Sawa Czały
Sawa Czały (Sawa Czałyj) (ur. ? zm. 1741 w Stepaszkach) – zamieszkały w Stepaszkach nad Bohem, pułkownik kozacki i dowódca nadwornych kozaków hetmana wielkiego koronnego Józefa Potockiego w Niemirowie (Sawa był pułkownikiem „kozaków horodowych, w służbie nadwornej Potockiego, hetmana wielkiego koronnego”[1]), nobilitowany za panowania Augusta II Mocnego za udział w tłumieniu powstań hajdamaków[1], zamordowany we własnym domu w 1741 przez bandę kozaków zaporoskich Ihnatki[2].
Ojciec Józefa Sawy Calińskiego, marszałka wyszogrodzkiego konfederacji barskiej. Bohater „Dumy o Sawie”[3] zanotowanej przez Oskara Kolberga.
Przypisy edytuj
- ↑ a b J. Kitowicz, Pamiętniki, czyli Historia polska, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1971, str. 317, 463, 784
- ↑ Stepaszki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 329.
- ↑ Jacek Kowalski: „Duma o Sawie” (mp3). Kresy.pl. [dostęp 2009-10-15]. (pol.).
Linki zewnętrzne edytuj
- Jacek Kowalski: „Kozackie w treści, polskie w formie” (felieton) oraz „Duma o Sawie” (mp3) we własnym wykonaniu. Kresy.pl. [dostęp 2009-10-15]. (pol.).
-
Józef Brandt Kozak na koniu (olej na płótnie, ok. 1910) -
Józef Brandt Kozacy pytający o drogę (olej na płótnie, 1874) -
