Serhij Wasylowycz Riabczenko (ukr. Сергій Васильович Рябченко, ros. Сергей Васильевич Рябченко, Siergiej Wasiljewicz Riabczenko; ur. 1 czerwca 1923 w Aleksandrii, zm. 27 czerwca 1992 w Odessie) – radziecki i ukraiński artysta grafik[1].

Serhij Riabczenko
Сергій Рябченко
Imię i nazwisko

Serhij Wasylowycz Riabczenko
(Сергій Васильович Рябченко)

Data i miejsce urodzenia

1 czerwca 1923
Aleksandria

Data i miejsce śmierci

27 czerwca 1992
Odessa

Narodowość

ukraiński

Alma Mater

Odeska Szkoła Artystyczna im. M. B. Grekowa

Dziedzina sztuki

grafika

Epoka

realizm, realizm socjalistyczny

Odznaczenia
Order Wojny Ojczyźnianej II klasy Order Czerwonej Gwiazdy Medal „Za Odwagę” (ZSRR) Medal „Za zdobycie Budapesztu” Medal „Za zdobycie Wiednia”

Życiorys edytuj

Serhij Wasylowycz Riabczenko urodził się 1 czerwca 1923 r. w Aleksandrii w obwodzie kirowogradzkim[1].

Od dziecka lubił rysować. Lata jego młodości przypadły na początek Wielkiej Wojny Ojczyźnianej; na froncie w czasie spokoju szkicował sylwetki żołnierzy[2]. Jako uczestnik II wojny światowej został nagrodzony za zasługi Orderem Czerwonej Gwiazdy, Orderem Wojny Ojczyźnianej oraz medalami „Za odwagę”, „Za zdobycie Budapesztu” i „Za zdobycie Wiednia[3][3].

Po demobilizacji wojskowej Serhij Riabczenko powrócił do Aleksandrii i pracował w oddziale kompletowania sprzętu w spółce Ukrajinawuhilla, następnie przeniósł się do Odessy, gdzie w 1947 roku rozpoczął naukę w Odeskiej Szkole Artystycznej im. M.B. Grekowa. Jego nauczycielami w ramach wybranej specjalizacji byli L.J. Muchnik, M.K. Popławski i M.M. Mutselmacher[4]. Na kurs dyplomowy razem z artystą uczęszczała jego przyszła żona – Olga Stepanowna Riabczenko[5]. W 1953 roku Serhij Riabczenko zakończył naukę na uczelni[4].

W 1954 roku artysta zadebiutował na republikańskiej wystawie, od 1956 roku brał udział w licznych wystawach krajowych i zagranicznych.

Od 1959 roku artysta był członkiem Związku Artystów ZSRR[5].

Zmarł 27 czerwca 1992 roku w Odessie[1].

Twórczość edytuj

 
Serhij Riabczenko, „Zejście Lastoczkina”, papier, kolorowy linoryt

Serhij Riabczenko uznawany jest za jednego z najlepszych ukraińskich grafików[2]. Specjalizował się w dziedzinie grafiki sztalugowej w następujących technikach: rysunku, akwaforty, linorytu, litografii i akwareli. Do najważniejszych dzieł artysty należą m.in.: cykl akwafort i linorytów „Pejzaże Odessy” (1954-1961); cykl litografii „Marynarka Wojenna” (1959-1960); seria linorytów „Legendarni Bohaterowie Wojenni” (1963-1965)[6].

Kolekcja edytuj

Rodzina edytuj

  • Syn – Wasyl Riabczenko (ur. 1954) – ukraiński artysta, jeden z najważniejszych przedstawicieli współczesnej sztuki ukraińskiej oraz nurtu Nowej Ukraińskiej Fali.
  • Wnuk – Stepan Riabczenko (ur. 1987) – uznany ukraiński artysta sztuki nowych mediów specjalizujący się w sztuce cyfrowej, architekturze konceptualnej, rzeźbie oraz instalacjach świetlnych.

Przypisy edytuj

  1. a b c Vera Savchenko, Sergey Ryabchenko [online], viknaodessa [dostęp 2022-05-06].
  2. a b Рябченко Сергій Васильович – художник-графік, член Спілки художників України – Центральна міська бібліотека Місто Олександрія [online] [dostęp 2022-05-06] (ukr.).
  3. a b Sergey Vasilyevich Ryabchenko [online].
  4. a b c Lydia Naumovna Kalmanovska, MUZEUM SZTUKI ODESSY. Grafika. Rzeźba, Fabryka Książek „Październik” Republikańskiego Stowarzyszenia Produkcyjnego „Książka Poligraficzna” Państwowego Wydawnictwa ZSRR, Kijów, Artema, 23a, 1974, z. 157–158.
  5. a b ВАСИЛЬ РЯБЧЕНКО ПРО ВАСИЛЯ РЯБЧЕНКА [online], МіТЄЦ, 10 października 2019 [dostęp 2022-05-06] (ukr.).
  6. Одесский художник Сергей Рябченко: настоящее искусство не стареет: Одесса: Новости: Викна-Одесса [online], Викна-Одесса: Художественная интернет-галерея [dostęp 2022-05-06].
  7. Sergey Ryabchenko, Obwodowe Muzeum Sztuki w Ługańsku [online].
  8. Sergey Ryabchenko, Symferopolskie Muzeum Sztuki [online].
  9. Sergey Ryabchenko, Sewastopolskie Muzeum Sztuki im. M.P. Kroszyckiego [online].
  10. Sergey Ryabchenko, Muzeum-Panorama „Bitwa o Stalingrad” [online].
  11. Sergey Ryabchenko, Nowokuźnieckie Muzeum SztukiNowokuźnieckie Muzeum Sztuki [online].