Shōma Uno

japoński łyżwiarz figurowy
(Przekierowano z Shoma Uno)

Shōma Uno (jap. 宇野 昌磨 Uno Shōma; ur. 17 grudnia 1997 w Nagoi)japoński łyżwiarz figurowy, startujący w konkurencji solistów. Wicemistrz olimpijski z Pjongczangu (2018) i dwukrotny brązowy medalista olimpijski z Pekinu (2022), dwukrotny mistrz (2022, 2023) i dwukrotny wicemistrz świata (2017, 2018), mistrz (2019)[1] i wicemistrz czterech kontynentów (2018), medalista finału Grand Prix, zwycięzca zimowych igrzysk azjatyckich (2017)[2], mistrz świata juniorów (2015)[3], zwycięzca finału Junior Grand Prix (2014) oraz 5-krotny mistrz Japonii (2017–2020, 2023).

Shōma Uno
宇野 昌磨
Ilustracja
Shōma Uno na zawodach Internationaux de France 2019
Reprezentacja

 Japonia

Data i miejsce urodzenia

17 grudnia 1997
Nagoja

Wzrost

158 cm

Konkurencja

Soliści

Trener

Stephane Lambiel, Angelo Dolfini, Yoann Deslot
Poprzednio:
Machiko Yamada, Mihoko Higuchi

Klub

Toyota Motor Corporation

Rekordy życiowe ISU
Nota łączna

312,48
MŚ 2022

Program krótki

109,63
MŚ 2022

Program dowolny

204,47
Finał Grand Prix 2022

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Japonia
Igrzyska olimpijskie
srebro Pjongczang 2018 soliści
brąz Pekin 2022 soliści
brąz Pekin 2022 drużynowo
Mistrzostwa świata
złoto Saitama 2023 soliści
złoto Montpellier 2022 soliści
srebro Mediolan 2018 soliści
srebro Helsinki 2017 soliści
Mistrzostwa czterech kontynentów
złoto Anaheim 2019 soliści
srebro Tajpej 2018 soliści
brąz Gangneung 2017 soliści
Finał Grand Prix
złoto Turyn 2022 soliści
srebro Pekin 2023 soliści
srebro Vancouver 2018 soliści
srebro Nagoja 2017 soliści
brąz Marsylia 2016 soliści
brąz Barcelona 2015 soliści
Zimowe igrzyska azjatyckie
złoto Sapporo 2017 soliści
Zimowe igrzyska olimpijskie młodzieży
złoto Innsbruck 2012 drużynowo
srebro Innsbruck 2012 soliści
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Tallinn 2015 soliści
Finał Junior Grand Prix
złoto Barcelona 2014 soliści
Strona internetowa

Osiągnięcia

edytuj
 
Program krótki Winter na ZIO 2018
Zawody 09–10 10–11 11–12 12–13 13–14 14–15 15–16 16–17 17–18 18–19 19–20 20–21 21–22 22–23 23–24
Międzynarodowe[4]
Zimowe igrzyska olimpijskie 2 3
Mistrzostwa świata 7 2 2 4 C 4 1 1 4
Mistrzostwa czterech kontynentów 5 4 3 2 1
GP Finał Grand Prix 3 3 2 2 1 2
GP Cup of China 2
GP Internationaux de France 1 2 8 C
GP NHK Trophy 1 1 1 2
GP Rostelecom Cup 2 4
GP Skate America 2 1 2
GP Skate Canada International 1 1 1
CS Finlandia Trophy 1
CS Lombardia Trophy 1 1 1
CS U.S. International Classic 5
Zimowe igrzyska azjatyckie 1
Asian Open Trophy 1
Gardena Trophy 1
Coupe du Printemps 1
International Challenge Cup 1
Międzynarodowe: Kategorie młodzieżowe[4]
Mistrzostwa świata juniorów 10 7 5 1
JGP Finał 1
JGP w Chorwacji 1
JGP w Estonii 3 4
JGP w Niemczech 2
JGP w Japonii 2
JGP na Łotwie 3
JGP w Polsce 4
JGP w Słowenii 6
Zimowe igrzyska olimpijskie młodzieży 2
Krajowe[4]
Mistrzostwa Japonii 9 11 7 2 2 1 1 1 1 2 2 1
Mistrzostwa Japonii juniorów 3 4 5 2 2 1
Zawody drużynowe[4]
Zimowe igrzyska olimpijskie 5 T 3 T
World Team Trophy 1 T
1 P
2 T
3 P
3 T
7 P
Team Challenge Cup 3 T
1 P
Japan Open 1 T
1 P
1 T
1 P
2 T
3 P
1 T
1 P
2 T
2 P
1 T
1 P
1 T
1 P
Zimowe igrzyska olimpijskie młodzieży 1 T
2 P

Rekordy świata

edytuj

Od sezonu 2018/2019

edytuj
Data Punkty Zawody Uwagi
Rekordy w programie dowolnym[5]
9 lutego 2019 197,36 Mistrzostwa czterech kontynentów 2019 Rekord został pobity przez Yuzuru Hanyū na mistrzostwach świata 2019 (206,10 pkt)

Przypisy

edytuj
  1. Joe Reedy: Japan's Shoma Uno takes men's title at Four Continents. businessinsider.com, 2019-02-10. [dostęp 2020-05-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-23)]. (ang.).
  2. Uno wins gold medal in figure skating at Asian Winter Games. usatoday.com, 2017-02-26. [dostęp 2020-05-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-17)]. (ang.).
  3. Uno captures world junior title; Yamamoto gets bronze. japantimes.co.jp, 2015-03-08. [dostęp 2020-05-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-23)]. (ang.).
  4. a b c d Competition Results – Shoma UNO. ISU. [dostęp 2020-05-24]. (ang.).
  5. Progression of Highest Score – Men – Free Skating Score. ISU. [dostęp 2020-05-24]. (ang.).

Bibliografia

edytuj