Schron nad Lejową
Schron nad Lejową (Dziura z Blokiem) – jaskinia, a właściwie schronisko, w Dolinie Lejowej w Tatrach Zachodnich. Ma dwa otwory wejściowe położone w północnym zboczu Kominiarskiego Wierchu, w pobliżu Jaskini Skośnej, na wysokościach 1742 i 1745 m n.p.m. Długość jaskini wynosi 14 metrów, a jej deniwelacja 2,5 metra[1].
| Plan jaskini | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel | |
| Długość |
14 m |
| Głębokość |
2,5 m |
| Deniwelacja |
2,5 m |
| Wysokość otworów |
1742 i 1745 m n.p.m. |
| Wysokość otworów nad dnem doliny |
635 m |
| Ekspozycja otworów |
ku N, ku NE |
| Data odkrycia |
znana od dawna |
| Kod |
(nr inwentarzowy PIG) T.E-07.12 |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°14′35″N 19°50′32″E/49,243000 19,842264
| |
Opis jaskini edytuj
Z dolnego, szerokiego otworu odchodzą dwa ciągi. Jeden to krótki korytarzyk, drugi prowadzi do góry przez niski przełaz do sporej salki w której znajduje się drugi otwór[2].
Przyroda edytuj
W jaskini brak jest nacieków. Ściany są mokre. Wszędzie występuje roślinność zielona[2].
Historia odkryć edytuj
Jaskinia była prawdopodobnie znana od dawna. Jej pierwszy plan i opis sporządzili R. i R. M. Kardasiowie przy pomocy M. Różyczki w 1977 roku[2].
Przypisy edytuj
- ↑ Jaskinie Tatr [online], 24 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-23] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-24].
- ↑ a b c Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2016-06-26].