Sider
okres ery paleoproterozoicznej
Sider (gr. sideros – ‛żelazo’) – najstarszy okres paleoproterozoiku i proterozoiku; trwał od 2,5 do 2,3 mld lat temu. Sider jest starszy od riaku; w poprzedzającej go erze neoarchaicznej nie wyróżniono okresów. Nazwa pochodzi od powstałych w tym czasie rud żelaza. Od połowy tego okresu w wyniku fotosyntezy prowadzanej przez sinice atmosfera zaczęła się intensywnie wzbogacać w tlen, co doprowadziło do wielkiego zdarzenia oksydacyjnego[1].
Tabela stratygraficzna | |||
|
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Och L. M., Shields-Zhou G. A., 2012: The Neoproterozoic oxygenation event: Environmental perturbations and biogeochemical cycling. „Earth-Science Reviews”, 110 (1–4): 26–57, ISSN 0012-8252
Linki zewnętrzne edytuj
- Tabela stratygraficzna opublikowana przez International Commission on Stratigraphy (2015) (ang.)