Siatkówka plażowa
rozgrywana na piasku odmiana piłki siatkowej
Siatkówka plażowa – sportowa gra zespołowa. Odmiana piłki siatkowej – jest rozgrywana na piasku. Od roku 1996 jest to dyscyplina olimpijska.
![]() | |
Charakterystyka | |
Rodzaj sportu |
gra zespołowa (odmiana siatkówki) |
---|---|
Popularność | |
Dyscyplina olimpijska |
od 1996 roku |
Specyfikacja
edytujGra zdeterminowana jest przez podłoże. Podczas gry, odbywającej się na otwartej przestrzeni, dodatkową trudność stanowi tor lotu piłki (brak punktów odniesienia jak w sali sportowej), lub też nieoczekiwane zmiany jej prędkości i kierunku spowodowane wiatrem. Mimo że większość elementów techniki występuje zarówno w hali, jak i na plaży, to jednak piłka siatkowa - plażowa posiada odrębne, zmodyfikowane przepisy gry. Różnice występują również w taktyce gry.
Regulamin
edytuj- Boisko:
- wymiary boiska to 16 × 8 m, czyli dwie połowy po 8 × 8 m;
- nie ma linii środkowej;
- linie wyznaczające boisko, to taśmy o szerokości 5–8 cm;
- Wysokość siatki mierzona od środka pola gry[1] (wysokość siatki na liniach nie może przekraczać oficjalnej wysokości o więcej niż 2 cm):
- 2,43 m – mężczyźni;
- 2,24 m – kobiety;
- teren do gry musi być przygotowany na zniwelowanym piasku, o możliwie płaskiej i jednorodnej powierzchni, wolnej od kamieni, muszelek i innych przedmiotów mogących spowodować kontuzje zawodników;
- piasek musi być drobnoziarnisty;
- boisko nie może stwarzać dla zawodników niebezpieczeństwa kontuzji;
- linie muszą być koloru kontrastującego z piaskiem (zalecany ciemnoniebieski);
- linie powinny być wykonane ze sznurków lub taśm o dużej trwałości;
- siatka posiada długość 8,5 m, a umieszczone na niej taśmy po 5–8 cm. Na taśmach dolnej i górnej mogą być reklamy sponsorów.
Piłka do siatkówki plażowej - Drużyna:
- składa się z dwóch zawodników;
- nie ma trenera;
- przed rozpoczęciem spotkania zawodnicy z linii końcowej boiska muszą podbiec do siatki i przywitać się z przeciwnikami;
- tylko kapitan może rozmawiać z sędziami, prosić o czas i przerwę na odpoczynek;
- obaj zawodnicy po zawodach podchodzą do sędziów i dziękują im za prowadzenie spotkania.
- Zasady gry:
- gra się do dwóch wygranych setów do 21 punktów, wygrana drużyna musi posiadać dwa punkty przewagi. Nie ma punktu końcowego. W razie stanu po 1 w setach, rozgrywana jest trzecia partia, którą toczy się na takich samych zasadach, tyle że do 15 pkt.;
- piłka może być odbita każdą częścią ciała;
- celem gry jest przebicie piłki nad siatką na stronę przeciwną i zapobieżenie, aby nie upadła we własnym polu gry;
- piłka jest wprowadzana do gry przez zawodnika zagrywającego, który zagrywa piłkę dłonią lub ręką posyłając ją na stronę przeciwną;
- zawodnicy mają 5 sek. na wykonanie zagrywki;
- zespół ma prawo do trzech odbić, aby przebić piłkę na stronę przeciwną;
- zawodnik nie ma prawa do dwóch odbić następujących bezpośrednio po sobie (z wyjątkiem bloku);
- wymiana toczy się do momentu upadku piłki na boisko, poza boiskiem lub gdy zespół nie przebije piłki na stronę przeciwną;
- W secie po zdobyciu siedmiu kolejnych punktów następuje zmiana stron boiska. Drużyny zmieniają strony i bez przerwy przystępują do dalszej gry;
- zespoły mają po jednej przerwie na odpoczynek w secie;
- przerwa między setami trwa 60 sekund, przerwa na odpoczynek 30 s (zawodnicy mają po 15 sekund na wejście i zejście z boiska - całkowity czas przerwy nie może przekroczyć 60 s);
- dotknięcie piłki w bloku liczone jest jako pierwsze odbicie;
- zawodnicy nie mogą kiwać piłki palcami;
- w przypadku przetrzymania piłki nad siatką przez dwóch zawodników przeciwnych drużyn - nie jest to błędem;
- dotknięcie siatki jest błędem[3];
- nie ma błędu ustawienia zawodników i błędu rotacji. Obaj zawodnicy mogą zajmować dowolne miejsce na boisku.
- Kary
- żółta kartka jest ostrzeżeniem (zespół nie traci punktu), natomiast czerwona kartka powoduje utratę punktu (bez wykluczenia zawodnika z gry);
- nie ma kumulacji kar dla zawodników w meczu. W każdym secie zawodnik rozpoczyna grę z czystym kontem.
Pozostałe zasady gry w siatkówkę są podobne.
Technika odbić
edytuj- Nie wolno atakować (przebijać piłki na stronę przeciwnika) w formie kiwnięcia - odbicia piłki "palcami" jednej ręki. W przypadku ataku "palcami" oburącz jest to dozwolone jedynie, kiedy kierunek odbicia piłki jest prostopadły do linii ramion (zarówno odbicie do przodu jak i do tyłu).
- Odbicie atakujące może być wykonane otwartą dłonią, grzbietem dłoni, pięścią oraz każdą inną częścią ciała.
- Każde odbicie oburącz palcami musi być nienaganne ("czyste"). Wyjątkiem jest obrona silnego ataku, gdzie piłka może być lekko przytrzymana. Przy zachowaniu warunku czystego odbicia, można piłkę zagrać również do tyłu.
- Obrona poprzez odbicie otwartą dłonią (dłońmi) od dołu jest błędem.
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Przepisy gry FIVB. [dostęp 2007-06-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-01-27)].
- ↑ Od 1 stycznia 2010. Wcześniej piłką używaną w oficjalnych rozgrywkach była Mikasa VLS200.
- ↑ Przepisy gry. [dostęp 2016-07-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-22)].
Linki zewnętrzne
edytuj- Polski Związek Piłki Siatkowej - Siatkówka Plażowa
- Regulamin FIVB (ang.)
- Dyscypliny olimpijskie - siatkówka plażowa. sportowefakty.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-25)].