Sergiusz (Hensycki)
Sergiusz, imię świeckie Borys Hensycki (ur. 4 grudnia 1951 w Dołynianach) – biskup Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego.
| ||
| ||
Metropolita tarnopolski i krzemieniecki | ||
![]() | ||
Kraj działania | ![]() | |
Data i miejsce urodzenia | 4 grudnia 1951 Dołyniany | |
Metropolita tarnopolski i krzemieniecki | ||
Okres sprawowania | od 2011 | |
Wyznanie | prawosławne | |
Kościół | Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Moskiewskiego | |
Inkardynacja | Eparchia tarnopolska | |
Śluby zakonne | 6 grudnia 1985 | |
Diakonat | 15 lipca 1973 | |
Prezbiterat | 28 sierpnia 1990 | |
Chirotonia biskupia | 17 lutego 1991 |
| |||||||||||||||||||||||||||||
Data konsekracji | 17 lutego 1991 | ||||||||||||||||||||||||||||
Konsekrator | Filaret (Denysenko) | ||||||||||||||||||||||||||||
Współkonsekratorzy | Hiob (Tywoniuk), Łazarz (Szweć) | ||||||||||||||||||||||||||||
|
ŻyciorysEdytuj
Po ukończeniu instytutu medycznego uzyskał dyplom felczera i pracował przez rok w przychodni dzielnicowej. W latach 1971–1973 odbywał w Czerniowcach obowiązkową służbę wojskową. 15 lipca 1973 przyjął święcenia diakońskie i został skierowany do pracy duszpasterskiej w soborze Zaśnięcia Matki Bożej w Smoleńsku.
W 1983 ukończył naukę w moskiewskim seminarium duchownym. W maju 1985 wstąpił jako posłusznik do ławry Poczajowskiej, gdzie 6 grudnia tego samego roku złożył wieczyste śluby zakonne. 28 sierpnia 1990 przyjął święcenia na hieromnicha. W lutym 1991 został podniesiony do godności archimandryty. 17 lutego tego samego roku wyświęcony na biskupa tarnopolskiego i krzemienieckiego. Już jako hierarcha ukończył wyższe studia teologiczne w Moskiewskiej Akademii Duchownej.
Brał udział w spotkaniu biskupów Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego w kwietniu 1992 w Żytomierzu, którego uczestnicy zaapelowali o zwołanie soboru swojego Kościoła, zaś jego zwierzchnika metropolitę Filareta (Denysenkę) oskarżyli o krzywoprzysięstwo. W efekcie spotkania oraz soboru, jaki miał miejsce w tym samym roku, metropolita Filaret został uznany za winnego rozbijania Kościoła i pozbawiony urzędu[1].
Według informacji podawanych przez prasę ukraińską, jego awans w hierarchii kościelnej wynikał z faktu, iż jako skarbnik ławry Poczajowskiej przekazywał fundusze z prywatnych datków dla Ławry do centralnych organów zarządzających Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. Protektorem Sergiusza w Kościele miał być ówczesny metropolita smoleński i kaliningradzki Cyryl. Zdaniem Serhija Płokhiego, wiadomości te nie mogą zostać jednoznacznie zweryfikowane[2].
W 1999 podniesiony do godności arcybiskupiej. W 2011 otrzymał godność metropolity[3].
PrzypisyEdytuj
- ↑ Початок церковної свободи (15-річчя Житомирського передсоборного зібрання)
- ↑ S. Plokhy, F. E. Sysyn: Religion and Nation in Modern Ukraine. Toronton and Edmonton: Canadian Institute of Ukrainian Studies Press, 2003, s. 130. ISBN 1-895571-36-7.
- ↑ КИЇВ. Українська Православна Церква молитовно відзначила 45-ту річницю архієрейської хіротонії свого Предстоятеля
BibliografiaEdytuj
Poprzednik Łazarz (Szweć) |
Biskup tarnopolski od 1991 |
Następca Nadal sprawuje urząd |