Senat Rzeczypospolitej Polskiej II kadencji (1928–1930)

Senat II kadencji utworzony został w wyniku wyborów przeprowadzonych w Polsce 11 marca 1928 roku, tydzień po wyborach do Sejmu (poprzedni Senat I kadencji rozwiązany został 27 listopada 1927 roku).

Rzeczpospolita
Polska

Godło II RP

Ten artykuł jest częścią serii:
Ustrój i polityka II RP



Senat II kadencji rozwiązany został 30 sierpnia 1930[1]. Następny senat, Senat III kadencji, utworzony został 23 listopada 1930 roku po wyborach z 25 sierpnia i 15 września tegoż roku.

Przebieg wyborów edytuj

Frekwencja w wyborach do Senatu wyniosła 63,9%: głosowało 6 507 432 obywateli.

Wynik wyborów edytuj

Ruchy rewolucyjne skupiły 2% głosów.

Z tym tematem związana jest kategoria: Senatorowie II kadencji (1928–1930).

Praca Senatu edytuj

27 marca 1928 roku zwołano pierwsze posiedzenia każdej z izb. Obrady obu izb otwierał Józef Piłsudski.

W czasie tego posiedzenia powołano Marszałka Senatu. Został nim Julian Szymański i był nim do 8 grudnia 1930 roku. Następnego dnia przekazał urząd Władysławowi Raczkiewiczowi w III kadencji Senatu.

W Senacie powstało 12 klubów. Do największych należały:

Ponadto istniały m.in. kluby PSL „Piast” i socjalistów[2].

Przypisy edytuj

  1. Rozwiązanie Sejmu i Senatu. „Gazeta Lwowska”. Nr 200, s. 1, 31 sierpnia 1930. 
  2. a b Andrzej Ajnenkiel: Polska po przewrocie majowym – Zarys dziejów politycznych Polski w latach 1926–1939. Wiedza Powszechna, 1980, s. 97. ISBN 83-214-0047-7.

Bibliografia edytuj