Siatka kierownicza
Siatka kierownicza - koncepcja stylów kierowania stworzona przez Roberta Blake'a i Jane Mouton w 1964 r.
Opisuje ona pięć modelowych podejść do kierowania różniących się stopniem zorientowania kierownictwa na zadania oraz na ludzi.
Charakterystyka stylów kierowania edytuj
- Styl bierny (1,1) - menedżerów działających zgodnie z nim charakteryzuje bierność działania. Nie interesują ich ani zadania, ani pracownicy. Zależy im głównie na tym, by nie ponosić żadnej odpowiedzialności co pozwoli na utrzymanie swojego stanowiska.
- Styl autokratyczny (9,1) - kierownicy-autokraci koncentrują się wyłącznie na zadaniach zaniedbując przy tym potrzeby pracowników. Aby osiągnąć cele organizacji wykorzystywane są procedury i systemy kar. Ten typ podejścia charakteryzuje wszechobecna kontrola podwładnych.
- Styl demokratyczny (1,9) - przełożeni-demokraci dbają przede wszystkim o potrzeby pracowników licząc, że ich dobre samopoczucie spowoduje podniesienie wydajności pracy.
- Styl zrównoważony (5,5) - styl pośredni, w którym kierownik stara się w równym (wystarczająco dobrym) stopniu kłaść nacisk na zadania oraz na pracowników. Celem takiego działania jest uzyskanie zadowalającej wydajności przedsiębiorstwa.
- Styl przywódczy (9,9) - w tym przypadku kierownik w maksymalnym stopniu przykłada wagę do zadań i do pracowników, którzy powinni się czuć częścią organizacji. Podejście to jest zbieżne z teorią Y Douglasa McGregora.
Zobacz też edytuj
Bibliografia edytuj
- A. Koźmiński, W. Piotrowski (red.) "Zarządzanie: Teoria i praktyka", wyd. V, Wydawnictwo Naukowe PWN; Warszawa 2002