Septaria
Septaria – rodzaj konkrecji marglistej lub ilasto-żelazistej, które cechują się obecnością promienistych lub poligonalnych szczelin, które rozszerzają się w kierunku ich wnętrza i są wypełnione wtórnie kalcytem lub dolomitem, czasem z dodatkową mineralizacją sfalerytem, galeną, pirytem, chalkopirytem, gipsem albo barytem[1][2].
Szczeliny mogły powstawać wskutek pękania lub kurczenia się materiału konkrecji[potrzebny przypis].
Septarie, zwykle przecięte i wypolerowane, są chętnie pozyskiwane przez kolekcjonerów skał i minerałów[1].
W Polsce liczne i duże septarie występują w skałach wapiennych w rejonie Nowego Kościoła[1] oraz w iłach jurajskich, pięter bajos i baton w rejonie Częstochowy[potrzebny przypis].
Galeria edytuj
-
Septaria „promienista” -
Septaria „poligonalna”
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Żaba 2014 ↓, s. 392.
- ↑ Ryka i Maliszewska 1991 ↓, s. 137.
Bibliografia edytuj
- hasło „wełtawit”. W: Wacław Ryka, Anna Maliszewska: Słownik petrograficzny. Wyd. II popr. i uzup. Warszawa: Wydawnictwa Geologiczne, 1991. ISBN 83-220-0406-0. OCLC 32347395.
- hasło „vltavin”. W: Jerzy Żaba: Ilustrowana encyklopedia skał i minerałów. Chorzów: Videograf, 2014. ISBN 978-83-7835-297-6. OCLC 899862630.