Siły Zbrojne Chińskiego Rządu Narodowego

Siły Zbrojne Chińskiego Rządu Narodowegokolaboracyjna formacja zbrojna podporządkowana marionetkowemu Chińskiemu Rządowi Narodowemu podczas II wojny światowej.

Po proklamowaniu w Nankinie powstania Chińskiego Rządu Narodowego przez Wanga Jingweia 30 marca 1940 r., rozpoczęto także formowanie podległych mu sił zbrojnych. Do jednych z głównych dowódców należał gen. Wang Buching. Do ich zadań należało zabezpieczenie porządku w części Chin kontrolowanych przez kolaborancki rząd, zwalczanie partyzantki, zwłaszcza komunistycznej (także w innych częściach Chin) oraz prowadzenie walki z nacjonalistycznymi wojskami chińskimi. Ich liczebność doszła do kilkuset tysięcy żołnierzy, którzy jednak byli kiepsko uzbrojeni, wyposażeni i wyszkoleni. Japończycy nigdy im nie ufali i starali się ograniczać ich aktywność, a nacjonaliści i komuniści uważali ich za zwykłych zdrajców, traktując bezwzględnie po schwytaniu. W skład sił zbrojnych Chińskiego Rządu Narodowego wchodziło też niewielkie lotnictwo, utworzone w 1940 r. Zostało ono wyposażone przez Japończyków w dwupłatowe stare myśliwce Ki-9 "Spruce" i inne typy, z reguły przestarzałych, samolotów. Posiadano również niewielką liczbę lekkich i średnich japońskich czołgów oraz samochodów pancernych. Duża część sprzętu wojennego pochodziła ze zdobyczy na nacjonalistycznych siłach chińskich. Japońska flota wojenna całkowicie kontrolowała i zabezpieczała port w Szanghaju oraz porty rzeczne w Hankou i Wuchang.

Po rajdzie amerykańskich bombowców płk. Jamesa Doolittle’a na Japonię 18 kwietnia 1942 r. i lądowaniu części z nich na lotniskach w Chinach, Japończycy podjęli nową chińską kampanię wojenną, zwaną kampanią Zhejiang-Jiangxi. Współuczestniczyły w niej także kolaboranckie wojska chińskie. Ich zadania były pomocnicze i drugorzędne wobec armii japońskiej, która miała zapobiec ewentualnym powietrznym atakom amerykańskim z terytorium Chin. Była to najpoważniejsza kampania, w której wzięły udział wojska marionetkowego Chińskiego Rządu Narodowego.