Wikipedia

Sentino

polsko-niemiecki raper

Sentino, właśc. Sebastian Enrique Alvarez Pałucki[1] (ur. 8 czerwca 1983 w Berlinie Wschodnim) – niemiecko-polski raper pochodzenia chilijsko-polskiego[2]. Tworzy teksty w czterech językach: niemieckim, polskim, hiszpańskim i angielskim.

Sentino
Ilustracja
Sentino w Berlinie (2005)
Imię i nazwisko

Sebastian Enrique Alvarez Pałucki

Pseudonim

Sentino, Sento, Sentence, Tatuażyk

Data i miejsce urodzenia

8 czerwca 1983
Berlin NRD

Pochodzenie

chilijskie

Gatunki

gangsta rap, hip-hop, trap, latin pop, drill

Zawód

raper

Aktywność

od 1996

Wydawnictwo

5 vor 12, Def Jam Recordings, Step Records, Aggro Berlin, Maskulin, recordjet, My Music

Powiązania

Fler, Bushido, Hells Angels MC, Malik Montana, Diho, Kaz Bałagane, Quebonafide, Bedoes, Schwesta Ewa, Sergiusz Górski, młody klakson, Blacha 2115

Zespoły
GMLL (2008-2017), Osiedle Twórców (2011-2012)
Strona internetowa

Kariera edytuj


Urodził się w 1983 roku w Berlinie jako syn Chilijczyka i Polki[3]. Dorastał w dzielnicy Pankow[4]. Kiedy miał pięć lat, jego rodzice się rozwiedli, od tego czasu wychowywała go tylko matka. Przez krótki czas wraz z matką mieszkał u rodziny w Warszawie. Jego idolem był wujek Roberto, który zmarł jednakże w 1988 roku z powodu przedawkowania kokainy i alkoholu[5]. W wieku 15 lat wystąpił w walce freestylowej[6]. Dzięki temu, zauważył go raper Joe Rill z grupy Analphabeten, później poznając także inną znaną postać niemieckiej sceny - Kool Savasa. W 1999 roku podpisał kontrakt z wytwórnią Def Jam Recordings, która miała wydać jego album, do czego jednak ostatecznie nie doszło. Kolejny kontrakt podpisał z wytwórnią BMG Subword, również bez powodzenia próbując wydać płytę.

Na początku XXI wieku współpracował z niemieckimi raperami i wytwórniami m.in. Bushido, Berlin hat den Ostblokk, Optik Records, PX-Records, Eko Fresh, Fler czy Aggro Berlin. W 2002 roku stworzył piosenkę korzystając z podkładu muzycznego Kanyego Westa. W 2004 roku podpisał kontrakt w nowo założonej wytwórni 5 vor 12 Records. 20 października 2006 wydał swój debiutancki album pt. Ich bin deutscher Hip Hop. Po premierze reedycji płyty nie przedłużył kontraktu w wytwórni 5 vor 12. 30 listopada 2007 roku wydał mixtape pt. Sentino… und stolz drauf!, który miał być zapowiedzią produkcji Sentino’s Way 3 – Sohn des Paten, ta jednak ukazała się dopiero 10 lat później - 10 kwietnia 2017.

W drugiej dekadzie XXI wieku przeprowadził się do Warszawy, gdzie zaczął nagrywać pierwsze utwory w języku polskim. Tam nawiązał też współpracę z lokalnymi raperami takimi jak Diho, z którym założył zespół GMLL. W lutym 2012 roku wydał album pt. Stiller Westen. Później, w 2020 roku, ukazał się jego nowy polski album pt. Zabójstwo liryczne III. W tym samym roku wydano utwór powstały we współpracy z Quebonafide. Brak uiszczonego honorarium za refren w wykonaniu Sentino był później przedmiotem konfliktu między wykonawcami[7].

Następny rok przyniósł pięć nowych albumów, z czego jeden w języku niemieckim oraz jednen minialbum - Zabójstwo Liryczne EPilog. Ponadto w 2021 nawiązał współpracę z Youtuberem TheNitroZyniakiem[8], czego efektem był utwór „Trójkąt bermudzki”[9] z gościnnym udziałem Masnego Bena. W 2022 raper i influencer zerwali współpracę w atmosferze konfliktu. 27 października 2022 roku w klubie B17 w Poznaniu rozpoczął ogólnopolską trasę koncertową promującą płytę ZL4EVER[10].

