Sebastian Haseney

niemiecki narciarz, specjalista kombinacji norweskiej

Sebastian Haseney (ur. 27 sierpnia 1978 w Suhl) – niemiecki kombinator norweski, dwukrotny medalista mistrzostw świata.

Sebastian Haseney
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

27 sierpnia 1978
Suhl

Klub

SCM Zella-Mehlis

Wzrost

172 cm

Debiut w PŚ

6.03 1999, Lahti
(3. miejsce - Gundersen)

Pierwsze zwycięstwo w PŚ

27.01 2001, Steamboat Springs (sprint)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Niemcy
Mistrzostwa świata
srebro Oberstdorf 2005 Sztafeta
srebro Sapporo 2007 Sztafeta
Letnie Grand Prix
srebro 2. miejsce
1999
Zakończenie kariery: 2011 rok

Kariera

edytuj

Sebastian Haseney reprezentował barwy klubu SC Motor Zella-Mehlis. W Pucharze Świata zadebiutował 6 marca 1999 roku w Lahti, zajmując trzecie miejsce w konkursie rozegranym metodą Gundersena. Tym samym już w swoim debiucie nie tylko zdobył pierwsze pucharowe punkty, ale od razu stanął na podium. W sezonie 1998/1999 pojawił się jeszcze trzykrotnie, jednak tak wysokich pozycji już nie zajmował i w klasyfikacji generalnej zajął ostatecznie 23. miejsce. W lutym 1999 roku wystąpił na Mistrzostwach Świata w Ramsau, gdzie indywidualnie był ósmy w sprincie, a wraz z kolegami zajął szóste miejsce w sztafecie.

W lecie 1999 roku zajął drugie miejsce w klasyfikacji końcowej drugiej edycji Letniego Grand Prix w kombinacji norweskiej, ulegając tylko swemu rodakowi Ronny'emu Ackermannowi. W trzech zawodach indywidualnych Haseney dwukrotnie stawał na podium: 25 sierpnia w Oberhofie był trzeci, a trzy dni później w Klingenthal zajął drugie miejsce. W sezonie 1999/2000 pięciokrotnie znajdował się w czołowej dziesiątce, jednak na podium nie stanął ani razu. W klasyfikacji generalnej był tym razem piętnasty.

Trzecią edycję LGP zakończył na szóstej pozycji z jednym miejscem na podium: 2 września 2000 roku w Stams był drugi. W sezonie 2000/2001 siedem razy meldował się w czołówce, przy czym 27 stycznia 2001 roku w Steamboat Springs odniósł swoje pierwsze zwycięstwo, a 10 lutego w Libercu zajął trzecie miejsce. W klasyfikacji generalnej dało mu to dziesiątą lokatę. W 2001 roku wystąpił także na Mistrzostwach Świata w Lahti zajmując w Gundersenie 41. miejsce. Na tych samych mistrzostwach razem z kolegami zajął także czwarte miejsce w sztafecie. Po skokach Niemcy zajmowali piątą pozycję, jednak na trasie biegu wyprzedzili Japończyków. Walkę o brązowy medal stoczyli z Finami, ostatecznie przegrywając o ponad 30 sekund.

W pięciu konkursach LGP 2001 tylko raz stanął na podium: 29 sierpnia w Winterbergu był trzeci. Dało mu to piąte miejsce w klasyfikacji końcowej. Najważniejszym punktem sezonu 2001/2002 były Igrzyska Olimpijskie w Salt Lake City. Haseney wystąpił tam tylko w Gundersenie, w którym zdołał awansować z 38. miejsca po skokach na 21. miejsce na mecie biegu. W rywalizacji pucharowej Ośmiokrotnie znalazł się w pierwszej dziesiątce, na podium stając raz - 3 marca 2002 roku w Lahti był trzeci. W klasyfikacji generalnej zajął trzynaste miejsce. Kolejny sezon miał znacznie słabszy, nie stawał na podium i w klasyfikacji zajął dopiero 23. miejsce. Sukcesów nie osiągnął także podczas Mistrzostw Świata w Val di Fiemme w 2003 roku. Wystąpił tam tylko w zawodach metodą Gundersena, w których zajął 38. miejsce w skokach, a biegu nie ukończył.

