Serdab
Serdab (arab. dosł. „piwnica”) – w architekturze staroegipskiej niewielka komora wewnątrz mastaby lub piramidy mieszcząca grobowy posąg zmarłego.
Usytuowany zwykle w południowej części grobowca serdab był zamurowany i całkowicie odizolowany od jego pozostałych pomieszczeń. Z pomieszczeniem ofiarnym łączyła go jedynie wąska szczelina lub okienko w murze, przez które zawarte w posągu ka zmarłego mogło oglądać ceremonie ofiarne i odbierać dym rytualnych kadzideł[1]. Przez Egipcjan otwory te nazywane były „oczami domu ka”, podczas gdy samo pomieszczenie – „domem posągu”, co najwyraźniej określało jego przeznaczenie[2].
Pierwszy przykład zastosowania tego pomieszczenia stwierdzono w grobowcu władcy I dynastii – faraona Dżera w Abydos[3].
Przypisy edytuj
- ↑ Guy Rachet: Słownik cywilizacji egipskiej. Katowice: Wydawnictwo „Książnica”. 2006, s. 320, ISBN 978-83-7132-980-7
- ↑ Jaroslav Černý: Religia starożytnych Egipcjan. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1974, s. 99.
- ↑ Wiesław Bator: Religia starożytnego Egiptu. Kraków: Wydawnictwo WAM, 2004, s. 66-67, 278, ISBN 83-7318-283-7.