Shache
Shache (chiń. upr. 莎车县; pinyin Shāchē Xiàn; ujg. يەكەن ناھىيىسى, Yeken nahiyisi) – powiat w zachodnich Chinach, w regionie autonomicznym Sinciang, w prefekturze Kaszgar, nad rzeką Jarkend-daria. W 2010 roku liczył ok. 762 tys. mieszkańców.
| Powiat | |
| Państwo | |
|---|---|
| Region autonomiczny | |
| Prefektura | |
| Siedziba |
Shache |
| Powierzchnia |
9037 km² |
| Populacja (2010) • liczba ludności |
|
| Numer kierunkowy |
0998 |
| Kod pocztowy |
844000 |
| Tablice rejestracyjne |
新Q |
Położenie na mapie.png)
| |
| Strona internetowa | |
Portal  Chiny
| |
Ośrodek rolniczy (uprawa pszenicy, bawełny, hodowla jedwabników, sady granatowców) i rzemieślniczy (produkcja dywanów, tkanin jedwabnych i kożuchów). Dawniej ważny węzeł szlaków karawanowych.
HistoriaEdytuj
Pierwsze wzmianki o królestwie Shache pochodzą z drugiej połowy II wieku p.n.e., gdy pełniło kontrolę nad szlakami w wyższych częściach Pamiru. Pod koniec I wieku, osłabione przez wojny z sąsiadami, zostało przejęte przez wojska chińskie pod dowództwem Ban Chao. Za czasów panowania dynastii Tang miasto zaczęło znowu stawać się ważnym ośrodkiem, po wcześniejszym przyćmieniu przez Kargilik i Kaszgar. Znaczenie miasta wzrosło jeszcze bardziej w XII i XIII wieku, kiedy stało się częścią chanatu czagatajskiego. Pod koniec XVI wieku zostało przyłączone do chanatu kaszgarskiego. Miasto dostało się ponownie pod kontrolę Chin w połowie XVIII wieku[1].
W piśmiennictwie przełomu XIX i XX w. Shache (pisane też Souche) jest tożsame[2] z występującym w literaturze anglosaskiej Yarkand[3] i polskiej Jarkend[4].
PrzypisyEdytuj
- ↑ Yarkand, [w:] Encyclopædia Britannica [online] [dostęp 2010-04-18] (ang.).
- ↑ Section 20 – The Kingdom of Suoche 莎車 (Yarkand), depts.washington.edu [dostęp 2021-03-21].
- ↑ Edward Frederick Knight, Where three empires meet. A narrative of recent travel in Kashmir, western Tibet, Gilgit, and the adjoining countries, London, Bombay [etc.]: Longmans, Green and co., 1897 [dostęp 2021-03-21], Inni autorzy to np. F.E. Younghusband, A. Durand, J. Biddulph.
- ↑ Bronisław Grąbczewski, Przez Pamiry i Hindukusz do źródeł rzeki Indus, Warszawa: Gebethner i Wolff, 1924 [dostęp 2021-03-21].