Schronisko PTTK na Hali Ornak

Schronisko górskie PTTK na Hali Ornakschronisko turystyczne znajdujące się na Małej Polance Ornaczańskiej w górnej części Doliny Kościeliskiej (wg kryteriów ściśle geograficznych już na obszarze Doliny Pyszniańskiej[1]) w Tatrach Zachodnich na wysokości 1100 m n.p.m., na terenie należącym dawniej do Hali Ornak[2].

Schronisko PTTK na Hali Ornak
Ilustracja
Państwo

 Polska

Pasmo

Tatry, Karpaty

Wysokość

1100 m n.p.m.

Data otwarcia

1948

Właściciel

TPN

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Schronisko PTTK na Hali Ornak”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Schronisko PTTK na Hali Ornak”
Ziemia49°13′45,0″N 19°51′31,5″E/49,229167 19,858750
Strona internetowa

Schronisko stanowi odrębną miejscowość Ornak w gminie Kościelisko[3] (SIMC 0468654)[4].

Opis schroniska

edytuj

Schronisko zostało wybudowane w latach 1947–48 w stylu zakopiańskim i stanowi własność PTTK. Wybudowano je w zastępstwie dawnego schroniska na Hali Pysznej, które w czasie II wojny światowej zostało spalone przez Niemców.

W 1973 r. schronisku nadano imię prof. Walerego Goetla. Przy tej okazji na budynku umieszczono tablicę pamiątkową, poświęconą patronowi, którą zaprojektował znany krakowski rzeźbiarz Bronisław Chromy. Odsłoniła ją córka profesora, Wanda Chrząstowska, a okolicznościowe przemówienie wygłosił Władysław Krygowski[5].

Schronisko jest otoczone kompleksem leśnym, który jest obszarem ochrony ścisłej. Schronisko posiada 49 miejsc noclegowych w pokojach od 2- do 8-osobowych. Z okien schroniska rozpościerają się widoki na Kominiarski Wierch, Bystrą, Błyszcz. W schronisku znajduje się sala jadalna, bufet oraz kuchnia. Turystom wydawany jest tradycyjnie bezpłatnie wrzątek[2].

Do schroniska dojść można pieszo (1:30 h z Kir) lub dojechać góralską dorożką (w zimie saniami) do Polany Pisanej, skąd jest pieszo 30 min[2].

Schronisko górskie PTTK na Hali Ornak
Dolina Kościeliska
34-505 Zakopane 7
skr. poczt. 11

Szlaki turystyczne

edytuj
  – zielony z Kir dnem Doliny Kościeliskiej do schroniska, a stąd dalej Doliną Tomanową do Rozdroża w Tomanowej, na Chudą Przełączkę i Ciemniak w Czerwonych Wierchach.
  • Czas przejścia z Kir do schroniska: 1:40 h, ↓ 1:35 h
  • Czas przejścia ze schroniska do Rozdroża w Tomanowej: 1:30 h, ↓ 1:10 h
  – żółty przez Wielką Polanę Ornaczańską i Dolinkę Iwanowską na Iwaniacką Przełęcz. Czas przejścia: 1:15 h, ↓ 50 min
  – czarny do Smreczyńskiego Stawu. Czas przejścia: 30 min, ↓ 20 min[6]

Galeria schroniska

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Grzegorz Barczyk, Ryszard Jakubowski, Adam Piechowski, Grażyna Żurawska: Bedeker Tatrzański, str. 130. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000. ISBN 83-01-13184-5.
  2. a b c Józef Nyka: Tatry polskie. Przewodnik. Wyd. XV. Latchorzew: Trawers, 2007. ISBN 978-83-60078-04-4.
  3. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  4. Ornak. [w:] TERYT [on-line]. Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2016-08-15].
  5. Z Tatr i Zakopanego, „Taternik”, 220 (3), Klub Wysokogórski, 1973, s. 139 (pol.).
  6. Tatry. Zakopane i okolice. Mapa w skali 1:27 000. Warszawa: ExpressMap Polska, 2005. ISBN 83-88112-35-X.

Linki zewnętrzne

edytuj