Pod koniec 2023 roku podjął współprace z Youtuberem Truemanem, która przyniosła dwa single[11][12] i zapowiedź albumu. Przy pomocy Truemana i "Zakazanego wydawnictwa" wydał swoją biografie pod tytułem "Tatuażyk"[13] w formie wywiadu pomiędzy Youtuberem a raperem.

W kwietniu 2024 razem z Olejnikiem wydał "DiSs Na Nitro", w którym atakuje TheNitroZyniaka, z którym dawniej współpracował.

Dyskografia edytuj

Albumy edytuj

  • 2002: Kunst des Krieges
  • 2005: Sentino's Way
  • 2005: La Vida Loca
  • 2006: Ich bin deutscher Hip Hop
  • 2012: Stiller Westen
  • 2014: Wilder Westen
  • 2014: Polish Cocaine
  • 2014: Zabójstwo Liryczne
  • 2015: Zabójstwo Liryczne 2.0
  • 2017: Sentinos Way 3-Sohn des Paten
  • 2017: Lost Tapes
  • 2018: El Malo
  • 2018: Zabójstwo liryczne 0 – Duc de Pologne
  • 2019: Ganando la Vida
  • 2020: Zabójstwo liryczne III
  • 2021: Smile[potrzebny przypis]
  • 2021: Czary Mary[potrzebny przypis]
  • 2021: Fenix
  • 2021: King Sento
  • 2021: Zabójstwo Liryczne EPilog
  • 2022: Aporofobia[14]
  • 2022: Megalomania[15]
  • 2022: ZL4EVER
  • 2023: Kołysanki Dla Ulicy
  • 2023: Wo ist mein geld
  • 2024: Sangue blu

Mixtape’y edytuj

  • 2005: Sentino’s Way – Fall und Aufstieg
  • 2005: Sentino’s Way II – La Vida Locano
  • 2007: Sentino … und stolz drauf
  • 2011: Duc de Pologne
  • 2020: 20/20

EP'ki edytuj

  • 2018: El Malo[16]
  • 2019: Ganando la vida
  • 2021: Zabójstwo Liryczne EPilog
  • 2023: BNP

Single edytuj

  • 2002: „Sag bescheid”
  • 2006: „Ich bin deutscher Hip Hop”
  • 2006: „Spiegel” (dla magazynu Juice)[17]
  • 2006: „Grundausbildung” (dla magazynu Juice)[18]
  • 2006: „Jucie Xclusive” (oraz Kid Kobra)
  • 2007: „Realtalk” (dla magazynu Juice)[19]
  • 2011: „Duc de Pologne”
  • 2014: Postbote (oraz Olexesh)
  • 2015: „Vitalyi”
  • 2016: „Il Duce”
  • 2016: „Tatuażyk”
  • 2016: „Pistolet”
  • 2016: „Ingenieur des Verbrechens”
  • 2017: „Milieu”
  • 2017: ,,Skąd ty to znasz” (oraz Diho)
  • 2017: „Zapytaj o mnie” (oraz Malik Montana)
  • 2018: „Parę kulek” (oraz Malik Montana)
  • 2020: „Rio”
  • 2020: „Algeciras”
  • 2020: „Remy Martin”
  • 2020: „Brak słów” (oraz Bedoes)
  • 2020: „Era”
  • 2021: „Smile”
  • 2021: „Broskis”
  • 2021: „Blessuren”
  • 2021: „Bańka”
  • 2021: „Cień i ja”
  • 2021: „Sicario”
  • 2021: „Givenchy”
  • 2021: „La Línea”
  • 2021: „Kokaina”
  • 2021: „Życie, które znam”
  • 2021: „Rio”[20] – platynowa płyta[21]
  • 2022: „Ekstaza”
  • 2021: „Helikopter nad blokiem”
  • 2021: „Hurra!!!”
  • 2021: „PSG”
  • 2021: „Ostatnia nocka, ale to DRILL” (oraz Młody Klakson i Maciej Maleńczuk, gośc. Yugopolis) – platynowa płyta[21]
  • 2022: „Powww!” (oraz Schwesta Ewa) – 2× platynowa płyta[21]
  • 2022: „Trójkąt bermudzki” (oraz Nitro, Masny Ben, MGNG) – platynowa płyta[22]
  • 2022: „Midas” – platynowa płyta[21]
  • 2022: „Ekstaza”
  • 2022: „Hipnoza”
  • 2022: „Duc de Pologne”
  • 2022: „Superhero”
  • 2022: „Lato”[23] – 2× platynowa płyta[21]
  • 2022: „Verbrecher” (oraz Preussisch Gangstar)
  • 2023: „Smooth”
  • 2023: „Kosmos” – złota płyta[24]
  • 2023: „Skandal” – złota płyta[24]
  • 2023: „Niebieski ptak”
  • 2023: „Ratatata”
  • 2023: „Semi Automatic”
  • 2023 „Hollywood Habibi”
  • 2023 „Damelo" (oraz Trueman)
  • 2023 „Wesołych Świąt" (oraz Trueman)
  • 2024 „Nóż we krwi" (oraz Trueman)
  • 2024 „DiSs Na Nitro" (oraz Olejnik)

