Sefer Muratowiczormiański kupiec, polski dyplomata na Bliskim Wschodzie, sekretarz Jego Królewskiej Mości, urzędnik kancelarii królewskiej, sprawnik królewski, naczelnik wszystkich Ormian w Polsce do 1652 roku[1].

Życiorys edytuj

Pochodził z Karahisar w Iranie. Od 1596 roku handlował we Lwowie z tamtejszymi Ormianami i towarzyszył poselstwom osmańskim do Polski[2]. W latach 1601−1602 jako wysłannik dyplomatyczny króla Zygmunta III Wazy na dworze szacha Abbasa I omawiał plany koalicji antytureckiej. W czasie pobytu w Iranie zamówił i nadzorował wykonanie namiotu, szabel, dywanów[3] i tkanin do ozdobienia warszawskiej rezydencji królewskiej[2].

Po powrocie do Polski otrzymał w uznaniu zasług przywilej na import towarów orientalnych, immunitet sądowy oraz tytuł królewskiego dostawcy i sługi. W następnych latach osiadł w Zamościu, a potem Kamieńcu Podolskim[2].

Po 1613 roku wzmiankowany jako szlachcic pod imieniem Seweryn. Ostatnia wzmianka o Muratowiczu pochodzi z roku 1631[2].

Przypisy edytuj

  1. Stanisław Brzeziński, Misjonarze i dyplomaci polscy w Persji w XVII i XVIII wieku, Potulice 1935, s. 8.
  2. a b c d Sefer Muratowicz. Wiki.Ormianie. [dostęp 2014-04-21]. (pol.).
  3. Adam Balcer. Przyjaciele Persowie. „Ale historia”. 13/2014 (115), s. 11, 2014-03-31. Agora SA. (pol.).