Serafin (Głuszakow)
Serafin, imię świeckie Fiodor Michajłowicz Głuszakow (ur. 19 marca 1969 w Karagandzie, zm. 9 czerwca 2020 w Samarze[1]) – rosyjski biskup prawosławny.
| Fiodor Głuszakow Фёдор Глушаков | |
| Biskup anadyrski i czukocki | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
19 marca 1969 |
| Data i miejsce śmierci |
9 czerwca 2020 |
| Biskup anadyrski i czukocki | |
| Okres sprawowania |
2011–2015 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Śluby zakonne |
23 czerwca 1998 |
| Diakonat |
16 lutego 1992 |
| Prezbiterat |
5 lipca 1992 |
| Nominacja biskupia |
22 marca 2011 |
| Chirotonia biskupia |
22 maja 2011 |
| Data konsekracji |
22 maja 2011 | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||
| Miejsce | |||||
| Konsekrator | |||||
| Współkonsekratorzy |
Juwenaliusz (Pojarkow), Warsonofiusz (Sudakow), Prokl (Chazow), Sergiusz (Polotkin), Arseniusz (Jepifanow), Paweł (Ponomariow), Eugeniusz (Rieszetnikow), Teognost (Guzikow), Beniamin (Zaricki), Sergiusz (Czaszyn), Zenobi (Korzinkin), Mikołaj (Czaszyn) | ||||
| |||||
Życiorys edytuj
Urodził się w rodzinie deportowanej do Kazachstanu w czasie wielkiego terroru. W 1986 podjął naukę w moskiewskim seminarium duchownym, zaś po jego ukończeniu wstąpił jako posłusznik do Monasteru Pskowsko-Pieczerskiego. 16 lutego 1992 arcybiskup ulianowski i melekeski Prokl wyświęcił go na diakona. 5 lipca tego samego roku został wyświęcony na kapłana przez arcybiskupa samarskiego i syzrańskiego Euzebiusza, po czym skierowano go do pracy duszpasterskiej w soborze Zmartwychwstania Pańskiego w Samarze. W 1992 ukończył także studia na Uniwersytecie Pedagogicznym w Kujbyszewie. 23 czerwca 1998 złożył wieczyste śluby mnisze przed arcybiskupem samarskim i syzrańskim Sergiuszem. W 2000 otrzymał godność igumena[2].
W 2002 ukończył studia teologiczne na Moskiewskiej Akademii Duchownej, otrzymując dyplom kandydata nauk. Rok później, po powstaniu w Samarze monasteru Zmartwychwstania Pańskiego, ihumen Serafin został jego pierwszym przełożonym. W 2004 ukończył z wyróżnieniem studia prawnicze na Powołżańskiej Akademii Służby Państwowej im. Stołypina. W 2010 otrzymał godność archimandryty[2].
22 marca 2011 Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego wyznaczył go do przyjęcia chirotonii biskupiej i przyjęcia tytułu biskupa woskriesieńskiego, wikariusza eparchii moskiewskiej. Chirotonia odbyła się 22 maja tego samego roku w soborze Przemienienia Pańskiego w monasterze św. Mikołaja na Ugrieszy[2]. W ceremonii jako konsekratorzy wzięli udział patriarcha moskiewski i całej Rusi Cyryl, metropolici kruticki i kołomieński Juwenaliusz, sarański i mordowski Warsonofiusz, arcybiskupi symbirski i melekeski Prokl, samarski i syzrański Sergiusz, istriński Arseniusz, riazański i kasimowski Paweł, wieriejski Eugeniusz, siergijew-posadski Teognost, biskupi penzeński i kuźniecki Beniamin, sołnecznogorski Sergiusz, elisteński i kałmucki Zenobi oraz zwienigorodzki Mikołaj[3]. Tydzień później został mianowany ordynariuszem eparchii anadyrskiej i czukockiej[4].
W 2015 Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego przeniósł go w stan spoczynku, a na stałe miejsce przebywania wyznaczył Samarę[5].
Zmarł w 2020[1] i został pochowany w monasterze Zmartwychwstania Pańskiego w Samarze[6].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Преставился ко Господу епископ Серафим (Глушаков). patriarchia.ru, 10 czerwca 2020. [dostęp 2020-06-13]. (ros.).
- ↑ a b c Серафим, епископ (Глушаков Федор Михайлович) [online], Патриархия.ru [dostęp 2020-06-13] (ros.).
- ↑ Предстоятель Русской Церкви возглавил хиротонию архимандрита Серафима (Глушакова) во епископа Воскресенского, викария Московской епархии
- ↑ ЖУРНАЛ № 44
- ↑ Епископом Анадырским и Чукотским избран иеромонах Матфей (Копылов), клирик Петропавловской и Камчатской епархии [online], Патриархия.ru [dostęp 2015-12-24].
- ↑ Состоялось отпевание епископа Серафима (Глушакова) [online], Патриархия.ru [dostęp 2020-06-13] (ros.).