Przypisy edytuj

  1. ↑ KS, Kim jest Sentino? [wiek, kariera, Sicarios, Instagram] [online], Obcas.pl, 8 lipca 2022 [dostęp 2022-07-22] (pol.).
  2. ↑ hip-hop.pl. [dostęp 2018-06-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-19)].
  3. ↑ SENTINO CHCE „ZDOMINOWAĆ RAPGRĘ W POLSCE” – PALUCH ODPOWIADA. [dostęp 2018-06-07]. (pol.).
  4. ↑ genius.com. [dostęp 2018-06-07].
  5. ↑ Informacja handlowa nt. publikacji [online], e-isbn.pl [dostęp 2024-02-25].
  6. ↑ Mixery Raw Deluxe Battle - Yoda vs Enrique. [dostęp 2022-08-29].
  7. ↑ Mariusz Jop, Quebonafide: „Nie wiszę pieniędzy Sentino” [online], GlamRap.pl, 22 kwietnia 2022 [dostęp 2023-02-01] (pol.).
  8. ↑ Sergiusz Górski (@thenitrozyniak) • Zdjęcia i filmy na Instagramie [online], www.instagram.com [dostęp 2022-07-22].
  9. ↑ SENTINO X NITRO X MASNY BEN - TRÓJKĄT BERMUDZKI. [dostęp 2022-08-28].
  10. ↑ Tłumy fanów na koncercie Sentino. Oto, jak zareagował! [online], rapnews.pl, 28 października 2022 [dostęp 2022-11-12] (pol.).
  11. ↑ SENTINO X TRUEMAN - DAMELO (prod. typo g, tykez). [dostęp 2024-01-02].
  12. ↑ SENTINO X TRUEMAN - WESOŁYCH ŚWIĄT (prod. typo g x K4pel). [dostęp 2024-01-02].
  13. ↑ zakazanewydawnictwo.pl [online] [dostęp 2024-01-02] (pol.).
  14. ↑ Aporofobia [online] [dostęp 2022-04-25] [zarchiwizowane z adresu 2021-12-12] (pol.).
  15. ↑ Sentino „Megalomania” – premiera albumu [online], Rapowo.pl, 12 kwietnia 2022 [dostęp 2022-04-25] (pol.).
  16. ↑ Sentino über "El Malo", die Zeit bei Maskulin, Polen und seine abenteuerliche Karriere | rap.de. [dostęp 2022-07-22].
  17. ↑ Various - Juice 63. [dostęp 2022-08-28].
  18. ↑ Various - Juice CD Vol. 67. [dostęp 2022-08-28].
  19. ↑ Various - Juice CD #76. [dostęp 2022-08-28].
  20. ↑ Sentino – „Rio” (prod. Getmony) [online], YouTube, 1 czerwca 2021 [dostęp 2023-07-06].
  21. ↑ a b c d e Oficjalna Lista Wyróżnień – platynowe płyty [online], OLiS [dostęp 2023-07-06].
  22. ↑ Platynowe płyty CD przyznane w 2022 roku [online], ZPAV [dostęp 2023-01-10].
  23. ↑ Maxymilian Hozer, Sentino kończy 39 lat i publikuje „Lato” [online], GlamRap.pl, 8 czerwca 2022 [dostęp 2022-11-08].
  24. ↑ a b Oficjalna Lista Wyróżnień – złote płyty [online], OLiS [dostęp 2023-12-13].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Sentino&oldid=73541149”