Sender Freies Berlin

Sender Freies Berlin (SFB) (pl: Nadajnik Wolny Berlin) – były niemiecki regionalny nadawca radiowo-telewizyjny, obejmujący swym zasięgiem miasto Berlin Zachodni, a po zjednoczeniu Niemiec miasto na prawach landu Berlin.

Sender Freies Berlin
Ilustracja
Logo SFB 1953–2003
Państwo

 Niemcy

Siedziba

Berlin

Data założenia

1953

Data likwidacji

2003

brak współrzędnych

Historia

edytuj

Pierwszy sygnał transmisyjny z Berlina nadało 29 października 1923 roku społeczne towarzystwo techniczne Deutsche Stunde, Gesellschaft für drahtlose Belehrung und Unterhaltung GmbH (pl: Niemiecka Audycja, Instytucja Społecznej Rozrywki Bezprzewodowej). W 1933 roku całkowitą kontrolę nad telewizją objęła nazistowska instytucja Großdeutscher Rundfunk(inne języki) – w Berlinie utworzono Reichssender Berlin. W 1945 roku zlikwidowano struktury III Rzeszy i rozwiązano redakcję telewizyjną w Berlinie.

Po II wojnie światowej rozpoczęto starania o uruchomienie radiowo-telewizyjnej stacji nadawczej w brytyjskiej strefie okupacyjnej Berlina. W tym czasie odbierać już można było Radio Hamburg. Postanowiono utworzyć spółkę radiofonii i telewizji dla całej brytyjskiej strefy pod szyldem Nordwestdeutscher Rundfunk (NWDR). Podobny zabieg miał miejsce w amerykańskiej strefie okupacyjnej, gdzie utworzono Rundfunk im amerikanischen Sektor (RIAS). Od 1948 roku NWDR przeszedł w administrację Republiki Federalnej Niemiec, zaś RIAS pozostał w rękach amerykańskich administratorów Berlina.

W 1953 roku następuje oddzielenie Berlina od zasięgu nadawania i obszaru regionalnego w NWDR. Dnia 1 czerwca 1954 roku powołano rozgłośnię radiową Sender Freies Berlin (SFB), która obsługiwała teren Berlina Zachodniego – od września 1954 roku była członkiem ARD. W 1958 roku SFB rozpoczął nadawanie audycji telewizyjnej w ramach bloku ARD.

Sygnał SFB nadawany z Berlina Zachodniego był odbieralny prawie na cały terytorium NRD, podobnie jak rozgłośnie i telewizja NRD mogła być odbierana w Berlinie Zachodnim.

4 stycznia 1965 roku SFB wraz z Radio Bremen oraz Norddeutscher Rundfunk (NDR) rozpoczęło nadawanie regionalnego programu telewizyjnego. Program ten początkowo nazywał się Nord 3, potem przemianowano go na Norddeutsches Fernsehen N3, a od grudnia 2001 funkcjonuje pod nazwą NDR Fernsehen.

Po upadku muru berlińskiego i zjednoczeniu Niemiec na terenie Berlina jeszcze przez dłuższy czas działało SFB – jako nadawca radiowo-telewizyjny Berlina Zachodniego oraz DFF oraz Berliner Rundfunk – jako nadawcy radiowi i telewizji z Berlina Wschodniego. Od 1992 roku postanowiono wprowadzić reformy w berlińskich mediach – od tej pory SFB objął kuratelę nad całym Berlinem, stacja radiowa SFB1 stała się rozgłośnią Berlin 88,8(inne języki). Całkowicie zlikwidowano media Berlina Wschodniego.

W 1993 roku SFB rozpoczęła współpracę z ORB i utworzyło wspólną rozgłośnię informacyjną BZWEI (do tej pory znane jako SFB2). Od 1994 roku działalność rozpoczął kanał radiowy RADIOmultikulti SF (do tej pory znane jako SFB4), adresowany dla cudzoziemców i imigrantów. W 1997 roku pojawia się kanał RADIOkultur (do tej pory znane jako SFB3).

1 maja 2003 roku nastąpiło oficjalne połączenie ORB i SFB w Rundfunk Berlin-Brandenburg (RBB).

Dyrektorzy SFB

edytuj

Produkty SFB

edytuj

Telewizja

edytuj
  • SFB1 – tzw. „trzeci kanał” dla Berlina;
  • Das Erste – wspólny kanał ARD;
  • Phoenix – wspólny kanał ARD;
  • KI.KA – wspólny kanał dla dzieci ARD i ZDF;
  • Arte – francusko-niemiecki kanał kulturalny;
  • 3sat – wspólny niemieckojęzyczny kanał międzynarodowy ARD, ZDF, ORF i SRG SSR.

Linki zewnętrzne

edytuj