Koszary w Szprotawie
Koszary w Szprotawie, zlokalizowane na północny zachód od centrum miasta Szprotawa, pomiędzy ulicami: Koszarowa, Kopernika, Słowackiego (kasyno oficerskie), Podgórna.
Zbudowane w 1871, rozbudowane w 1875 (lazaret)[1], 1891-92 i w połowie lat 30. XX wieku.
Od 1899 roku kwaterowały w nich 1. oraz 2. batalion 5. Pułku Artylerii Polowej im. von Podbielskiego (1 Dolnośląskiego) – 1. und 2. Abteilung des Feldartillerie-Regiment von Podbielski (1. Niederschlesisches) Nr. 5[1].
Od 1945 do 1992 w koszarach szprotawskich stacjonowały jednostki Armii Radzieckiej. Po wycofaniu PGW AR z terenu Polski zespół budynków koszarowych został zaadaptowany na obiekty cywilne, m.in. szkołę, cerkiew greckokatolicką, budynki mieszkalne, budynki na działalność gospodarczą. W pobliskim schronie przeciwatomowym urządzono dyskotekę. Niektóre budynki zespołu są wpisane do ewidencji zabytków.
Schron dowodzenia edytuj
W zachodniej części kompleksu koszarowego zlokalizowany jest schron dowodzenia, zbudowany w czasie pobytu w mieście wojsk radzieckich. Obecnym mieszkańcom bardziej znany jako była dyskoteka „Bunkier” lub schron atomowy[2].
Obiekt jest budowlą naziemną, nieznacznie zagłębioną w gruncie. Przystosowaną do funkcjonowania w warunkach skażenia radioaktywnego.
Strzelnica Komarowo edytuj
W lesie na południe od miasta w latach 30. XX wieku wzniesiono ośrodek wyszkolenia strzeleckiego piechoty (Schiess-Stand Mückendorf), zajmujący powierzchnię ok. 25 ha. Po 1945 z obiektu korzystała Armia Radziecka. W XXI wieku kompleks przedstawia się jako ruina, z zachowanymi trzema strzelnicami, ziemnymi kulochwytami i pozostałościami fundamentów po ok. 20 innych budynkach. Na cegłach zarejestrowano historyczne podpisy żołnierzy niemieckich i radzieckich[3][4][5]. Teren znajduje się na obszarze administrowanym przez Nadleśnictwo Szprotawa.
Przypisy edytuj
- ↑ a b Felix Matuszkiewicz: Geschichte der Stadt Sprottau. Sprottau: Selbstverlag des Verfassers (nakład własny autora), 1908, s. 165.
- ↑ M.Boryna (red.): Encyklopedia Ziemi Szprotawskiej i Żagańskiej, Szprotawa 2010, s. 72 (ISBN 978-83-930137-0-8).
- ↑ M.Boryna: Sensacje Ziemi Szprotawskiej, Zielona Góra 2000, s. 67 (ISBN 83-913508-0-0)
- ↑ M.Boryna, M.Krzak: Co kryją Stawy Bobrowickie w Borach Dolnośląskich, Szprotawa 2017, s. 23 (ISBN 978-83-946534-0-8)
- ↑ Hitlerowski kompleks szkoleniowy w Borach Szprotawskich, Zwiedzamy Szprotawę [dostęp 2020-12-15]
Literatura edytuj
- Felix Matuszkiewicz Geschichte der Stadt Sprottau, Sprottau 1908
- Urząd Miejski w Szprotawie Gminna Ewidencja Zabytków Gminy Szprotawa, Szprotawa 2005
- Maciej Boryna Sensacje Ziemi Szprotawskiej, Zielona Góra 2000 (ISBN 83-913508-0-0)