W lecie 2003 roku dwukrotnie znalazł się w czołówce zawodów szóstej edycji LGP, raz zajmując miejsce na podium - 29 sierpnia Klingenthal był trzeci w Gundersenie. W klasyfikacji końcowej dało mu to szóste miejsce. Najlepsze wyniki w Pucharze Świata osiągnął w sezonie 2003/2004. Niemiec aż czternaście razy zajmował miejsca w czołowej dziesiątce, w tym czterokrotnie stawał na podium: 30 listopada w Ruce, 12 grudnia w Predazzo i 23 stycznia w Nayoro zajmował drugie miejsce, a 11 stycznia w Seefeld był trzeci. W klasyfikacji generalnej wystarczyło to do zajęcia szóstego miejsca. Przez dwa kolejne sezony Sebastian ani razu nie wywalczył miejsca na podium zawodów pucharowych. W tym czasie wystąpił na Mistrzostwach Świata w Oberstdorfie w 2005 roku, gdzie wspólnie z Georgiem Hettichem, Björnem Kircheisenem i Ronnym Ackermannem wywalczył srebrny medal w sztafecie. Po skokach Niemcy znajdowali się na piątej pozycji, jednak bardzo dobra postawa w biegu pozwoliła im awansować aż na drugie miejsce. Przegrali tylko z Norwegami, do których na mecie stracili zaledwie 7.1 sekundy, a o 0.3 sekundy wyprzedzili Austriaków. Indywidualnie wystąpił w Gundersenie, w którym był siedemnasty. Rok później, podczas Igrzysk w Turynie był szósty w Gundersenie, a w sprincie zajął dopiero 29. miejsce.

Na podium zawodów pucharowych wrócił w sezonie 2006/2007, który ukończył na ósmej pozycji. Siedem razy zajął miejsce w pierwszej dziesiątce, z czego pięciokrotnie stawał na podium: 25 listopada w Ruce i 6 stycznia w Oberstdorfie był trzeci, a 2 grudnia w Lillehammer, 30 grudnia w Ruhpolding oraz 9 marca w Lahti zajmował drugie miejsce. Drugi i ostatni medal w karierze zdobył na Mistrzostwach Świata w Sapporo. Razem z Tino Edelmannem, Björnem Kircheisenem i Ronnym Ackermannem ponownie zdobył srebrny medal w sztafecie. W konkursach indywidualnych był dziewiąty w Gundersenie, a w sprincie zajął 26. miejsce. Ostatni raz na podium stanął 13 stycznia 2008 roku w Predazzo, gdzie wygrał sprint. Dzień wcześniej zajął trzecie miejsce w Gundersenie. Sezon 2007/2008 zakończył na szesnastym miejscu.

W zawodach startował do 2011 roku, jednak sukcesów już nie osiągał. W tym czasie wystąpił jeszcze na Mistrzostwach Świata w Libercu w 2009 roku, gdzie w swoim jedynym starcie, Gundersenie na normalnej skoczni zajął siódme miejsce. W połowie sezonu 2010/2011 postanowił zakończyć sportową karierę[1].

Osiągnięcia

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
21. 9 lutego 2002   Salt Lake City Gundersen K-90/15 km 39:11,7 +4:25,3   Samppa Lajunen
6. 11 lutego 2006   Pragelato Gundersen HS106/15 km 39:44,6 +51,1   Georg Hettich
29. 21 lutego 2006   Pragelato Sprint HS134/7,5 km 18:29,0 +1:40,1   Felix Gottwald
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
6. 25 lutego 1999   Ramsau Sztafeta K-90/4x5 km[2] 49:34,2 +2:37,9   Finlandia
8. 27 lutego 1999   Ramsau Sprint K-90/7,5 km 17:48,4 +56,3   Bjarte Engen Vik
31. 15 lutego 2001   Lahti Gundersen K-90/15 km 39:26,7 +6.01,5   Bjarte Engen Vik
4. 20 lutego 2001   Lahti Sztafeta K-90/4x5 km[3] 48:54,1 +53,5   Norwegia
DNF 21 lutego 2003   Val di Fiemme Gundersen K95/15 km 37:54,2 -   Ronny Ackermann
17. 18 lutego 2005   Oberstdorf Gundersen HS100/15 km 38:56,2 +1:21,5   Ronny Ackermann
2.  23 lutego 2005   Oberstdorf Sztafeta HS137/4x5 km[4] 49:45,5 +7,1   Norwegia
26. 23 lutego 2007   Sapporo Sprint HS134/7,5 km 17:40,2 +2:58,8   Hannu Manninen
2.  25 lutego 2007   Sapporo Sztafeta HS134/4x5 km[5] 49:14,9 +28,4   Finlandia
9. 3 marca 2007   Sapporo Gundersen HS100/15 km 38:35,6 +1:50,0   Ronny Ackermann
7. 22 lutego 2009   Liberec Gundersen HS100/10 km 24:22,3 +1:14,9   Todd Lodwick

