Segunda División B
Segunda División B – trzeci poziom ligowy hiszpańskich rozgrywek piłkarskich w latach 1928–1929 i 1977–2021, dzielący się na 4 grupy.
Państwo | |
---|---|
Organizator rozgrywek | |
Data założenia |
1928–1929 (tylko jeden sezon) |
Partner TV |
ETB 1, laOtra, tvG2, Fútbol Asturiano, IB3, Marca TV, TV Melilla Real Madrid TV i SFC TV |
Rozgrywki | |
Liczba drużyn |
80 |
Wyższy poziom ligowy | |
Niższy poziom ligowy | |
Puchary |
Puchar Króla |
Zwycięzcy | |
Pierwszy zwycięzca |
Cultural Leonesa (1929) |
Najwięcej zwycięstw |
Levante UD (5) |
Strona internetowa |
Historia
edytujTermin Segunda División B po raz pierwszy został użyty w roku 1929 do nazwania trzeciego poziomu rozgrywkowego Primera División i Segunda División A. Liga składała się wtedy z 10 drużyn i została wygrana przez drużynę Cultural Leonesa. Jednakże sezon 1929/1930 był pełen reorganizacji i oryginalna Segunda División B została zastąpiona przez Tercera División. Segunda División B została wskrzeszona w sezonie 1977/1978, wówczas tylko z 2 grupami. W sezonie 1987/1988 została rozegrana w formie jednej grupy składającej się z 22 drużyn. Formuła obowiązująca do dziś (cztery grupy, każda po 20 drużyn) została wprowadzona w sezonie 1987/1988.
W sezonie 2021/2022 została zastąpiona przez Segunda División RFEF, która stała się czwartą ligą dzięki stworzeniu nowej, półprofesjonalnej trzeciej dywizji Primera División RFEF przez federację hiszpańską (RFEF)[1].
Obecna formuła
edytujSegunda División B składała się z 80 zespołów podzielonych na 4 grupy po 20 drużyn w każdej. Najlepsza czwórka drużyn z każdej grupy, tj. razem 16 drużyn, kwalifikowała się do fazy play-off, w której walczyły o awans do Segunda División. Awans wywalczały cztery najlepsze drużyny fazy play-off. Drużyny rezerw mogły ubiegać się o awans do Segunda División, jeśli drużyna ich seniorów grała w Primera División. Najlepsze 5 zespołów z każdej grupy i 2 najlepsze zespoły bez względu na to, czy były w grupie poza najlepszą dwudziestką, zyskiwały awans do następnego sezonu Pucharu Króla. Cztery ostatnie zespoły z każdej grupy spadały do Tercera División. 4 drużyny z miejsc 16. uczestniczyły w barażach o utrzymanie – 2 z nich również były degradowane. Drużyny grały między sobą dwumecz. Drużyny rezerw również mogły zostać zdegradowane, w przypadku spadku drużyny seniorów z Segunda División. Razem z drużynami z Tercera División, drużyny uczestniczyły w Pucharze Federacji.
Od sezonu 2008/2009 czterech zwycięzców każdej z grupy miały okazję zdobyć bezpośredni awans i nazywane były Mistrzami Segunda División B sezonu zasadniczego. Zespoły te grały między sobą w dwumeczu w dwóch półfinałach o wejście do finału i walkę o zwycięstwo w Segunda División B. Finaliści zyskiwali automatycznie awans do Segunda División, natomiast przegrani półfinaliści byli automatycznie uczestnikami finałów fazy play-off o awans.
Zespoły z miejsce 2-4 rywalizowały między sobą również w formie play-off (dwumecze). Wyłoniona z tych zespołów szóstka, razem z dwoma przegranymi półfinalistami walki o mistrzostwo Segunda División B walczyła w dwumeczach o wyłonienie dwóch drużyn, które również awansują do Segunda División.
Grupy
edytujGrupy Segunda División B, oznaczone kolejnymi cyframi rzymskimi (I, II, III, IV), podzielone zostały według kryterium geograficznego:
- Grupa I:
- Drużyny z Madrytu, Galicji, Balearów, Wysp Kanaryjskich oraz Melilli
- Grupa II:
- Drużyny z Kantabrii, Kraju Basków, La Riojy, Kastylii i Leonu oraz Asturii
- Grupa III:
- Grupa IV:
- Drużyny z Andaluzji, Estremadury, Kastylii La Mancha, Ceuty oraz Murcji
Przypisy
edytuj- ↑ La Federación desvela el misterio: La nueva Segunda B se denominará Primera División RFEF. abc.es. [dostęp 2022-06-13]. (hiszp.).