Schwerin

Schwerin
	; Zamek w Schwerinie
Herb	Flaga
Państwo	Niemcy
Kraj związkowy	Meklemburgia-Pomorze Przednie
Burmistrz	Rico Badenschier (SPD)
Powierzchnia	130,46 km²
Wysokość	44 m n.p.m.
Populacja (31 grudnia 2018); • liczba ludności; • gęstość	; 95 818; 734 os./km²
Nr kierunkowy	0385
Kod pocztowy	19053, 19055, 19057, 19059, 19061,19062, 19063
Tablice rejestracyjne	SN
	Położenie na mapie Meklemburgii-Pomorza Przedniego Schwerin
	Położenie na mapie Niemiec Schwerin
	53°38′N 11°25′E/53,633333 11,416667
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Informacje w Wikipodróżach
	Strona internetowa
	Portal Niemcy

Schwerin – miasto na prawach powiatu w Niemczech, na Pojezierzu Meklemburskim, nad jeziorem Schweriner See, stolica kraju związkowego Meklemburgia-Pomorze Przednie. Liczy 95 818 mieszkańców.

Zamek w Schwerinie

PołożenieEdytuj

W zachodniej części Meklemburgii wśród jezior: Schweriner See, Heidensee, Ziegelsee, Medeweger See, Lankower See, Ostorfer See, Fauler See, Neumühler See, Burgsee, Grimkesee, Große Karausche, Pfaffenteich.

Miasto leży na wysokości od 38 do 86,1 m n.p.m.

ToponimiaEdytuj

Nazwa miasta, zapisana po raz pierwszy w 1018 roku w formie Zuarin, ma pochodzenie słowiańskie. Prawdopodobnie wywodzi się z połabskiego zvérina „zwierzyniec”^[2], choć możliwy jest także jej związek z imieniem boga Swaroga^[3]. W języku polskim oddawana jest jako Zwierzyn^[4], Skwierzyn^[5], Swarzyn^[6].

HistoriaEdytuj

Schwerin założyli Słowianie połabscy z konfederacji plemion Obodrzyców. W 1160 książę saski Henryk Lew zdobył tu jeden z głównych grodów słowiańskich Obodrzyców wzmiankowany już w X wieku. Od ok. 1170 siedziba biskupstwa i stolica samodzielnego księstwa. W 1358 włączony do księstwa Meklemburgii. Od 1524 ośrodek Reformacji. 1621–1934 stolica Wielkiego Księstwa Meklemburgii-Schwerin.

Liczba mieszkańców: 1991 – 127 tys.; 2002 – 98 tys.; 2010 – 95,2 tys.; 2018 – 95,8 tys.

GospodarkaEdytuj

Browar. W mieście rozwinął się przemysł maszynowy, elektrotechniczny, drzewny, chemiczny, spożywczy, materiałów budowlanych oraz poligraficzny^[7].

TransportEdytuj

Transport drogowyEdytuj

z kierunku Berlina i Hamburga: A24 i A14 (do 2006 A241)
z Hagenow → B321 kierunek Schwerin
z kierunku Gadebusch i Güstrow: B104
z kierunku Wismar i Ludwigslust: B106

Transport kolejowyEdytuj

W mieście znajdują się stacje kolejowe Schwerin Hauptbahnhof i Schwerin-Lankow.

TramwajeEdytuj

Osobny artykuł: Tramwaje w Schwerinie.

W mieście funkcjonują 4 linie tramwajowe.

Turystyka i zabytkiEdytuj

Katedra w Schwerinie

katedra gotycka (XIII-XV wiek) z wieżą (1888–1892), w katedrze malowidła ścienne sprzed połowy XIV wieku oraz przyległy krużganek (ok. 1400)
dwa kościoły – zamkowy (1560–1563) oraz Św. Mikołaja (XVIII wiek)
neorenesansowy zamek książęcy (książąt obodrzycko-meklemburskich) wybudowany w latach 1843–1857 jako nowa siedziba książąt Meklemburgii, zgermanizowanej dynastii książęcej wywodzącej się z lechickich książąt obodrzyckich; budowla zaprojektowana przez znanych architektów, wśród których byli G. A. Demmler, F. A. Stüler, Gottfried Semper; w skrzydle wschodnim pozostałości terakotowej dekoracji 1553–1555, której twórcą był S. von Duren; w zamku renesansowa kaplica 1560–1563, budową kierował znany włoski architekt J. B. Parr; wokół zamku barokowy park (poł. XVIII w.) z rzeźbami Balthasara Permosera
arsenał (1840–1844)
ratusz Nowego Miasta (XVIII wiek)
hala targowa (1783–1785)
muzeum (w zamku)
pałace (XVIII wiek), zamek myśliwski (po 1790), zabudowa miejska (XVI-XIX wiek)
teatr państwowy (Mecklenburgisches Staatstheater Schwerin)
wieża telewizyjna
muzeum techniki
miejskie muzeum historyczne (Stadtgeschichtsmuseum)
ogród zoologiczny
biała flota

Współpraca międzynarodowaEdytuj

Schwerin posiada następujące umowy partnerskie^[8]:

Odense, Dania (1995)
Piła, Polska (1996)
Reggio nell’Emilia, Włochy (1966)
Tallinn, Estonia (1993)
Vaasa, Finlandia (1965)
Växjö, Szwecja od 1999 (od 1996 roku utrzymywano kontakty partnerskie)
Wuppertal, Nadrenia Północna-Westfalia, Niemcy (1987)
Milwaukee, Wisconsin, Stany Zjednoczone (1997)

Zobacz teżEdytuj

PrzypisyEdytuj

↑ Bevölkerung, www.laiv-mv.de [dostęp 2020-02-25] .
↑ Horst Zänger, 850 Jahre Schwerin, Schwerin 2009, s. 12–13.
↑ Aleksander Gieysztor, Mitologia Słowian, Warszawa 2006, s. 172.
↑ ks. Stanisław Kozierowski: Atlas nazw geograficznych Słowiańszczyzny Zachodniej. T. Zeszyt IIA. Poznań: 1937.
↑ E. Eichler, W. Mühlner, Die Namen der Städte in Mecklenburg-Vorpommern. Ingo Koch Verlag, Rostock, 2002, s. 121–122.
↑ Józef Spors, Organizacja kasztelańska na Pomorzu Zachodnim w XII-XIII wieku, Słupsk 1991, s. 47.
↑ Schwerin, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2021-08-10] .
↑ Współpraca zagraniczna.

Linki zewnętrzneEdytuj

[1] Bevölkerung, www.laiv-mv.de [dostęp 2020-02-25] .

[2] Horst Zänger, 850 Jahre Schwerin, Schwerin 2009, s. 12–13.

[3] Aleksander Gieysztor, Mitologia Słowian, Warszawa 2006, s. 172.

[4] s. Stanisław Kozierowski: Atlas nazw geograficznych Słowiańszczyzny Zachodniej. T. Zeszyt IIA. Poznań: 1937.

[5] E. Eichler, W. Mühlner, Die Namen der Städte in Mecklenburg-Vorpommern. Ingo Koch Verlag, Rostock, 2002, s. 121–122.

[6] Józef Spors, Organizacja kasztelańska na Pomorzu Zachodnim w XII-XIII wieku, Słupsk 1991, s. 47.

[PWN-7] Schwerin, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2021-08-10] .

[8] Współpraca zagraniczna.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]