Serafin (Zaliznicki)
Serafin, imię świeckie Wasyl Zaliznicki (ur. 16 stycznia 1953 w Łosiatynie) – ukraiński biskup prawosławny.
| ||
| ||
| Arcybiskup iwano-frankiwski i kołomyjski | ||
.jpg)
| ||
| Kraj działania |  Ukraina
| |
| Data i miejsce urodzenia | 16 stycznia 1953 Łosiatyn | |
| Biskup iwano-frankiwski i kołomyjski | ||
| Okres sprawowania | 2018–2019 | |
| Arcybiskup iwano-frankiwski i kołomyjski | ||
| Okres sprawowania | od 2019 | |
| Wyznanie | prawosławne | |
| Kościół | Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Moskiewskiego | |
| Inkardynacja | Eparchia iwano-frankiwska | |
| Śluby zakonne | 31 lipca 1994 | |
| Diakonat | 24 lutego 1985 | |
| Prezbiterat | 3 marca 1985 | |
| Chirotonia biskupia | 1 sierpnia 1994 | |
| |||||||||||||
| Data konsekracji | 1 sierpnia 1994 | ||||||||||||
| Konsekrator | Włodzimierz (Sabodan) | ||||||||||||
| Współkonsekratorzy | Joannicjusz (Kobziew), Jonatan (Jeleckich), Hilarion (Szukało) | ||||||||||||
| |||||||||||||
ŻyciorysEdytuj
Ukończył technikum gospodarstwa wiejskiego w Krzemieńcu, po czym pracował w kołchozie jako agronom. W 1975 rozpoczął naukę w moskiewskim seminarium duchownym, a po jego ukończeniu podjął wyższe studia teologiczne w Moskiewskiej Akademii Duchownej, której dyplom uzyskał w 1983. 24 lutego 1985 został wyświęcony na diakona, zaś 3 marca tego samego roku – na kapłana. Został wyznaczony do pracy duszpasterskiej w parafii św. Marii Magdaleny w Białej Cerkwi. Został również dziekanem dekanatu białocerkiewskiego[1].
31 lipca 1994 złożył wieczyste śluby zakonne. Następnego dnia odbyła się jego chirotonia na biskupa białocerkiewskiego i bogusławskiego. 31 maja 2007 został przeniesiony na katedrę sewerodoniecką. Już 4 czerwca tego samego roku biskup został na własną prośbę przeniesiony w stan spoczynku. Złożył śluby wielkiej schimy, przyjmując imię Sergiusz. Jego stałym miejscem pobytu była początkowo ławra Świętogórska[1]. Następnie wyjechał do Moskwy i tam został proboszczem parafii Wprowadzenia Matki Bożej do Świątyni w Moskwie-Lefortowie[2]. W 2016 Święty Synod Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego mianował go biskupem pomocniczym eparchii tarnopolskiej z tytułem biskupa szumskiego oraz rektorem seminarium duchownego przy ławrze Poczajowskiej[3].
W 2018 r. przeniesiony na katedrę iwano-frankiwską[4]. 25 czerwca 2019 r. podniesiony do godności arcybiskupa[5].
PrzypisyEdytuj
- ↑ a b Biogram w bazie Patriarchatu Moskiewskiego
- ↑ Храмы Введения во храм Пресвятой Богородицы и Троицы Живоначальной у Салтыкова моста
- ↑ Журнали засідання Священного Синоду Української Православної Церкви від 29 січня 2016 року, news.church.ua [dostęp 2016-01-29].
- ↑ Журнали засідання Священного Синоду Української Православної Церкви від 25 вересня 2018 року (ukr.). news.church.ua, 25 września 2018. [dostęp 2018-09-28].
- ↑ В Киево-Печерской лавре прошли торжества по случаю дня тезоименитства Блаженнейшего митрополита Киевского и всея Украины Онуфрия (ros.). patriarchia.ru, 25 czerwca 2019. [dostęp 2019-06-26].
| Poprzednik Powstanie eparchii |
Biskup białocerkiewski 1994 – 2007 |
Następca Mitrofan (Jurczuk) |
| Poprzednik Powstanie eparchii |
Biskup sewerodoniecki 2007 |
Następca Pantelejmon (Baszczuk) |
| Poprzednik Tichon (Czyżewski) |
Biskup iwano-frankiwski od 2018 |
Następca Nadal sprawuje urząd |