rzeczypospolitej Obojga Narodów - Tadeusz Gajl [online], Ornatowski.com [dostęp 2023-11-28] (pol.).
- ↑ Dokumenty pergaminowe Oddziału I Archiwum Państwowego w Krakowie do 1600 r.; Data: 1569.07.11, Miejsce: Lublin, Sygnatura: W 028. [1]
- ↑ Bartosza Paprockiego: Herby rycerstwa polskiego. Kraków: nakł. Wydawnictwa Biblioteki Polskiej (przedruk 1858), 1584, s. LXXXIII & CVII, 710-711 & 891.
Linki zewnętrzne edytuj
- Herby szlacheckie. Herb Orla, odmiana, więcej herbownych. (pol.)
Bibliografia edytuj
- Zbigniew Leszczyc; z przedm. Wacława Gąsiorowskiego: Herby szlachty polskiej T.2. Poznań: nakł. Antoniego Fiedlera, 1869–1939 (przedruk 1995), s. 248–249.
- Bartosza Paprockiego: Herby rycerstwa polskiego. Kraków: nakł. Wydawnictwa Biblioteki Polskiej (przedruk 1858), 1584, s. LXXXIII & CVII, 710-711 & 891.
- Szymon Okolski: Orbis Polonus T.3. T. III. Kraków: In Officina Typographica Francisci Cæsarii, 1641–43, s. 94–98. (łac.).
- Franciszek Piekosiński: Heraldyka polska wieków średnich. Kraków: Akademia Umiejętności, 1899, s. 268–269.