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj

Miejsca na podium w zawodach

edytuj
Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 6 marca 1999   Lahti Gundersen K116/15 km ? 3. +1:13.7 min   Samppa Lajunen
2. 27 stycznia 2001   Steamboat Springs Sprint K120/7.5 km ? 1. - -
3. 10 lutego 2001   Liberec Gundersen K120/15 km ? 3. +31.8 s   Ronny Ackermann
4. 3 marca 2002   Lahti Sprint K116/7.5 km 20:39.3 min 3. +24.2 s   Samppa Lajunen
5. 30 listopada 2003   Ruka Sprint K120/7.5 km 19:16.0 min 2. +22.1 s   Ronny Ackermann
6. 12 grudnia 2003   Predazzo Gundersen K95/15 km 35:23.1 min 2. +1:05.1 min   Ronny Ackermann
7. 11 stycznia 2004   Seefeld Gundersen K90/15 km 38:00.3 min 3. +18.1 s   Hannu Manninen
8. 23 stycznia 2004   Nayoro Gundersen K90/15 km 39:14.8 min 2. +1.0 s   Samppa Lajunen
9. 25 listopada 2005   Ruka Gundersen K120/15 km 40:01.0 min 3. +24.0 s   Jason Lamy Chappuis
10. 2 grudnia 2006   Lillehammer Gundersen K120/15 km 38:20.3 min 2. +0.1 s   Magnus Moan
11. 30 grudnia 2005   Ruhpolding Gundersen K120/15 km 35:58.1 min 2. +1.2 s   Hannu Manninen
12. 6 stycznia 2007   Oberstdorf Gundersen K120/15 km 37:55.3 min 3. +4.8 s   Felix Gottwald
13. 9 marca 2007   Lahti Gundersen K116/15 km 39:31.9 min 2. +6.6 s   Bill Demong
14. 12 stycznia 2008   Predazzo Gundersen K120/15 km 41:52.2 min 3. +34.3 s   Ronny Ackermann
15. 13 stycznia 2008   Predazzo Sprint K120/7.5 km 20:03.4 min 1. - -

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj

Miejsca na podium w zawodach

edytuj
Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 10 stycznia 1999   Garmisch-Partenkirchen Sprint K115/7.5 km ? 2. ?   Andrea Longo
2. 17 stycznia 1999   Chamonix Sprint K90/7.5 km ? 2. ?   Robert Stadelmann
3. 22 stycznia 1999   Lake Placid Sprint K120/7.5 km ? 1. - -

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj

Miejsca na podium w zawodach

edytuj
Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 25 sierpnia 1999   Oberhof Sprint K120/5 km ? 3. +7.2 s   Ronny Ackermann
2. 28 sierpnia 1999   Klingenthal Gundersen K120/15 km ? 2. +0.4 s   Ronny Ackermann
3. 2 września 2000   Stams Gundersen K90/10 km ? 3. +1.2 s   Marko Baacke
4. 29 sierpnia 2001   Winterberg Gundersen K80/14 km ? 3. +7.0 s   Jaakko Tallus
5. 29 sierpnia 2003   Klingenthal Gundersen K80/15 km ? 3. +10.3 s   Ronny Ackermann

Linki zewnętrzne

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Sebastian Haseney kończy karierę!. kombinacjanorweska.dbv.pl, 2011-01-10. [dostęp 2011-09-21]. (pol.).
  2. Skład drużyny: Jens Gaiser, Jens Deimel, Sebastian Haseney, Ronny Ackermann
  3. Skład drużyny: Marko Baacke, Jens Deimel, Ronny Ackermann, Sebastian Haseney
  4. Skład drużyny: Sebastian Haseney, Georg Hettich, Björn Kircheisen, Ronny Ackermann
  5. Skład drużyny: Sebastian Haseney, Ronny Ackermann, Tino Edelmann, Björn Kircheisen