Seleukos IV Filopator
Ten artykuł od 2018-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Seleukos IV Filopator (ur. około 220 p.n.e., zm. 175 p.n.e.) – władca z dynastii Seleucydów w latach 189 p.n.e. - 175 p.n.e., syn Antiocha III Wielkiego, brat Antiocha IV Epifanesa, ojciec Demetriusza I Sotera. Za czasów jego rządów państwo obejmowało Syrię, Mezopotamię i część Persji. Odziedziczył państwo osłabione wojnami prowadzonymi przez ojca z Rzymem. Musiał także uregulować ogromną kontrybucję, nałożoną na mocy pokoju w Apamei. Potrzebne kwoty próbował uzyskać ze skarbca Świątyni Jerozolimskiej, co jednak zakończyło się niepowodzeniem.
Moneta Seleukosa IV Filopatora | |
władca państwa Seleucydów | |
Okres |
od 189 p.n.e. |
---|---|
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data urodzenia |
ok. 220 p.n.e. |
Data śmierci | |
Ojciec | |
Matka | |
Żona | |
Dzieci |
Demetriusz I Soter, |
Zmuszony był prowadzić politykę pokojową wobec Rzymian. Jego próba wystąpienia przeciwko Pergamonowi, sojusznikowi Rzymu, spowodowała negatywną reakcję senatu. W wyniku zaistniałej sytuacji Seleukos IV Filopator został zmuszony do wysłania do Rzymu, w charakterze zakładnika, najstarszego syna Demetriusza Sotera. Seleukos IV Filopator został zabity przez swojego ministra Heliodorusa[1].
PrzypisyEdytuj
- ↑ Appian z Aleksandrii, Wojny syryjskie 45.232, 233.