Sellacoxarodzaj ornitopoda z grupy iguanodonów (Iguanodontia) żyjącego we wczesnej kredzie (wczesny walanżyn) na terenach dzisiejszej Europy. Gatunkiem typowym jest S. pauli, którego holotypem jest odkryty w angielskim hrabstwie East Sussex okaz oznaczony BMNH R 3788 z zachowaną prawą kością biodrową, kością łonową, kością kulszową oraz tylnymi kręgami grzbietowymi i kręgami krzyżowymi. Pierwotnie okaz uznawano za reprezentujący gatunek Iguanodon dawsoni (obecnie zaliczany do odrębnego rodzaju Barilium); jednak Carpenter i Ishida (2010) stwierdzili, że kości tego okazu na tyle różni się budową od odpowiadających im kości innych przedstawicieli kladu Iguanodontia, że uzasadnia to zaliczenie go do odrębnego gatunku i rodzaju; autorzy zaproponowali dla niego nazwę Sellacoxa pauli. Szczególnie charakterystyczna jest budowa kości biodrowej, przypominającej kształtem siodło, z wcięciem między wydatnymi wyrostkami u podstawy wyrostka przedpanewkowego i wyrostka zapanewkowego[1]. Z wnioskiem Carpentera i Ishidy nie zgodził się jednak Norman (2011), który uznał S. pauli za młodszy synonim Barilium dawsoni[2].

Sellacoxa
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

zauropsydy

Podgromada

diapsydy

Nadrząd

dinozaury

Rząd

dinozaury ptasiomiedniczne

Infrarząd

ornitopody

(bez rangi) iguanodony
Rodzaj

Sellacoxa
Carpenter & Ishida, 2010

Gatunki
  • S. pauli Carpenter & Ishida, 2010

Nazwa rodzajowa pochodzi od łacińskich słów sella ("siodło") i coxa ("biodro"). Epitet gatunkowy honoruje amerykańskiego paleontologa Gregory'ego Paula[1].

Przypisy edytuj

  1. a b K. Carpenter, Y. Ishida. Early and “Middle” Cretaceous Iguanodonts in Time and Space. „Journal of Iberian Geology”. 36 (2), s. 145-164, 2010. (ang.). 
  2. David Norman. On the osteology of the Lower Wealden (Valanginian) ornithopod Barilium dawsoni (Iguanodontia: Styracosterna). „Special Papers in Palaeontology”. 86, s. 165-194, 2011. (ang.).